زنگ هشدار

اخیراً شدت گرفتن هک پرونده‌های مهم و مشهور و مجموعه داده‌ها، قدرت بازیگران تهدیدگر دیجیتالی را بالا برده است که به افشای ایمیل کمیته ملی دموکراتیک انجامید و بر سیاست آمریکا تاثیر گذاشت. گروه پشت این هک و الگوهای حمله، شناخته‌شده بودند، اما خود حمله با مقاومت و پیشگیری روبه‌رو نشد. همین مساله باعث می‌شود وضعیت کلی امنیت در اینترنت را مورد سوال قرار دهیم. خطرات فضای سایبری در سال 2017 افزایش خواهد یافت - به احتمال زیاد حتی حملات هوشمندانه‌تر نظیر حمله پیشرفته IoT DDoS و پروژه‌های خارج کردن وب‌سایت از دسترس و بازگرداندن آن تنها در صورت پرداخت پول، انجام خواهد گرفت. داده‌های حساس نیز با اهداف مختلف به سرقت خواهند رفت - از سرقت داده‌های شخصی و شرکتی حساس گرفته تا سرقت رای‌ها. به نظر می‌رسد راه‌حل‌های استاندارد امنیتی، پاسخگوی نیازها نیستند. چه باید کرد؟ بازیگرانی که تحت پشتیبانی دولت‌ها قرار دارند و همچنین گروه‌های تبهکار، منابع نامحدودی دارند و از سطح بالایی از هماهنگی برخوردارند تا حملات مخرب خود را به سرانجام برسانند. ولی دفاع در برابر حملات سایبری، همکاری‌ای در درون جامعه امنیت سایبری به همراه ندارد. در ادامه این وضعیت باید متحول شود. محافظت‌کننده‌های سایبری باید از دشمن خود درس بگیرند. سازمان اطلاعاتی بی‌نظم و شلوغ باید سازماندهی و مهار شود که تاکتیک اصلی بهبود راهبردهای امنیتی در برابر تهدیدهای فزاینده است. همان‌طور که مهاجمان سایبری با یکدیگر همکاری می‌کنند و روش‌های حمله خود را به همراه جدیدترین راه‌ها با هم به اشتراک می‌گذارند، محافظ‌های سایبری نیز باید با یکدیگر همکاری کنند. در واقع تبهکاران سایبری در برابر یکدیگر گشاده‌دست هستند - همکاری در جامعه خود را می‌پذیرند و به کمک همدیگر، روش‌ها و فنون مشترک را بهبود می‌بخشند. آیا ما «انسان‌های خوب» نباید همین کار را انجام دهیم؟ بدیهی است که چند مورد پایگاه‌داده به اشتراک‌گذاری اطلاعات برای متخصصان امنیت سایبری وجود دارد،...