«صادقانه بگویم، فکرش را هم نمیکردم وضعیت زنان و اقلیتها در پلتفرمهای کسبوکار آنلاین اینقدر بد باشد. میزان تبعیض و سوءاستفادهای که با آن روبهرو هستند ترسی فراگیر ایجاد میکند.» آنجلی کریشان این را میگوید. کریشان که انسانشناس فرهنگی است، تقریباً یک دههای میشود که تجربیات زنان و اقلیتهای جنسیتی را بررسی میکند. در گزارش جدیدی که پروژه Fairwork در ۲۰۲۳ منتشر کرد، کریشان و همکارش، کاویتا داتانی، توجه خود را به کسبوکارهای آنلاین مبتنی بر مکان از جمله تاکسیهای اینترنتی، پیک غذا و خدمات زیبایی در منزل و روشهایی معطوف کردند که اقتصاد گیگ میتواند نابرابریها را تشدید کند. طبق استراتژی جمعآوری دادههای سهبخشی گزارش که طی چهار سال، در ۳۸ کشور و ۱۸۰ پلتفرم انجام شد، یک تیم بینالمللی از محققان با بیش از پنج هزار نیروی کار مصاحبه کردند. آنها کشف کردند در چنین اقتصادی شکست در تضمین شرایط کار ایمن و مقابله با تبعیض جنسیتی اتفاقی عادی و متداول است. کریشان میگوید، گزارشهای زیادی از خشونت و سوءاستفاده ثبت شده است و چیزی که واقعاً محل توجه قرار گرفت، وقوع آزار و اذیت جنسی بود. موضوع تکاندهنده این بود که زنان مجبورند تحت این شرایط کار کنند. طبق این گزارش، مردانه شدن بسیاری از نقشها مانند راننده تاکسی اینترنتی و همچنین پیک باعث میشود زنان به سمت محیط داخلی و کارهایی سوق داده شوند که در خانه مشتری انجام میشود و این یعنی امنیت کمتر نسبت به بودن در فضای عمومی. کریشان میگوید: «هر بار که زنان وارد خانه مشتری میشوند نمیدانند با چه کسی طرف هستند؛ خوب است یا بد؟» کریشان مثال رایجی از هند میزند؛ زمانی که نیروی کار در حال انجام خدمات زیبایی در خانه مشتری است، اما پس از آن از او خواسته میشود بماند و آشپزی کند. داتانی میگوید: «وقتی از نیروی کار خواسته میشود تا کارهای اضافی انجام دهد و...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.