ورود استارت‌آپ‌ها به بازار سرمایه، ساخت خرده‌گفتمان تازه

در ادبیات مالی، پذیرش یک شرکت در بورس با مزیت‌های زیادی چه برای ناشران (شرکت پذیرش شده) و چه برای سهامداران همراه است. مزیت‌هایی مانند سهولت تامين مالی شركت‌ها از طريق بورس، تعيين قيمت سهام و اوراق بهادار شركت، افزايش اعتبار داخلي و بين‌المللی، ارزيابی مناسب‌تر از عملكرد مديريت شركت، ارتقای سيستم‌های اطلاعات حسابداری و كنترل‌های داخلی شركت و به ‌تبع استقرار نظام راهبری شركتی، بهبود ساختار مالی و اقتصادی شرکت در نتیجه‌ رعايت الزامات پذيرش اوراق بهادار. علاوه بر این، شرکت پذیرش‌شده می‌تواند از امتیاز مشوق‌های دولت و بورس مانند معافيت مالياتی، تعيين قيمت منصفانه دارايی‌ها، كاهش ريسک سرمایه‌گذاری به دلیل شفافیت اطلاعات، نقدشوندگی بالا به دليل وجود بازاری منسجم براي اوراق بهادار، نظارت بر فعالیت شرکت‌ها در قالب قواعد، روش‌ها و قوانين و مقررات بازار سرمایه و پاسخگويي بيشتر مديران شركت‌ها بهره ببرد. با این حال در خصوص استارت‌آپ‌ها باید به چیزی فراتر از آنچه در ادبیات مالی آمده اشاره کرد و آن ساخت گفتمان‌های تازه در ادبیات استارت‌آپی است. برای درک بهتر این اثر، به مکانیسم‌های NFT در بازار آثار هنری می‌پردازم. برای حضور در این بازار باید چیزی بیش از یک اثر هنری و گفتمانی حول اثر هنری در شبکه‌ای از روابط ایجاد شود. برای NFT باید چند خرده‌روایت حول اثر و البته خالق شکل بگیرد؛ روایت‌هایی که در بسترهای اجتماعی تولید و توزیع می‌شوند. این یعنی بدون این پرداخت‌ها، هرگز مکانیسم این بازار کامل نمی‌شود. در مقابل نقش NFTها در بازار آثار هنری، نقشی ویژه و متمایز است. آنها در حال شکل دادن تاریخی از قیمت‌ها در آثار هنری هستند؛ خلئی که در این بازار به ویژه در آثار هنری تجسمی به شدت حس می‌شد. حراج‌های گاه‌به‌گاه آثار هنری نمی‌توانست به این پرسش به درستی پاسخ دهد که قیمت یک اثر هنری چقدر است یا قیمت اثر هنری مشابه چقدر خواهد بود. این در حالی...