۹ آبان ۱۴۰۳
صنعت بازیسازی ایران، رویا یا واقعیت؟
بیش از 10 سال است که شرکتهای متعددی در ایران به بازیسازی مشغولاند، با این حال، هنوز به این پرسش که آیا ما در کشورمان دارای صنعت بازیسازی هستیم نمیتوان به راحتی پاسخ داد. در ادامه این مطلب نیازمندیهای یک صنعت به علاوه وضعیت تولید بازیهای ویدئویی در کشورمان را بررسی میکنیم. صنعت بازیسازی از حداقل شش لایه تشکیل میشود که هر کدام نقش مهمی در چرخاندن چرخ صنعت و پایداری آن دارند. سرمایهگذاری و ناشران با شروع فعالیتهای بازیسازی در کشورمان، عمده هزینههای بازیسازی توسط خود شرکتهای بازیساز تامین میشد. با روی کار آمدن بنیاد ملی بازیهای رایانهای، سرمایهگذاری در پروژههای در حال ساخت در دستور کار این نهاد قرار گرفت و بازیهای متعددی با کمک مالی این نهاد تولید شدند، اما با تغییر مدیریت بنیاد ملی بازیهای رایانهای و در پنج سال گذشته، این نوع سرمایهگذاری متوقف و در حال حاضر، سرمایهگذاری برای تولید بازیهای ویدئویی توسط تعداد اندکی از نهادهای دولتی یا خصوصی صورت میگیرد ولی حجم آن بسیار اندک است. نقش شرکت ناشر نیز همواره در این سالها مورد نیاز بوده است، شرکتی که بتواند برای محصول از ابتدای تولید تا رساندن آن به دست مخاطب و دریافت بازخورد و بهینه کردن فرایندهای تولید بعدی برنامهریزی کند. محصول و متخصص بازیسازی فعالیتی میانرشتهای است که از بخشهای فنی، هنری و طراحی بازی به عنوان پلی بین این دو تشکیل شده است. بیتجربگی بزرگترین مشکل بازیسازی در این سالها بوده و بازیسازان همواره مجبور به آموختن تمام موارد مربوط به بازیسازی هستند. به علت ناپایداری تیمها و خروج بسیاری از متخصصان از این صنعت، امروز با اطمینان نمیتوان گفت متخصصانی با 10 سال سابقه کار در این رشته در ایران فعالیت میکنند و مشکل بیتجربگی همچنان گریبانگیر بازیسازان است. ابزارها تولید محصول نیازمند ابزارهای متعددی است و ابزارهای لازم برای بازیسازی عمدتاً نرمافزارهایی است که روی رایانههای...