فناوری صدای جدیدی به ما می‌دهد؛ شکستن دیوارهای سکوت

«متاسفم دیو! نمی‌توانم این کار را بکنم.» هال ۹۰۰۰ (HAL 9000)، کامپیوتر فضاپیما در فیلم «۲۰۰۱: یک ادیسه فضایی»، از باز کردن درها به روی دیو بومن امتناع می‌کند. دیو فضانورد برای انجام ماموریتی از فضاپیما خارج شده بود. تصمیم هال ۹۰۰۰ برای اقدام علیه انسانی که همراهی‌اش می‌کرد موج وحشتی از کامپیوترهای هوشمند برانگیخت. وقتی این فیلم در سال ۱۹۶۸ منتشر شد، این ایده که کامپیوترها بتوانند گفت‌وگوی مناسبی با انسان‌ها برقرار کنند، به ‌اندازه سفر فضایی انسان به سیاره مشتری، بسیار دور از دسترس به نظر می‌رسید. بشر در ادامه خوب پیشرفت کرد و ماشین‌هایی ساخت که می‌توانند با چیزی که شبیه گفتار طبیعی است پاسخ دهند. با وجود این، برقرار کردن ارتباط هنوز هم دشوار است. اگر فیلم «۲۰۰۱: یک ادیسه فضایی» را دوباره می‌ساختیم تا وضعیت امروز تکنولوژی زبان را نشان دهیم، گفت‌وگو چیزی شبیه این می‌شد: «هال، دریچه را باز کن.» «متاسفم دیو. سوال را نفهمیدم.» «هال، درهای دریچه را باز کن.»«لیستی از نتایج جست‌وجوی دریچه خدمت شما، دیو.» هنوز راه زیادی داریم تا کامپیوترهای گویایی بسازیم که واقعاً بتوانند امر غیرمنتظره را مدیریت کنند. وقتی از دانشمندان هوش مصنوعی درباره آینده هال ۹۰۰۰ هوشمند و ترمیناتور سوال می‌کنیم، فقط می‌خندند. با این حال، درست است که تکنولوژی زبان آماده نیست جانشین انسان شود مگر در برخی کارهای بسیار ساده و روزمره اما همین تکنولوژی زبان به‌ اندازه‌ای خوب است که بالاخره می‌توان آن را جدی گرفت. تشخیص گفتار پیشرفت‌های مثال‌زدنی داشته است. ترجمه ماشینی هم از وضعیت افتضاح درآمده و می‌تواند خلاصه‌ای از نکات اصلی متن ارائه دهد. شاید به‌زودی ترجمه صرفاً به ویرایش جزئی انسان‌ها نیاز داشته باشد. دستیارهای شخصی کامپیوتری مانند سیری اپل، الکسای آمازون، Now گوگل و کورتانای مایکروسافت می‌توانند انواع سوال‌ها را دریافت کنند و پاسخ‌هایی مفید و صحیح با صوت طبیعی ارائه دهند. الکسا حتی می‌تواند به درخواست «برایم...