مدیرعامل گروه «آن»: شتاب‌دهنده‌ها اگر تخصصی نشوند شکست می‌خورند

به گزارش پیوست، مشکات اسدی مدیرعامل گروه «آن» در مورد نحوه تعامل و کمک سه بخش مجزای شتابدهی، سرمایه‌گذاری خطرپذیر و آکادمیک این گروه برای توسعه در بخش معدنی می‌گوید: گروه کسب‌وکارهای نوین آن شاخه فناوری هندینگ مادر به نام گروه صنعتی معدنی زرین است که در زنجیره ارزش معدن فعالیت دارد. پروژه اولویت دار ما در گروه کسب‌وکارهای نوین آن، پروژه هوشمندسازی تحول دیجیتال در زنجیره ارزش خودمان است. در برنامه ریزی برای اجرای پروژه نهادسازی در مجموعه ما اتفاق افتاد. بخش سرمایه‌گذاری خطرپذیر از VC به CVC تبدیل شد و به این صورت در استارت‌آپ‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کند که در زنجیره ارزش ما فعالیت دارند.

به گفته او: شتابدهنده هم روی هسته کسب‌وکار ما تعریف می‌شود و هر نوآوری که در معدن و صنایع معدنی اتفاق می‌افتد می‌تواند از ظرفیت‌های ایجاد شده استفاده کند. این بخش هر نوآوری در حوزه صنعت و معدن را شامل می‌شود و به نسبت بخش CVC نوآوری‌ها بلوغ کمتری دارند.

مشکات در مورد بخش آکادمی گروه «آن» می‌گوید: آکادمی هم برگزارکننده دوره‌های فناوری اطلاعات است. در این بخش دوره‌های تحول دیجیتال مناسب مدیران صنعت هم برگزار می‌شود و همین بخش باعث نزدیکی آکادمی آن‌سو با دیگر بخش‌ها می‌شود.

او با اشاره به تفاوت‌های میان شتاب‌دهی در بخش صنعتی با حوزه ICT گفت: به صورت سالانه با برگزاری رویدادها تیم‌ها را شناسایی می‌کنیم. هرچند مانند دیگر شتابدهنده‌ها درصد موفقیت تیم‌ها کم است اما معمولا این تیم‌ها در حوزه صنعت به موفقیت‌های خوبی می‌رسند. البته شتابدهی در صنایع بزرگ متفاوت است با شتابدهی که در مجموعه‌ها ICT می‌شناسیم.

به گفته او: برای مثال ما در حوزه کبالت ۴ همت سرمایه‌گذاری داشته‌ایم. هرچند که این میزان سرمایه‌گذاری در مرحله ایده انجام نشده و زمانی که قابلیت صنعتی شدن پیدا کرده‌ سرمایه‌گذاری بیشتر روی آن انجام شده است. در دسته‌بندی صنایع، معدن و صنایع معدنی در دسته مبتنی بر منابع قرار می‌گیرند و به همین دلیل سرمایه‌گذاری اولیه در این حوزه عدد بزرگی است. در این میان دسترسی به صنعت برای بسیاری از این تیم‌ها مهم است و فرآیند شتابدهی شامل این بخش هم می‌شود.

چالش منطبق کردن ایده با نیاز صنعت

مدیرعامل گروه «آن» در مورد تقاضای استارت‌آپ‌ها و میزان سرمایه‌گذاری در این حوزه می‌گوید: در CVC و شتابدهنده در مراحل اولیه با شرکت‌هایی مواجه هستیم که در میان اکوسیستم خودشان، شرکت‌های بالغی هستند. مهم‌ترین در خواست تیم‌ها ایجاد دسترسی به صنعت است تا بتوانند محصولات و راه‌حل‌های خودشان را هر روز بیشتر با نیاز صنعت هماهنگ شوند.

او ادامه می‌دهد: ما در بخش تحقیق و توسعه خطوط نیمه صنعتی داریم که در کنار پژوهشگاه‌ها بخش‌های مهمی از نیازهای اولیه تیم‌ها را پوشش می‌دهند. همچنین باتوجه به بدنه حقوقی هلدینگ، تا مدت‌ها بعد از سرمایه‌گذاری این خدمات را هم به عنوان شتابدهی در اختیار آنها قرار می‌دهیم و از ابتدا نیروی مالی و حقوقی در اختیار آنها قرار می‌گیرد.

به گفته اسدی: استارت‌آپ‌های کوچک معمولا با مشکلاتی مانند تشکیل شرکت حقوقی مواجه هستند. یا شرکت‌های بزرگ‌تر و بالغ‌تر باتوجه به داشتن سهام‌دار حقوقی ممکن است در مورد شفافیت مالی مشکلاتی داشته باشند. چراکه اگر به عنوان یک CVC در یک شرکت سرمایه‌گذاری می‌شود، این شرکت باید شفافیت مالی داشته باشد. حتی در صورتی که شرکت شامل سهام‌دار بورسی هم باشد این شفافیت الزامی است.

