آینده کسب‌و‌کارها باوجود هوش‌مصنوعی به کجا می‌رسد؟

به گزارش پیوست، پنل هوش مصنوعی و آینده کسب‌و‌کارها با حضور پنج تن از فعالان و صاحب‌نظران این حوزه برگزار شد. در این پنل که با مدیریت آرش برهمند برگزار شد، روزبه ترابی مدیرعامل شرکت هوش مصنوعی دلفین، اویسی، دانشیار دانشگاه تهران و مدیرعامل عصر دانش‌افزار، آرزو زمانی، بنیانگذار استارت‌آپ آرمو و محمدرضا حقیری، بنیانگذار استارت‌آپ مانی حضور داشتند.

اویسی، دانشیار دانشگاه تهران و مدیرعامل عصر دانش‌افزار درباره نفوذ هوش‌مصنوعی در بخش‌های مختلف‌های کشور گفت: در ایران یک سری از بخش‌ها این حوزه و گرایش‌ها را باور می‌کنند و برایش وقت می‌گذارند اما عده‌ای همچنان سمت چنین محتوایی نمی‌روند.

او درباره تاثیر ChatGPT گفت: اتفاقی که درباره ChatGPT در جهان و در ایران افتاد بسیار مهم و چشمگیر است اما اثر روابط‌عمومی این موضوع از تکنیکال بودنش مهم‌تر است؛ زیرا برای بار اول گوگل کمرنگ و چت‌جی‌پی‌تی پررنگ‌تر می‌شود. تاثیر این موضوع برای هوش‌مصنوعی و نفوذش بسیار مهم بود. بسیاری از مدیران شرکت‌ها و سازمان‌ها باور به قابل اجرا بودن چنین تکنولوژی نداشتند اما در عمل دیدیم که با تاخیر زمانی اما نهایتا شدنی است.

نباید به هوش‌مصنوعی به چشم بیزینس نگاه شود

اویسی درباره نگاه بیزینسی به هوش مصنوعی گفت: به نظرم نباید به هوش‌مصنوعی به‌عنوان بیزینس نگاه شود. هوش‌مصنوعی زمانی تبدیل به سود اقتصادی می‌شود که از آن به‌عنوان ابزار توسعه حوزه دیگری استفاده شود. ذات هوش‌مصنوعی این است که در سازوکار سازمان‌ها وارد می‌شود و تحول ایجاد می‌کند. قطعاً این اتفاق در ایران به‌شکل چشم‌‌گیرتری خواهد‌ افتاد.

آرزو زمانی، بنیانگذار استارت‌آپ آرمو درباره شرایط هوش‌مصنوعی در کسب‌و‌کارها توضیح داد: هوش‌مصنوعی یک ابزار است که باید درخدمت بیزینس‌ها قرار بگیرد. ما اگر به هوش‌مصنوعی به چشم رقیب نگاه کنیم، رقیب خیلی خوبی است زیرا به‌صورت کلی رقیب موانع ورود به بازار را کم می‌کند و هزینه‌های پیشگامی را متعادل می‌سازد.

زمانی با تاکید بر تاثیر هوش مصنوعی بر کسب‌وکارشان توضیح ادامه داد: ما محتوا را با هوش‌مصنوعی می‌نویسیم و تصاویر را با «مانی». در اکوسیستمی که ما در آن فعالیت می‌کنیم، هوش‌مصنوعی بسیار کاربرد دارد. مثلا در حوزه‌های پزشکی، ورزشی، گل‌و‌گیاه و غیره.

محمدرضا حقیری، بنیانگذار استارت‌آپ «مانی» درباره تاثیر هوش‌مصنوعی بر زندگی و کسب‌و‌کارها توضیح‌ داد: در حال حاضر محتوایی که در پلتفرم مانی است، توسط هوش مصنوعی نوشته شده است. ما در این دوره از زندگی یک تغییر پارادایم اساسی را تجربه می‌کنیم؛ دقیقاً شبیه زمانی که موتور بخار اختراع شد. همیشه با ورود وسایل تکنولوژی جدید گارد شدیدی نسبت به آن ایجاد می‌شود این اتفاق حتی راجع به تلوزیون هم افتاده است؛ اما زمانی پذیرش آن راحت‌تر می‌شود که تکنولوژی به‌شکل ترکیب شده در زندگی ظاهر شود دقیقا مانند چت‌جی‌پی‌تی که پذیرش آن راحت‌تر بود.

چه گروهی باید برای تکنولوژی هزینه ‌کنند؟

اویسی درباره موارد مالی هوش مصنوعی گفت: هر جایی که هوش مصنوعی ارزش ایجاد کرد باید پول خرج شود فرقی هم نمی‌کند ارگان مربوطه خصوصی یا دولتی باشد. متاسفانه رتبه ایران در حوزه هوش مصنوعی در دنیا ۷۵ است، این عدد بسیار فاجعه است. برای بهتر شدن این موضوع باید چند مورد بررسی شود؛ فرایندها باید در سازمان‌ها اصلاح شود و رگولیشن هم طبق شرایط استارت‌آپ‌ها شکل بگیرد.

او ادامه داد: نکته بسیار مهم دیگر این است که باید دیتاهای سازمان‌ها در اختیار یکدیگر قرار بگیرد و اگر داده‌ها به‌کار هوش مصنوعی بیاید به آن کمک شود. متاسفانه هوش مصنوعی در بسیاری از دیتاها حتی راه پیدا نکرده است.

اویسی معتقد بود سازمان‌هایی روی هوش مصنوعی خرج می‌کنند که برای آنها ارزش ایجاد کند. او ادامه داد: به‌دلیل یک سری از همین مشکلات مالی استارت‌آپ‌های بزرگ در حوزه هوش مصنوعی در کشور نداریم. شاید خیلی‌ها زحمت کشیده باشند اما نهایتاً کسب‌و‌کارشان بزرگ نشده است. استارت‌آپ‌های این حوزه رشد می‌کنند اما سقف‌شان کوتاه است.

هرچه سازمان‌ها بزرگ‌تر می شوند، بوروکراسی‌شان هم رشد می‌کند

زمانی معتقد است چسبندگی به اطلاعات و بورکراسی در سازمان‌ها از عوامل کندروی استارت‌آپ‌ها هستند. او ادامه داد: برای توجیح کردن مخاطب یا حتی سایر کسب‌و‌کارها باید اول از ارزش نتیجه و کار هوش‌ مصنوعی به‌صورت عملی بگوییم زیرا بازار از هوش‌ مصنوعی استقبال نمی‌کند از چیزی استقبال می‌کند که می‌تواند به واسطه هوش مصنوعی رشد کند.

در انتهای پنل حقیری درباره نپذیرفتن AI در سطوح بالاتر جامعه گفت: در سطوح بالاتر این پذیرش هنوز جا نیفتاده است زیرا خیلی کند پیش می‌رویم؛ یکی از دلایل این کند بودن نبود رگولیشن به‌صورت درست است، زیرا رگولاتوری قرار نیست مانع چیزی شود بلکه باید طبق شرایط ما پیش برود. اگر رگولیشن به‌صورت درست فعالیت کند، این مسائل به مرور زمان بهتر می‌شود.