فناوری اقلیمی شامل طیف وسیعی از راهحلهایی میشود که میتوان برای کاهش یا تطبیق با ریسکهای محیطزیستی از آنها استفاده کرد. استفاده از این عبارت همچنین راهی برای پشت سر گذاشتن عبارت «فناوری سبز» بود زیرا این نوع فناوری با ادعاهای گمراهکننده درباره رشد تصاعدی بخش انرژی پاک همراه بود. بسیاری از شکستهای سابق در کسبوکار باعث بروز تردید در میان سرمایهگذارها و سرمایهگذارهای خطرپذیری شد که به پایداری اقتصاد سبز مشکوک شدند. بسیاری فناوری اقلیمی (climate tech) را با فناوری پاک (clean tech) اشتباه میگیرند؛ اما تفاوتهایی بین این دو وجود دارد. هرچند هم فناوری پاک و هم فناوری اقلیمی به تبعات محیطزیستی میپردازند و با صدمات موجود و آینده به سیاره مقابله میکنند. فناوری پاک عبارت فناوری پاک زمانی در اوایل دهه 2000 به کار گرفته شد که فناوریهای جدیدی برای کمک به کاهش آسیبهای محیطزیستی به سرمایهگذاران معرفی شد. عبارات دیگری مانند فناوری سبز (green tech) و فناوری محیطزیستی (eco-technology) گاهی به جای فناوری پاک استفاده میشود. فناوری پاک فناوری یا مشاغلی را توصیف میکند که انرژیهای تجدیدپذیر و جایگزینهای سازگار با محیطزیست را برای فناوریهای موجود و محدود کردن تبعات محیطزیستی ارائه میکنند. فناوری پاک به آلودگی خاک، آب و هوای ناشی از فناوریهای «کثیف» مانند زغالسنگ، گاز، نفت، معدن، حملونقل و تولید میپردازد. فناوری پاک همچنین میتواند به کارایی انرژی در زمینههایی مانند موارد زیر بپردازد: آب پاک: آب برای زندگی انسان ضروری است، اما آب پاک به طور جهانی چندان در دسترس نیست. با افزایش جمعیت جهان، صنایع به دنبال راههایی برای پاکسازی و استفاده مجدد از آب هستند تا به منابع جدید نیازی نباشد. نمونهای از فناوری جدید، فیلترهای قابل حمل شرکت فناوریهای آب نوآورانه Innovative Water Technologies است که از انرژی خورشیدی و باد برای تمیز کردن آب از هر مکانی استفاده میکند. کیفیت و آلودگی هوا: کیفیت هوا به طور مستقیم...