skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

جشنواره نوروزی آنر

چگونه هم مخابرات و دولت و هم مردم در نمایش قیمت خدمات مخابراتی حق دارند

تراژدی تعرفه

میثم قاسمی تحریریه
مینا نوبهار نویسنده میهمان

۷ شهریور ۱۳۹۵

زمان مطالعه : ۲ دقیقه

شماره ۳۷

تاریخ به‌روزرسانی: ۱ آبان ۱۳۹۸

  پرده‌ها که کنار رفتند، نمایش از نیمه گذشته بود و اتفاقاً آن نیمه‌ای که گره داستان در آن قرار داشت. حالا مخاطب حق دارد داستان را به خوبی متوجه نشود. با این حال از میانه داستان هم می‌توان دریافت با یک تراژدی روبه‌رو هستیم، داستانی که در آن همه طرف‌ها هم حق دارند و هم ندارند. موضوع تعرفه‌های مخابراتی، اکنون دیگر به کوچه و بازار کشیده شده است. در این سال‌ها طرف‌های درگیر آن‌قدر علیه هم موضع گرفته‌اند و استدلال کرده‌اند که همه کارشناس شده‌اند. اما تمام این کارشناسان هم نمی‌توانند با قاطعیت بگویند حق با کدام طرف است، مخابرات که از ثابت ماندن ۱۳ساله تعرفه‌هایش گلایه دارد یا دولت که به توسعه شبکه‌ای انحصاری فکر می‌کند یا مردم که می‌خواهند بدانند همان سرویس همیشگی را چرا باید گران‌تر از دیروز دریافت کنند. همچون تمامی تراژدی‌ها، قهرمان داستان ما هم کمی خودرایی و غرور داشت. نمی‌خواست بپذیرد ممکن است اشتباه کرده باشد، با چنین خصلت‌هایی هشت سال کشور را اداره کرد و سرانجام زمانی فهمید که دیر شده بود. این نیمه ابتدایی داستان است. آنجا که شرکت مخابرات ایران با سرعتی عجیب و شرایطی غریب، به خودی‌ها واگذار شد. آن‌قدر عجله شد که نه فروشنده متوجه شد چه فروخته و نه خریدار دانست چه می‌خرد و نتیجه آن ‌چیزی شد که پس از کنار رفتن پرده‌ها همه دیدند. آروتور شوپنهاور- فیلسوف آلمانی- معتقد بود:«تراژدی، نمایش یک شوربختی بزرگ است.» تراژدی تعرفه‌های مخابراتی، بخش کوچکی است از داستان خصوصی‌سازی در ایران که آن هم خود قسمتی است از رمان قطور مدیریت در کشور. تراژدی تعرفه‌های مخابراتی، داستان شوربختی ماست.

شما وارد سایت نشده‌اید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.

وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

این مطلب در شماره ۳۷ پیوست منتشر شده است.

ماهنامه ۳۷ پیوست
دانلود نسخه PDF
http://pvst.ir/2en
میثم قاسمیتحریریه

    سال ۸۱ رشته مهندسی را رها کردم به شوق روزنامه‌نگاری. از همان سال تاکنون، در حوزه‌های مختلفی مانند سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، گردشگری، ورزشی و... در رسانه‌هایی مانند همشهری، حیات‌نو، توسعه، عصر ارتباط و... کار کرده‌ام. از میانه سال ۹۲ و پس از حدود ۳ سال دوری از حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات، به پیوست آمدم و دوباره روزنامه‌نگار این رشته شدم.

    تمام مقالات

    0 نظر

    ارسال دیدگاه

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    *

    برای بوکمارک این نوشته
    Back To Top
    جستجو