جان شگریان از نشت مواد شیمیایی و داده‌های حساس از دستگاه‌های قدیمی می‌گوید: انگار از مریخ آمده‌ایم

جان شگریان هم‌بنیان‌گذار و مدیرعامل ERI است- یکی از بزرگ‌ترین تهیه‌کننده‌های بازیافت و دفع الکترونیکی در جهان- و یکی از نویسندگان کتاب «ناامنی همه‌چیز: چگونه امنیت داده سخت‌افزار به مهم‌ترین موضوع در جهان تبدیل می‌شود»- کتاب سال 2021 ERI- است. با شگریان درباره تاثیر پسماند الکترونیکی بر آینده دنیا و حریم خصوصی‌مان و نقش مهندسان در راه‌حل‌ها حرف زدیم. بسیاری از ما دستگاه‌های منسوخی داریم که به کشوهایمان تبعید شده‌اند؛ موزه فناوری روزهای دور و قدیم. لپ‌تاپ‌ها و تلفن‌های همراه فراموش‌شده شباهت زیادی به آثار باستانی دارند اما اگر این اشیا به ‌خوبی دفع نشوند، ممکن است دو چیز متفاوت ولی خطرناک نشت دهند: مواد شیمیایی و داده‌های حساس. دنیا ۵۳.۶ میلیون متر تن پسماند الکترونیکی در سال ۲۰۱۹ تولید کرد. طبق جدیدترین برآورد سازمان ملل، ‌این رقم بیش از ۲۱ درصد بیشتر از آمار پنج سال اخیر است. تنها حدود ۱۷ درصد پسماند الکترونیکی بازیافت می‌شود و آنچه بر سر سایر پسماندها می‌آید برای سلامت انسان و حریم خصوصی مضر است. لنسنت در خلال تحقیقی نظام‌مند کشف کرد افرادی که در مناطق تحت تاثیر پسماند الکترونیکی زندگی می‌کنند سطح بسیار بالایی از فلزات و حضور مزمن آلاینده‌های ارگانیک را تجربه می‌کنند. نویسندگان این تحقیق از «روش‌های کم‌هزینه و جدید برای عملیات ایمن بازیافت... و تضمین سلامت و ایمنی جمعیت‌های آسیب‌پذیر» طرفداری کردند. این گفت‌وگو به منظور ایجاز و شفافیت ویرایش شده است. نتیجه‌گیری تحقیق لنسنت قطعاً برای شما شگفت‌آور نبود اما دیگران شاید به خاطر نوع آلاینده‌ها در کامپیوترهای قدیمی، تلفن‌ها و تلویزیون‌ها شگفت‌زده شده‌ باشند، و خطری که در صورت مدیریت غیرمسئولانه این پسماندها ممکن است پدید آید. وقتی [در ۲۰۰۲] وارد صنعت شدیم، ال گور هنوز جایزه «حقیقت آزاردهنده»* را دریافت نکرده بود. هنوز آیفون یا اینترنت اشیا وجود نداشتند. اما [پسماند الکترونیکی] از قبل به یکی از در حال ‌رشدترین جریان‌های پسماند جامد در جهان تبدیل...