مشکات اسدی در مورد تغییر رویکرد این گروه گفت: تا سال ۱۴۰۰ با برند آن وارد اکوسیتم نوآوری شدیم، یک شرکت حقوقی داشتیم که سرمایه‌گذار خطرپذیر بود. با تاسیس گروه آن در اولین قدم با بررسی سناریوی‌های آینده متوجه شدیم که نمی‌خواهیم CV باشیم بلکه می‌خواهیم CVC باشیم. اسامی روی سایت پرتفولیوی گذشته ما را شامل می‌شوند و سرمایه‌گذاری‌های بعد از تاسیس گروه آن روی سایت نیستند.

او در مورد اعلام نشدن اعداد و ارقام سرمایه‌گذاری گفت: به این علت که پروژه‌های هوشمندسازی در بدنه صنعت تمایلی به گفتن عدد و رقم ندارند. CVCها بیشتر جذاب هستند. آنچه که در فرآیند شتابدهی به استارت‌آپ‌ها داده می‌شود، ترکیبی از نقدنگی و دارایی غیرنقدی است. غیرنقدی شامل ظرفیت‌هایی می‌شود که ما برای فاز آزمایشی در اختیار پروژه قرار می‌دهیم. در این شرایط وقتی یک CVC با عقبه صنعتی روی یک استارت‌آپ که بیشتر تقاضای آن روی توسعه بازار و برندینگ است، سرمایه‌گذاری می‌کند عملا بخش قابل توجهی از نقدینگی که برای توسعه بازار نیاز بود توسط CVC محقق می‌شود. پس برخلاف روندی که از شتابدهنده‌ها و اعداد و ارقام آنها می‌شناسیم، در اینجا شرایط متفاوت است.

ادبیات سرمایه‌گذاری در ایران مانند سیلیکون‌ولی است

«ادبیات سرمایه‌گذاری خطرپذیر در ایران ادبیات سیلیکون‌ولی است.» او با اشاره به این جمله گفت: این ادبیات مبتی است بر قانون تجارت آمریکا و باید باتوجه به قانون تجارت داخلی تغییر کند. اما در قراردادهای CVC میبینیم که توانسته‌اند کمی این مشکل را برطرف کنند. چراکه بازیگران از اقتصاد متداول و سنتی هستند و به همین دلیل تسلط کاملی روی قوانین کشور دارند.

مدیرعامل گروه «آن» در مورد شکست‌های این گروه گفت: در یک سال اول داستان شکست داشتیم. در این سال گفتیم ما CVC هستیم و می‌خواهیم روی حوزه هوشمند‌سازی صنعت فعالیت کنیم. در سال اول حدود ۳۰ تیم و دو رویداد داشتیم اما وقتی تیم‌ها را وارد بدنی صنعت می‌کردیم می‌دیدیم که صنعت پذیرای این تیم‌ها نیست. به این علت که پاسخ‌های تیم‌ها مسئله روز صنعت نبود.

او معتقد است:‌ به مرور به این نتیجه رسیدیم که مدیران صنعت خودمان را درگیر رویدادها، شتابدهی و شناسایی کنیم. با تعامل شکل‌ گرفته امروزه حدود ۸ پروژه هستند که در صنعت عرضه و در حال فعالیت هستند. صنعت خوش‌آمدگوی فناوری نبود و در این راه یکی دو مورد اول اهمیت بالایی داشتند.

البته به گفته اسدی: به نقطه‌ای رسیده‌ایم که از سمت صنعت پیشنهاد و تقاضا وجود دارد. تقریبا در هر دوره دوماهه ما بازدید از صنایع را برای استارت‌آپ‌ها داریم که این تیم‌ها الزاما نیاز نیست جزو تیم‌هایی باشند که روی آنها سرمایه‌گذاری کرده‌ایم. به عنوان بازیگر مرزی میان صنعت و اکوسیستم نوآوری، امروزه و در دوسال دوم میزان کمتری از زمان و تلاش را برای ارتباط این دو بخش اختصاص می‌دهیم.

او در پایان در مورد ریزش تعداد شاب‌دهنده‌ها گفت: شتاب‌دهنده آن اگر تغییر رویکرد ندهد حتما حذف خواهد شد. در اکوسیستم نوآوری با رکود در میان شتاب‌دهنده‌ها مواجه هستیم. به نظر من شتاب‌دهنده‌ها تنها در صورتی موفق می‌شوند که تخصصی باشند.