چه شد که عیسی زارع پور و دوستانش ما را اطفالی صغیر به حساب آوردند و گزینه جست وجوی امن گوگل را برایمان فعال کردند؟ پیر شدیم ولی بزرگ نه!

وقتی این گزارش را می‌نویسم، در نیمه ماه میلادی آگوست، دقیقاً یک ماه است که گزینه «جست‌وجوی امن» برای همه کاربران اینترنتی ایران فعال شده است. این موضوع از نظر حقوقی چه ابعادی دارد؟ در این گزارش به این سوال خواهیم پرداخت. ۱- چه شده است؟ گوگل سیستمی به نام جست‌وجوی امن دارد و در آن برخی از نتایج جست‌وجو را حذف می‌کند. این سیستم حدود ۱۳ سال است که از سوی گوگل فعال شده است. ۲- چه نتایجی حذف می‌شود؟ گوگل می‌گوید محتوای explicit را حذف می‌کند. معادل فارسی این واژه «صریح» است، ولی این واژه در زمینه‌ای که ما از آن بحث می‌کنیم افاده معنا نمی‌کند؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود به جای آن از واژه «عریان» استفاده شود تا معنای ناخوشایندی که از آن می‌خواهیم به دست بیاید. ۳- مصادیق محتوای حذف‌شده چیستند؟ سه دسته شامل: محتوای هرزه‌نگاری، محتوای خشن و محتوایی که در آن خون دیده شود. ۴- چرا حقوق با این کار مخالف است؟ سوال پیش می‌آید که چرا در یک نظام قانونی درست، اقدام اخیر نباید صورت بگیرد. در ادامه متن به چنین استدلال‌هایی خواهیم پرداخت اما قبل از آن بهتر است یک جمله تقریباً قصار از وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در خصوص این اقدام را به خاطر داشته باشیم: «صرفاً محتوای خشن و مستهجن محدود شده و این خواسته خانواده‌هاست. در بسیاری از کشورهای دیگر چنین اتفاقی افتاده است.» ۴.۱. نکته اول شکل ماجراست. اگر اختلالاتی که در جریان اجرای این طرح در گوگل پیش آمد رخ نمی‌داد، شاید هیچ وقت کاربران متوجه نمی‌شدند که چنین طرحی در حال اجراست. در یک نظام قانونی درست، یک مصوبه از سوی مراجع قانونی تصویب می‌شود و در مورد آن اطلاع‌رسانی پیشینی صورت می‌گیرد؛ یعنی قبل از اجرا، مفاد آن به اطلاع مردم می‌رسد. حرکت دزدانه برای انجام چنین کاری چه معنایی جز این دارد که وزیر...