هوش مصنوعی و رباتهای مخرب؛ طراحی نوین و پیچیده حملات سایبری
استفاده از هوش مصنوعی در طراحی حملات سایبری هم دیده میشود. رباتهای مخرب که به…
۱۹ مهر ۱۴۰۳
۳۱ فروردین ۱۴۰۲
زمان مطالعه : ۹ دقیقه
تاریخ بهروزرسانی: ۲۸ فروردین ۱۴۰۲
کاربرد گجتهای پوشیدنی دیگر محدود به ساعتها و مچبندها نیست و این ابزارها طیف گسترده ای از کاربردها را پوشش میدهند. گجتهای پوشیدنی به وسایل الکترونیکی گفته میشود که قابل پوشیدن بر روی بدن هستند. این وسایل به شکلهای مختلفی طراحی میشوند که از جواهرات، لوازم جانبی، وسایل پزشکی، اکسسوری و حتی لباس را شامل میشود.
از گجتهای پوشیدنی دارای پیچیدگی کمتر میتوان به دستبندهای سلامتی، گردنبندهای قدم شمار، عینکها و کفشهای هوشمند و همچنین لباسهای دارای امکانات خاص اشاره کرد. پیچیدهترین آنها نیز شامل سمعکهای هوش مصنوعی، عینک گوگل، هولولنز مایکروسافت و کامپیوتر هولوگرافیک طراحی شده به صورت هدست واقعیت مجازی بوده است. یکی از جدیدترین و پیچیدهترین این دستگاهها که هنوز به مرحلهی عرضه به بازار وارد نشده، لنزهای هوشمند است. در این مطلب در مورد کاربردهای گجتهای پوشیدنی به صورت کلی و لنزهای تماسی هوشمند به صورت خاص صحبت میکنیم.
گجتهای پوشیدنی که به نام فناوری پوشیدنی نیز شناخته میشوند، دستگاههایی هستند که قابلیت استفاده و پوشیدن روی بدن برای انجام عملکردهای خاص را دارند. آنها اغلب حاوی حسگرها، پردازندهها و ماژولهای ارتباطی هستند که دادهها را جمعآوری، پردازش و انتقال میدهند. این دستگاهها اغلب به یک گوشی هوشمند یا رایانه متصل میشوند که کاربران را قادر میسازد به اطلاعات جمعآوری شده دسترسی داشته باشند و آنها را تجزیه و تحلیل کنند.
کاربردهای بالقوه گجتهای پوشیدنی بسیار گسترده و متنوع است و هر روز برنامههای جدیدی برای استفاده از انها راهاندازی میشود. میتوانیم انتظار داشته باشیم که این دستگاهها به بخشی جداییناپذیر از زندگی روزمره ما تبدیل شوند. از نظارت بر سلامت و ردیابی تناسب اندام گرفته تا ارتباطات، ناوبری و سرگرمی، ابزارهای پوشیدنی انقلابی در نحوه تعامل ما با دنیای اطرافمان ایجاد میکنند.
اینها دستگاههایی هستند که مچ بسته میشوند و معمولاً ویژگیهایی مانند ردیابی تناسب اندام، اعلانها و دسترسی به برنامههای مختلف گوشیهای هوشمند را ارائه میدهند. به عنوان مثال میتوان به Apple Watch، Samsung Galaxy Watch و Fitbit Versa اشاره کرد.
این دستگاهها بر روی ردیابی فعالیتهای بدنی مانند گامها، ضربان قلب و الگوهای خواب تمرکز میکنند. ردیابهای تناسب اندام محبوب عبارتند از Fitbit Charge، Garmin Vivosmart و Xiaomi Mi Band.
این پوشیدنیها تجربه واقعیت افزوده (AR) را در اختیار کاربران قرار میدهند و اطلاعات دیجیتال را مستقیماً در میدان دید کاربر نمایش میدهند. به عنوان مثال میتوان به عینک گوگل، مایکروسافت هولولنز و ووزیکس بلید اشاره کرد.
این دسته از فناوریهای پوشیدنی در لباس یا لوازم جانبی مانند کفش، پیراهن یا کلاه تعبیه شده است. به عنوان مثال میتوان به جورابهای هوشمند Sensoria، پیراهن هوشمند Hexoskin و شلوار یوگا هوشمند Nadi X اشاره کرد.
کاربرد اصلی گجتهای پوشیدنی مطابق با دستهبندی تولید شده بر اساس آن است. این دستهبندیها شامل سلامت، تناسب اندام، سرگرمی و غیره میشود. در مورد روش روش کارکرد نیز گجت های پوشیدنی با استفاده از ریز پردازندهها، حسگرهای داخلی، باتریها و اتصال به اینترنت به جمعآوری دادههای مورد نظر اقدام میکنند. در این میان به منظور کارکرد موثرتر با سایر وسایل الکترونیکی مانند گوشی تلفن همراه، لپ تاپ و مشابه آن همگامسازی میشوند.
