skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

جشنواره نوروزی آنر

پرونده‌ای درباره اینترنت وسایل نقلیه؛ از اسب بخار تا بیت در ثانیه

مینا پاکدل تحریریه

۹ مهر ۱۴۰۳

زمان مطالعه : ۱ دقیقه

شماره ۱۲۷

پرونده‌ای درباره اینترنت وسایل نقلیه
فورچون‌بیزینس اینسایتز ارزش بازار جهانی اینترنت وسایل نقلیه (IoV) در ۲۰۲۳ را حدود ۱۴۵ میلیارد دلار برآورد می‌کند؛ رقمی که پیش‌بینی می‌شود تا ۲۰۳۲ رشد مرکب ۲۴ درصدی پیدا کند. فناوری اینترنت وسایل نقلیه در برخی از کشورها مثل سنگاپور، دانمارک و هلند اجرا شده‌اند که نمونه‌های موفقی به حساب می‌آیند، از مدیریت ناوگان حمل‌ونقل عمومی گرفته تا کنترل وضعیت ترافیک و بهبود لجستیک. چنین شکلی از توسعه حمل‌ونقل با تکیه بر فناوری‌های نوظهور و نوآوری‌هایی مثل وسایل نقلیه خودران، یکی از وجوه حیاتی در جابه‌جایی مدرن قلمداد می‌شود، اما روایت‌های دیگری هم در کار است که در این پرونده مطرح کردیم: مشکلات فنی مثل استانداردسازی، ضرورت یا لزوم استفاده از فناوری‌های جدید در صنعت خودروسازی، محیط‌زیست و حریم خصوصی و امنیت داده‌ها. مثلاً تحقیقات جدید بنیاد غیرانتفاعی موزیلا در گزارشی جدید خبر می‌دهد، وسایل نقلیه ما «دستگاه جمع‌آوری اطلاعات» است که «احتمال دارد داده‌های شخصی حساسی مانند نژاد، وزن و فعالیت جنسی و... را گردآوری کند». در کنار همه این مشکلات، از مزیت‌های گوناگون IoV گفتیم و درباره استارت‌آپ‌ها و امیدهایشان به آینده‌ای حرف زدیم که در آن ارقام تصادف‌ها سر به فلک نمی‌کشد و جان‌های بی‌شمار در جاده‌ها از دست نمی‌روند.

شما وارد سایت نشده‌اید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.

وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

این مطلب در شماره ۱۲۷ پیوست منتشر شده است.

ماهنامه ۱۲۷ پیوست
دانلود نسخه PDF
https://pvst.ir/j3j
مینا پاکدلتحریریه

    کارشناسی ادبیات انگلیسی را که گرفتم دیگر مطمئن بودم کلمه‌ها را اگر در گفتار شفاهی کم می‌آورم، در نوشتار توی مشتم هستند و از لای انگشت‌هایم لیز نمی‌خورند. در آن سال‌ها ترجمه می‌کردم و ویرایش. در گیرودار پایان‌نامه ارشد فلسفه بودم که برای یکی از ویژه‌نامه‌های پیوست چند گزارش ترجمه کردم و قرار شد پاره‌وقت کار کنم. آن‌موقع‌ها دفتر پیوست خانه دوطبقه قدیمی‌ای بود که حیاطش درخت داشت، ایوانش بزرگ بود و آسمان معلوم. جای‌گیر شدم طبقه هم‌کف در اتاق میثم. در واقع او و مهرک بودند که به من چم‌وخم روزنامه‌نگاری را یاد دادند؛ اینکه چطور باید یادداشت و گزارش نوشت یا کنداکتور بست؛ چطور نباید ترسید و از قالب سفت‌وسخت آکادمیک بیرون آمد. حالا تقریبا ده سالی از آن روز اول می‌گذرد. در این سال‌ها با چند ماهنامه و فصل‌نامه دیگر و نشرهای مختلف همکاری کرده‌ام و همچنان و همیشه در پیوست مشغول بوده‌ام. اینجا محل کار من نیست؛ خانه من است و آدم‌هایش کسانی‌اند که تو را همان شکلی که هستی، می‌پذیرند، با همه ضعف‌ها و قوت‌ها، با همه روشنایی‌ها و تاریکی‌ها.

    تمام مقالات

    0 نظر

    ارسال دیدگاه

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    *

    برای بوکمارک این نوشته
    Back To Top
    جستجو