دیتابیس مدیریتشده ابری باعث صرفهجویی ۴۰درصدی برای کسبوکارها میشود
استفاده از خدمات ارایهدهندگان DBaaS (دیتابیس مدیریتشده ابری) برای کسبوکارهای ایرانی بهطور میانگین باعث کاهش…
۲۱ آذر ۱۴۰۳
۱۱ بهمن ۱۴۰۱
زمان مطالعه : ۴ دقیقه
کاربردهای اتریوم محدود به اتر نیست. اتریوم یا شبکهای که اتر بر پایه آن شکل گرفته، یک شبکهٔ مبتنی بر بلاکچین است. اکثر کاربران بلاکچین را با بیتکوین میشناسند و به همین دلیل تصور میکنند که اتریوم نیز یک ارز دیجیتال است.
اما در حقیقت اتریوم یک پلتفرم برای اجرای برنامههای غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند بدون دخالت واسطهها است. در واقع اتریوم در تلاش برای حذف واسطههای مالی بوده است؛ اما بلاکچین آن هدف خود را در غیرمتمرکز کردن همه چیز و حذف نظارتهای سلیقهای در دنیای وب قرار داده است. در ادامه به برخی از مهمترین کاربردهای این پلتفرم اشاره خواهیم کرد.
برنامههای مالی غیرمتمرکز، که گاهی اوقات به عنوان «DeFi» شناخته میشوند، یکی از بالقوهترین کاربردهای دنیای واقعی برای اتریوم هستند. این برنامهها شامل وامهای پشتیبانی شده توسط قراردادهای هوشمند، استخراج ارز دیجیتال پایدار و صرافیهای غیرمتمرکز میشود. یکی از پروژههایی اخیراً بسیار سروصدا کرده، «MakerDAO» است که از قراردادهای هوشمند پیچیده اتریوم برای توسعه یک ارز پایدار (DAI) استفاده میکند. این فرایند توسط اتر پشتیبانی میشود و ارزش ثابت هر استخراج، ۱ دلار است.
پرداخت اساس اقتصاد جهانی و تجارت است و اتریوم میتواند آن را تا حد زیادی تغییر دهد. اتریوم با فرایندی به نام “قراردادهای هوشمند” امکان مبادله کاملاً بدون ریسک هر چیز با ارزشی را فراهم میکند. تمام این معاملات بر روی یک کد کامپیوتری به جای قرارداد کاغذی سنتی ثبت میشود. باوجود چنین پلتفرمی، دیگر میتوانید بهصورت مستقیم هر کالایی را از تولید کننده آن خریداری کنید و هزینه اضافه برای چرخش پولتان، پرداخت نکنید.
مقادیر زیادی داده در سرورهای ابری توسط مشاغلی مانند دراپباکس و مایکروسافت نگهداری میشود. یک مرکز ذخیرهسازی اطلاعات با صدها سرور به عنوان مزرعه سرور شناخته میشود. مشکل مزارع سرور این است که آنها بخش قابل توجهی از ظرفیت ذخیرهسازی یک شرکت را در یک مکان متمرکز میکنند. بنابراین، اگر توسط یک فاجعه طبیعی یا یک حمله تروریستی این مزارع از بین برود، شرکت در موقعیت بسیار بد و آسیبپذیری قرار میگیرد.
راه حل این مشکل یافتن یک مرکز ذخیرهسازی غیرمتمرکز است. در این صورت، اطلاعات در چند مزرعه سرور در ایالات متحده ذخیره نمیشود، بلکه در صدها (یا حتی هزاران) مرکز داده در سراسر جهان ذخیره میشود. تابهحال، این امکان پذیر نبوده است، زیرا ایجاد شبکهای که همه آن سرورها را به طور ایمن به هم متصل میکند و امکان انتقال سریع دادهها را فراهم میکند، یک چالش بزرگ تکنولوژیکی بود. اما اتریوم به احتمال زیاد راهحلی برای این مشکل خواهد بود، زیرا فناوری بلاکچین میتواند برای انتقال سریع و ایمن دادهها بین میلیونها سرور در حین رمزگذاری آن استفاده کند.
عرضه اولیه سکه (Initial Coin Offering) یا همان آیسیاو (ICO)، روشی برای جذب سرمایه و فرصتی برای سرمایهگذاری است که در آن توکنها (همان ارزهای دیجیتال) یک پروژه، پیش از راهاندازی پروژه فروخته میشوند و افراد میتوانند با خریدن توکنها در آن سرمایهگذاری کنند. مردم این توکنها را به قصد سرمایهگذاری در استارتآپهایی که در حال توسعه هستند، خریداری میکنند. به عنوان مثال Bancor؛ یکی از بزرگترین ICOهای اتریوم، با فروش توکن BNT خود به عموم مردم تنها در سه ساعت، ۱۵۳ میلیون دلار جمعآوری کرد.
NFTها توکنهایی منحصربهفرد و خاص مانند اثار هنری کمیاب هستند. برخلاف توکنهای دیگر، امکان مبادله یک NFT با سایر آیتمهای موجود وجود ندارد و تنها میشود از ارزش هنری آن قطعه باخبر شد. NFTها در هر زمان فقط میتوانند یک مالک داشته باشند و این مالکیت توسط بلاکچین اتریوم محافظت میشود. یک NFT جدید را نمیتوان به سادگی ایجاد کرد و هیچ دو NFT نمیتوانند یکسان باشند. صاحبان NFT به بازار جهانی دسترسی دارند و می توانند محصولات خود را در هر جایی بفروشند.
در نسخه دوم اتریوم بعد از گذشت ۷ سال، روش اجماع اتریوم از اثبات کار به اثبات سهام تغییر کرد. در این روش، تایید اعتبار تراکنشها به ماینرها وابسته نیست و وابستگی شبکه به برق حدودا ۹۹ درصد کاهش پیدا کرده است. براساس گفتهها اتریوم ۲.۰، مقیاسپذیرتر و سریعتر شده است؛ اما با توجه به حذف ماینرها از این شبکه، نگرانیهای جدی در مورد امنیت به اتریوم وارد است.
منبع: outlookindia