به عنوان مثال از حسگرهای داخلی هوشمند برای بررسی و ردیابی حرکات بدن، شناسایی بیومتریک یا ردیابی مکان کاربر کمک میگیرند. از شتاب سنج از راه دور نیز برای ردیابی حرکات و سرعت و همچنین از سنسورهای نوری به منظور سنجش میزان ضربان قلب یا سطح گلوکز استفاده میکنند. در نهایت قابلیت اتصال به اینترنت برای ارسال اطلاعات در زمان واقعی و تلفن همراه و سایر وسایل الکترونیکی نیز به منظور ارائه در دسترستر اطلاعات به کاربران مورد نظر کاربرد دارد.
یکی از مهمترین تاثیرات گجتهای پوشیدنی در حوزه سلامت و تناسب اندام است. ابزارهای پوشیدنی میتوانند ضربان قلب و مصرف انرژی را به دقت اندازهگیری کنند و آنها را به ابزارهای مفیدی برای ردیابی و بهبود سطح تناسب اندام تبدیل کنند. دستگاههای پوشیدنی همچنین برای نظارت بر برخی بیماریها و شرایط مزمن مانند دیابت استفاده میشوند و میتوانند روی سطح گلوکز نظارت داشته باشند و در شرایط ضروری به سرعت واکنش نشان دهند.
گجتهای پوشیدنی میتوانند به کاربران در مدیریت استرس کمک کنند. به عنوان مثال، یک مطالعه منتشر شده در مجله تحقیقات اینترنت پزشکی نشان داد که ابزارهای پوشیدنی میتوانند به طور دقیق شاخصهای استرس مانند تغییر ضربان قلب را اندازهگیری کنند و اطلاعات ارزشمندی را برای کمک به کاربران برای مدیریت بهتر آرامش روانی و ذهنی ارائه میدهند.
در محل کار، ابزارهای پوشیدنی میتوانند بهره وری و ایمنی را افزایش دهند. استفاده از ابزارهای پوشیدنی در محل کار منجر به افزایش 8.5 درصدی بهره وری و افزایش 3.5 درصدی در رضایت شغلی میشود. به عنوان مثال، عینکهای هوشمند میتوانند دسترسی به اطلاعات را برای کارگران فراهم کنند و ابزارهای پوشیدنی مجهز به GPS داخلی میتوانند به ناوبری و ردیابی مکان کمک کنند.
یکی از نکاتی که باید در مورد گجتهای پوشیدنی به آن توجه کنید، در مورد نحوه اتصال آنهاست. با وجودی که بیشتر این گجتها یا با پوشیدن روی بدن یا با اتصال به لباس به کاربر متصل هستند، ولی برخی از انواع گجتها از جمله تلفنهای همراه و برچسبهای هوشمند بدون اتصال به بدن و تماس فیزیکی با بدن کاربر کار میکنند. همانگونه که اشاره شد، گجتهای پوشیدنی کاربردهای زیادی سلامت، تناسب اندام، سرگرمی و غیره دارند. این گجتها با اهداف مختلفی شامل ردیابی سلامت، حفظ تناسب اندام، مدیریت بیماریهای مزمن، نظارت بر عملکرد و ردیابی حمل و نقل و همچنین انجام بازیهای تعاملی تولید و عرضه میشوند. در این میان استفاده از پیشرفتهای تکنولوژیک جدید مانند اینترنت اشیا و هوش مصنوعی در توسعه و ساخت این گجتها متداول است.
یکی از برجستهترین کاربردهای گجتهای پوشیدنی، نظارت بر سلامت و ردیابی تناسب اندام است. دستگاههایی مانند ساعتهای هوشمند و نوارهای تناسب اندام مجهز به حسگرهای زیادی هستند که میتوانند دادههایی مانند ضربان قلب، کیفیت خواب و سطح فعالیت بدنی را ردیابی کنند. یک مطالعه در سال 2019 که در مجله سلامت دیجیتال Lancet منتشر شد، نشان داد که دستگاههای پوشیدنی میتوانند اطلاعات ارزشمندی را در اختیار متخصصان و پزشکان قرار دهند تا از این طریق از راه دور بر سلامت بیماران نظارت داشته باشند و در صورت لزوم مداخله کنند. علاوه بر این، ردیابهای تناسب اندام میتوانند کاربران را تشویق به سبک زندگی سالمتر کنند، زیرا اطلاعات شخصیسازی شده را در هر لحظه به کاربر ارائه میدهند.
