حقوق مشتریان در بازار انحصاری صرافی‌های ارزهای دیجیتالی داخلی؛ پشت دیوار فراموشی

گسترش استفاده از رمزارزها و فناوری بلاک‌چین در سال‌های اخیر سرعت رشد بالایی پیدا کرده است و مزایای مهمی مانند تمرکززدایی، شفافیت و امنیت را به همراه داشته است. اما در ایران از طرفی به دلیل تحریم‌ها و از طرف دیگر به دلیل مقررات دولتی، دسترسی به فضای رمزارزها محدود و متفاوت است. در این فضا تنها درگاه ورود کاربران به دنیای رمزارزها برای بسیاری از کاربران، صرافی‌های ارز دیجیتالی داخلی است که در نبود رقبای خارجی و مشکلات قانون‌گذاری داخلی رشد بسیار زیادی کرده‌اند. رشدی که در نبود امکان رقابت و زیر نظر دولت می‌تواند منجر به تکرار موضوع تولید داخلی ماشین شود و رشد این کسب‌وکارها را در گرو ضایع شدن حقوق کاربران ممکن کند. صرافی‌های ارزهای دیجیتالی تنها راه ورود به فضای رمزارزها نیست اما با توجه به پیش‌نیازها و ریسک‌های دیگر روش‌ها، استفاده از صرافی‌های رمزارزی در بین کاربران ایرانی بسیار مرسوم است و بر اساس آمار منتشرشده رسمی از صرافی‌های ارزهای دیجیتالی، بیش از چهار میلیون شهروند ایرانی در این بازارها حساب کاربری دارند. حجم تبادلات این حوزه هم بر اساس داده‌های پراکنده از طرف بخش خصوصی و دولتی زیاد است. مجلس گردش مالی رمزارزها را در تابستان سال ۱۴۰۰ حدود ۸.۵ هزار میلیارد تومان اعلام کرد. مشخص نیست مبنای محاسبه این عدد چیست، در حالی که مدیرعامل صرافی اکسکوینو، بابک مقدم، از ثبت عدد ۲۰ میلیارد دلاری در سال ۲۰۲۰ می‌گوید. هرچند آمار دقیقی از تعداد صرافی‌ها، کاربران و حجم معاملات در ایران وجود ندارد اما موضوع مشخص، استقبال کاربران از رمزارزها و بلاک‌چین به دلایل مختلف اقتصادی و اجتماعی است. استقبالی که امروزه با تحریم امکان نمود در بازارهای جهانی را ندارد و به دلیل محدودیت‌هایی که از سوی رگولاتوری برای این پلتفرم‌ها در ایران اعمال می‌شود در داخل نیز اجازه نمود ندارند. داستانی آشنا از وعده بومی‌سازی و استفاده از محصولات داخلی...