تحول دیجیتالی: بازار مکاره یا کالایی اساسی؟

?Digital Transformation; Business or Buzz عبارت «تحول دیجیتالی» را زیاد شنیده‌ایم و در مورد آن زیاد خوانده‌ایم. این عبارت برای عده‌ای دلبری می‌کند و از عده‌ای دیگر زهره می‌برد. هر کسی از ظن خودش با آن یار می‌شود. برخی گمان می‌کنند این عبارت چراغ جدیدی است که در بازار مکاره‌ فناوری روشن شده و به‌مرور از گرمای آن کاسته خواهد شد و عده‌ای دیگر بی‌محابا بر طبل آن می‌کوبند. در روزگار کنونی و پس از همه‌گیری کرونا و اقبال مردم جهان به پلتفرم‌های دیجیتالی، انتظارات متورم‌‌شده‌ای از تحول دیجیتالی و تصویر مبهمی از این مفهوم در پشت Hype ایجادشده شکل گرفته است. گویی جهان با نوعی از رماتیسم دیجیتالی مواجه شده که طبیبان مدّعی نیز فارغ از محل درد، نسخه‌های کاغذی یکسان و از پیش نوشته‌شده می‌نویسند. اما واقعاً آیا همه این تحولات، به قول شکسپیر، هیاهوی بسیار برای هیچ است؟ تحول دیجیتالی پدیده‌ای فانتزی در عصر دیجیتال نیست و برعکس، نمود واقعی تلاش جهان برای انطباق و تطابق با امواج عصر پُرشتاب کنونی است بسیاری بر این باورند که دوره‌ تحول دیجیتالی نیز مانند دوره‌ی اوج برنامه‌ریزی‌های کلاسیک استراتژی در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی، به‌زودی رو به افول خواهد نهاد و حباب آن خواهد ترکید. مکتب برنامه‌ریزی کلاسیک استراتژی همزمان با شدت گرفتن انقلاب صنعتی سوم و عصر اطلاعات با شروعی توفانی و موج‌سازی رسانه‌ای آغاز شد و بسیاری از شرکت‌های بزرگ مشاوره استراتژی در همین زمان تاسیس شدند. استراتژیست‌ها که بر صدر نشسته بودند و قدر می‌دیدند، شرکت‌های بدون برنامه‌ریزی کلاسیک را مانند رستمِ بی‌اسلحه و جست‌وجوگران گنجِ بدون نقشه می‌دانستند. با ظهور انقلاب صنعتی چهارم و پدیدار شدن فناوری‌های نوظهور دیجیتالی که باعث بروز تغییرات سریع و پیش‌بینی‌ناپذیر در جهان شده بود، گرمای بازار مدارس کلاسیک استراتژی به‌مرور رو به سردی رفت و موضوع پیش‌بینی آینده و برنامه‌ریزی برای مواجهه با آن، تبدیل به یک پارادوکس...