هر کسی نمی‌تواند زیر سر خود یک دیتاسنتر داشته باشد

نقشه شبکه فیبر نوری روی دیوار اتاقش جا خوش کرده است. متوجه نگاه‌های کنجکاو ما می‌شود و به مسیرهای پرنور متعددی که از دریای عمان و خلیج فارس عبور کرده‌اند اشاره می‌کند. بعد از شرح جزئیات مختصری از آن با افسوس می‌گوید: «این مسیرها می‌توانست از خاک ایران گذر کند.» بهزاد اکبری در کارنامه خود طراحی بسیاری از پروژه‌های مهم زیرساختی کشور را به ثبت رسانده است. با نگاهی به این کارنامه به خوبی می‌توان تسلط او بر وضعیت زیرساختی کشور را درک کرد. طراحی شبکه IP/MPLS و مرکز داده شرکت ارتباطات سیار، طراحی شبکه IP/MPLS کشور، مرکز داده باغ موزه دفاع مقدس و مرکز داده پشتیبان مجلس شورای اسلامی تنها بخش‌هایی از سوابق او هستند. اکبری که عضو هیات علمی دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تربیت مدرس است همزمان با آمدن آذری جهرمی به مدیریت شرکت ارتباطات زیرساخت، به عضویت هیات مدیره این شرکت نیز درآمد. با او درباره وضعیت دیتاسنترها و انتقال اطلاعات به ایران گفت‌وگویی انجام دادیم که در زیر می‌خوانید: از اواسط دهه ۸۰ بحث دیتاسنترها و انتقال اطلاعات به کشور خیلی جدی شد و صحبت از پروژه‌ای به نام شارع ۲ بود... بله، پروژه شارع ۲ در مخابرات ایران شروع شده بود. مخابرات ایران یا سازمان فناوری اطلاعات؟ آن زمان هنوز سازمان فناوری اطلاعات وجود نداشت. شرکت مخابرات ایران بود و شرکت دیتا به عنوان زیرمجموعه آن فعالیت می‌کرد. پروژه شارع ۲ و کل شبکه دیتای کشور دست شرکت دیتا بود. آیا هنوز پروژه شارع ۲ فعال است؟ شارع ۲ مطابق نیازهای آن زمان طراحی شده بود. یک دیتاسنتر کوچک بود. ظرفیت آن چقدر بود؟ دقیق به خاطر ندارم، اما فکر می‌کنم در حدود ۱۵ تا ۲۰ رک بود. خیلی خیلی کوچک بود. البته آن زمان کل نیاز کشور برای هاستینگ وب بیش از آن هم نبود. قرار بود همه سایت‌های دولتی اطلاعات خود...