اگر همگی درگیر شغل‌هایمان هستیم، چرا کارها انجام نمی‌شوند؟ امتحان کنید

تا حالا از خودتان پرسیده‌اید که چرا انجام کارها در دنیای امروز، با وجود جلسات و ایمیل‌های به ظاهر بی‌پایان این‌قدر سخت است؟ چرا تصمیم‌گیری انقدر طول می‌کشد و لزوماً هم تصمیمات درست نیستند؟ شما اولین کسی نیستید که فکر می کنید حتما باید راه بهتری وجود داشته باشد. بسیاری از سازمان‌ها این مشکلات را با طراحی مجدد کانال‌های ارتباطاتی درون‌سازمانی برطرف می کنند: چه کسی چه کاری انجام می‌دهد و چه کسی به چه کسی گزارش می‌دهد. این روند به شکلی افراطی بر روابط عمودی تمرکز دارد و به ندرت باعث حل مشکلات زمینه‌ای در درون سازمان می‌شود که ریشه در ضعف طراحی و تعاملات مشارکتی دارد. ما در تلاش برای ارتباطات درون‌‌سازمانی، در فناوری‌های تعاملی دنیای مجازی غرق‌ شده‌ایم، از zoom گرفته تا slack و teams‌، به‌علاوه پیام‌رسان‌های گروهی، وی‌چت، واتس‌اپ و هر نرم‌افزار دیگری که در دسترس باشد. این‌طور که به نظر می‌رسد هیچ بهانه‌ای هم برای همکاری نکردن وجود ندارد. پس مشکل چیست؟ تعامل آسان‌تر از همیشه شده، اما همکاری واقعی، سازنده و ارزش‌آفرین، نه. علاوه بر این، در فضاهایی که کارها مشارکتی است، اوضاع کیفیت وخیم‌تر می‌شود. این امر، باعث هدر رفتن منابع باارزش می‌شود، زیرا هر دقیقه‌ای که می تواند برای فعالیت‌های مهم، نوآورانه و مهم استفاده شود، صرف یک تعامل کم‌ارزش می‌شود. جای تعجب ندارد که نظرسنجی اخیر مک کینزی نشان می‌دهد 80 درصد از مدیران در حال بررسی یا اجرای تغییرات در ساختار و اجرای جلسات به خصوص پس از تغییر روش کار کردن به دلیل همه‌گیری کووید ۱۹هستند. در واقع، بیشتر مدیران می‌گویند زمان زیادی را صرفِ تعاملاتِ بیهوده می کنند که انرژی آنها را تخلیه کرده و بار اطلاعاتی بیش از حد تولید می‌کند. سه تعامل مشارکتی مهم چه کاری می توان انجام داد؟ ما متوجه شدیم که می‌توان تعاملات مشارکتی را با دسته‌بندی آنها بر اساس نوع و همچنین...