در سال جاری نیمهرساناها یا همان نیمههادیها دوباره خبرساز شدهاند، اما سوال اینجاست که تا چه حد میتوان کمبود آنها را به استخراجکنندگان رمزارزها نسبت داد؟ در چند سال گذشته، جهان با کمبود نیمههادیها دستوپنجه نرم کرده است؛ مواد و مصالحی که الکتریسیته را بین فلزات و عایقها هدایت میکنند. معروفترین نیمههادیها سیلیکون است. اگر این مفهوم را با دستگاههای الکترونیکی پیوند بزنیم، نیمههادیهای کلیدی در اکثر آنها پردازندهها و سایر ریزمدارهایی هستند که تقریباً در همه دستگاههایی که مردم هر روز از آنها استفاده میکنند، از تلفنهای هوشمند گرفته تا اتومبیلها، وجود دارند. در سال 2021، نیمههادیها از نظر فروش به یک رکورد جهانی دست یافتند. تولید لوازم الکترونیکی نیز رونق گرفت و صدها میلیون نیمههادی پیچیده توسط کنسولهای بازی بلعیده شد. تعداد پردازندههای گرافیکی تولیدشده به سطوحی غیرقابل مشاهده افزایش یافت و سازندگان بزرگی مانند انویدیا بالاترین سطح تولید خود را مشاهده کردند. به رغم همه اینها، قیمت لوازم الکترونیکی سر به فلک کشید و تولیدکنندگان کالاهای مرتبط در تلاش برای یافتن نیمههادیها بودند. استخراجکنندگان: گناهکار یا بیگناه؟ مرسوم شده است که استخراجکنندگان (ماینرهای) ارزهای دیجیتالی را مقصر کمبود جهانی کارتهای گرافیکی و نیمههادیها میدانند. بر این اساس ماینرها بخشهای عظیمی از واحدهای پردازش گرافیکی را خریداری میکردند و گاهی کل فروشگاهها توسط آنها بهیکباره خالی میشد. برخی از کشورها که کمبود کارتهای گرافیکی را به شدت احساس میکنند، در حال حاضر با استخراج ارزهای دیجیتالی مبارزه میکنند. در عین حال، خود تولیدکنندگان چنین موضع مشخصی را اتخاذ نمیکنند. لیزا سو، مدیرعامل AMD در ژوئن ۲۰۲۱ گفت ماینرها به دلیل فقدان و حتی فقدان کامل برخی از کارتهای GPU مقصر نیستند. او گفت تاثیر آنها در بازار به طور کلی حداقل است و از پنج درصد تا ۱۰ درصد از کل تقاضا تجاوز نمیکند. اندی لانگ، مدیر عامل وایتراک منیجمنت White Rock Management، یک شرکت فناوری دارایی دیجیتالی...