از تصاویر واقعی تا تصاویر غیرواقعی

دولت ایالات متحده بیش از یک دهه قبل پیش‌بینی کرده بود «فناوری به‌ زودی تصویرهایی واقعی از کودکان مجازی می‌سازد». اکنون شواهدی در اختیار داریم که طبق آنها فناوری به این نقطه رسیده است و باید ملاحظاتی را در نظر بگیریم که این امر اجرای قوانین مبارزه با سوءاستفاده از کودکان را در پی دارد. وقتی ترس سوءاستفاده از کودکان در دهه 70 به اوج خود رسید، اینترنت هنوز دوران نوزادی‌اش را می‌گذراند. از آن زمان به بعد فناوری پیشرفت‌هایی قابل توجه داشته است. قانون‌گذاران در سرتاسر جهان از جمله استرالیا قوانین‌شان را به سوءاستفاده از کودکان بسط دادند که شامل تصاویر و ویدئوهای بدون کودکان هم می‌شدند. تصاویر دارای بار جنسی را که کاملاً از نوع کامپیوتری هستند اما واقعی به ‌نظر می‌رسند «پورن مجازی کودکان» (VCP) می‌نامند. تفکیک یک تصویر معمولی با تصاویر VCP از یکدیگر کار ساده‌ای نیست. هانی فرید (Hany Farid) پروفسور علوم کامپیوتر در داتموث معتقد است پورن مجازی کودکان به مساله‌ای واقعی تبدیل شده است: «از آنجا که تصاویر تولیدشده توسط کامپیوتر خیلی به واقعیت نزدیک شده‌اند تمیز بین تصاویر واقعی و مجازی توسط انسان کار ساده‌ای نیست.» این موضوع را مطالعه‌ای در سال 2016 که توسط فرید و همکارانش انجام شد تایید می‌کند؛ در این مطالعه تقریباً 250 نفر 60 تصویر چهره را مشاهده کردند. نیمی از این تصاویر واقعی و نیمی دیگر مجازی بودند. شرکت‌کنندگان 92 درصد از تصاویر واقعی را درست شناسایی کردند، در حالی که 60 درصد از تصاویر مجازی را واقعی گزارش کردند. در بخش دوم این مطالعه مشخص شد که آموزش می‌تواند ظرفیت شرکت‌کنندگان در تمیز تصاویر واقعی و مجازی را بیشتر کند. این یافته‌ها همراه با پیشرفت نرم‌افزارهای تصویری دادگاه‌ها را ملزم می‌کند در این موضوع تجدید نظر کنند که «هیات منصفه می‌تواند تصاویر واقعی و مجازی را از هم تمیز دهد». ماموران اجرای قانون برخلاف مردم...