کاربرد گجتهای پوشیدنی مانند ساعتهای هوشمند در مکان یابی قابل توجه است به عنوان مثال برخی از این ابزارها که مجهز به GPS و عینکهای واقعیت افزوده (AR) هستند میتوانند نحوه حرکت ما را تغییر دهند. تحقیقات انجام شده توسط موسسه تعامل کامپیوتری انسانی در دانشگاه کارنگی ملون نشان داد که سیستمهای ناوبری پوشیدنی موثرتر از دستگاههای سنتی دستی هستند، زیرا به کاربران اجازه میدهند بدون حواس پرتی و از بین رفتن تمرکز روی محیط، مسیرها را ببینند و اطلاعات آنها را دریافت کنند. همچنین این دستگاهها میتوانند در ردیابی وسایل گم شده، حیوانات خانگی و حتی افراد نیز کمک کنند.
با ظهور ساعتهای هوشمند، کاربران اکنون میتوانند تماسهای تلفنی بگیرند، پیام ارسال کنند و به طور مستقیم از مچ دست خود به رسانههای اجتماعی دسترسی داشته باشند. ساعتهای هوشمند میتوانند کارایی و راحتی ارتباطات را بهبود بخشند، زیرا به کاربران اجازه میدهند اعلانها را مدیریت کنند و به سرعت به پیامها بدون نیاز به دسترسی به تلفنهای هوشمند خود پاسخ دهند.
کاربرد گجتهای پوشیدنی محدود به سرگرمی نیست و به عنوان ابزار ارزشمندی برای افزایش ایمنی و امنیت شخصی ظاهر شدهاند. به عنوان مثال، دستگاههایی مانند ساعتهای هوشمند با دکمههای پانیک میتوانند در صورت بروز خطر به خدمات اضطراری هشدار دهند. علاوه بر این، محققان دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، یک حسگر خالکوبی پوشیدنی ابداع کردند که به طور بالقوه میتواند سطوح الکل را در عرق فرد تشخیص دهد و به عنوان وسیلهای غیرتهاجمی برای نظارت بر سطوح مسمومیت عمل میکند.
دنیای سرگرمی نیز با ابزارهای پوشیدنی متحول شده است و دستگاههایی مانند هدستهای واقعیت مجازی و عینکهای واقعیت افزوده تجربهای همهجانبه را ارائه میدهند. این فناوریها این پتانسیل را دارند که صنعت بازی را متحول کنند. کاربرد گجتهای پوشیدنی در حوزه سرگرمی میتواند به ایجاد تجربیات بازی با واقعیت افزوده کمک کند.
پس از استقبال کابران از بازار گجتهای پوشیدنی و رشد قابل ملاحظهی این بازار، توسعه آن در دستور کار تولیدکنندگان قرار گرفته است. در واقع استقبال و تقاضای کاربران برای خرید محصولات مختلفی مانند ساعتهای هوشمند و هدفونهای بیسیم موجب شد تولیدکنندگان به سمت عرضه لنزهای چشم هوشمند گام بردارند.
لنزهای هوشمند که مطابق با ترجمه Smart Contact Lenses به لنزهای تماسی هوشمند هم معروف هستند، در واقع یکی از گجتهای پوشیدنی تازه وارد بازار به حساب میآیند. این لنزها با وجود برخورداری از یک حباب از لنز تماسی سخت یا نرم، یک صفحه نمایش کریستال مایع ، یک کنترل کننده کوچک ASIC یا مدار مجتمع، سنسور نور، باتری بسیار نازک لیتیومی و غیره، از لحاظ ظاهر کاملا شبیه لنزهای طبی موجود در بازار هستند. ولی از نظر کارایی با لنزهای طبی تفاوت زیادی دارند. در واقع کارکرد این لنزها ردیابی وضعیت جسمانی و بسیاری از شاخصهای سلامت کاربر است. به عنوان مثال این گجتهای هوشمند قابلیت اندازهگیری لحظهای میزان قند خون کاربر و ارائه نتایج را در گوشی دارند. سایر کابردهای این لنزهای تماسی شامل استفاده به عنوان ابزار پزشکی، بهبود بینایی و اصلاح اختلالات چشمی، ردیاب سلامت و همچنین عکاسی و ضبط صدا و تصویر است.
البته این گجت هیجانانگیز هنوز به بازار عرضه نشده است. ولی برندهای تکنولوژی از جمله سامسونگ، سونی، گوگل و موجو ویژن در حال آزمایش و توسعه این فناوری هستند. حتی اعلام شده که گوگل به دنبال اجرای قابلیت بزرگنمایی یا زوم کردن برای بخشهای مورد نظر کاربر از منظره پیش رو با کمک این دستگاههای هوشمند است.
بنابراین در آیندهی بسیار نزدیک این لنزهای تماسی هوشمند در اختیار کاربران قرار خواهد گرفت و ضمن استفادههای پزشکی، سلامت، ردیابی و غیره، برای ارسال آنی اطلاعات به چشم انسان، به منظور تصحیح و توسعه بینایی با گوشیهای هوشمند یا سایر دستگاههای الکترونیکی همگام میشوند.