پروژه تبدیل مس به فیبرنوری منجر به حذف اپراتورها نمیشود
وزیر ارتباطات با اشاره به لزوم مهاجرت از کابل مسی به فیبرنوری اعلام کرد پروژه…
۴ آبان ۱۴۰۴
۴ آبان ۱۴۰۴
زمان مطالعه : ۴ دقیقه

فرامرز رستگار، دبیر سندیکای صنعت مخابرات ایران، با انتقاد از کندی اجرای شبکه ملی اطلاعات افزود: تا زمانی که شبکه ملی ارتباطات شکل نگیرد، تحقق شبکه ملی اطلاعات ممکن نیست. به اعتقاد رستگار توسعه ارتباطات نباید به تعویض کابلهای مسی با فیبر نوری خلاصه شود و شبکه مخابرات باید حداقل بتواند پاسخگوی نیازهای دو دهه آینده باشد.
به گزارش پیوست، فرامرز رستگار دبیر سندیکای مخابرات در سخنرانی خود در روز اول کنفرانس ملی مخابرات در توضیح دیدگاهش درباره فیبر نوری گفت: «شبکهای که طراحی میکنیم باید توان پشتیبانی از فناوریهایی مانند اینترنت اشیا، هوش مصنوعی و ارتباطات کوانتومی را داشته باشد. اگر شبکه فقط بر اساس ظرفیت تعداد اتصال باشد، در آینده از ارائه بسیاری از سرویسها ناتوان خواهیم بود.»
رستگار با اشاره به وضعیت پروژه شبکه ملی اطلاعات گفت: «شبکه ملی اطلاعات سالهاست در سطح شعار باقی مانده است. منابع زیادی صرف آن شده اما خروجی ملموسی ندارد، چون اطلاعرسانی درستی به جامعه نشده است. واقعیت این است که شبکه ملی اطلاعات بدون شبکه ملی ارتباطات معنا ندارد. تحول واقعی زمانی رخ میدهد که شور جوانی و شعور تجربه کنار هم بنشینند. حرفها ممکن است شبیه هم باشند، اما درک و تجربه متفاوت است. باید از ترکیب این دو نگاه استفاده کنیم تا منابع کشور بهطور مؤثر در خدمت توسعه ارتباطات و اقتصاد دیجیتال قرار گیرد.»
فرامرز رستگار، با تأکید بر اینکه «صنعت مخابرات فقط کارخانه و تولید تجهیزات نیست» ادامه داد: «امروز کل حوزه ICT، از مشاوران و پیمانکاران گرفته تا توسعهدهندگان نرمافزار، در زنجیره صنعت مخابرات جای میگیرند و باید منسجم و همسو با یکدیگر عمل کنند. خوشبختانه در کشور شرکتهای مشاوره و پیمانکاران خوب و همچنین تولیدکنندگان نسبتا توانمندی شکل گرفتهاند و بخش نرمافزار نیز به کمک آمده تا همراستا با تحولات جهانی، فناوریهای نوین در داخل کشور نیز توسعه پیدا کند.»
رستگار همچنین با اشاره به نقش خود در این صنعت گفت: « امروز رسالت سندیکا فراتر از حمایت صنفی است و باید به ارتقای کل زنجیره ارتباطی کشور فکر کند.»
او در ادامه بر اهمیت تحول نسلی در صنعت مخابرات تأکید کرد و افزود: «ما باید یاد بگیریم به نسل جوان بها دهیم و از تجربه نسلهای پیشین استفاده کنیم تا تحول واقعی رقم بخورد.»
رستگار همچنین با اشاره به ضرورت نوسازی نگرش در مدیریت صنعت مخابرات گفت: «تحول شبکهای و گسترش آینده مخابرات از تحول انسانی شروع میشود؛ از نگاهی که بتواند بین نسلها پیوند ایجاد کند و مسیر توسعه را بهدرستی هدایت کند.»
در ادامه کنفرانس هم ناصر حاجیقربانی، از مدیران شرکتهای ارتباطی با اشاره به نقش کلیدی سرمایهگذاری در صنعت ارتباطات و فناوری اطلاعات (ICT) و تفاوتهای استراتژیک چین با ایران در توسعه فیبر نوری گفت: «طبق مطالعات و تجربه جهانی، به ازای هر ۲۰ درصد افزایش سرمایهگذاری در ICT، تولید ناخالص داخلی (GDP) کشورها یک درصد رشد میکند. بازگشت سرمایه در این حوزه حدود ۶.۷ برابر صنایع غیر ICT است و رشد اقتصاد دیجیتال نیز دو و نیم برابر سریعتر از سایر بخشهای اقتصادی اتفاق میافتد؛ بنابراین هرگونه سرمایهگذاری در این بخش کاملاً توجیهپذیر است.»
او با اشاره به بررسیهای تطبیقی میان ایران و چین در توسعه فیبرنوری افزود: «تا امروز بیش از ۱۶۴ کشور جهان استراتژی ملی دیجیتال خود را منتشر کردهاند و چین از پیشروترین کشورها در این زمینه است. این کشور از برنامه توسعه یازدهم خود بهتدریج مسیر توسعه ارتباطات را از شبکههای مبتنی بر مس به فیبرنوری تغییر داد.»
او افزود: «اگر بخواهیم مقایسه کنیم، امروز ایران از نظر توسعه فیبر در موقعیتی مشابه چین در سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ قرار دارد. ما هنوز در ابتدای مسیر هستیم و باید درصدی از توسعه خود را بر اساس تجربیات موفق چین تنظیم کنیم.»
به گفته حاجیقربانی، یکی از کلیدیترین دلایل موفقیت چین، اصلاح مقررات ساختوساز و استانداردسازی شبکه در سطح ملی بود: «دولت چین از سال ۲۰۱۱ دستور داد در ساختوسازهای جدید هرجا از واژه مس استفاده شده، باید با فیبر جایگزین شود. به بیان ساده، دیگر هیچ ساختمان جدیدی بدون زیرساخت فیبر نوری ساخته نمیشود. در مرحله دوم، از سال ۲۰۱۲، حدود مسئولیت میان اپراتور و مالک ساختمان بهطور دقیق تعیین شد. همین انضباط مقرراتی باعث شد توسعه فیبر در چین همگام با توسعه شهری و صنعتی پیش برود.»
او تأکید کرد: «چین نشان داد توسعه ارتباطات پرسرعت فقط پروژه فنی نیست، بلکه نیازمند سیاستگذاری دقیق، برنامه ملی و هماهنگی میان وزارتخانهها و بخش خصوصی است. اگر ما هم بخواهیم اقتصاد دیجیتال واقعی داشته باشیم، باید از این تجربه یاد بگیریم.»
حاجیقربانی در پایان سه محور کلیدی این موفقیت را حمایت کامل دولت، چه در سیاستگذاری و چه در ایجاد مشوقها و پاداشهای اقتصادی، آموزش و ارتقای نیروی انسانی، از سطوح فنی تا مدیریتی و مدیریت مسئولیتپذیر و متمرکز بر کل چرخه پروژه، از طراحی تا اجرا دانست.