نشان: بهجای انتساب دستاوردهای بخش خصوصی به فیلترینگ دلایل واقعی محدودیتها را بگویید
نشان در بیانیهای نسبت به صحبتهای رسول جلیلی عضو شورای عالی فضای مجازی که رشد…
۳۰ آبان ۱۴۰۳
۳۱ خرداد ۱۴۰۱
زمان مطالعه : ۵ دقیقه
تاریخ بهروزرسانی: ۱۲ آذر ۱۴۰۱
فعالان حوزه کسبوکاری و سرمایهگذاری در ایران معتقدند به رغم رشد اقتصاد دیجیتالی در کشور، سهم این بخش همچنان بسیار کمتر از میزانی است که در کشورهای در حال توسعه وجود دارد.
به گزارش پیوست، شهاب جوانمردی، مدیرعامل فناپ، در پنل تخصصی جایگاه سرمایهگذاری خطرپذیر در آینده اقتصاد ایران؛ ترندها، چالشها و چشماندازها در رابطه با اینکه بازار سرمایهگذاری ایران میتواند در سالهای آینده بزرگتر شود گفت: «اگر درباره پتانسیل بازار صحبت میکنیم، من هنوز بر این باور هستم که فضای اقتصاد نوآوری کشور همچنان ظرفیت بالایی دارد. یعنی آنچه از اقتصاد ما دیجیتالی شده هنوز با متوسط کشورهای در حال توسعه فاصله دارد و با کشورهای توسعهیافته نیز این فاصله معنیدار است.»
او ادامه داد: «اما چیزی که باعث میشود ما بتوانیم وارد این فضا شویم این است که از مرحله صنعت خدمات عبور کنیم و تاکید و تمرکز بیشتری بر خطوط کسبوکاری داشته باشیم که همین حالا تشکیلدهنده بخشهای عمده اقتصاد کشور و تولید ناخالص داخلی ما هستند.»
جوانمردی در ادامه تاکید کرد که اگر بخواهیم قیمتها واقعی شود، بهرهوری حرف اول را بزند، مزیتسازی و خلق ارزش در زنجیره ارزش صنایع مختلف داشته باشیم، مجبوریم به سمت اقتصاد نوآوری برویم.
در ادامه این پنل محمد خلج، مدیرعامل اسنپ، در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چه ابزارها و عواملی میتوانند سهم اقتصاد دیجیتالی را به هدفگذاری انجامشده نزدیکتر کنند و نقش اقتصاد نوآوری در این بین چقدر است گفت: «با اینکه به نظر میرسد در حملونقل هوشمند اتفاقات مهمی افتاده است و اسنپ به صورت روزانه بیشتر از سه میلیون سفر دارد، جالب است بدانید که این ارقام تنها پنج درصد از کل سهم حملونقل کشور در یک روز است.»
خلج ادامه داد: «۴۵ درصد سفرها هنوز با خودرو شخصی انجام میشود و ۵۰ درصد از طریق حملونقل عمومی. این آمار به ما نشان میدهد بازار هنوز بکر و دستنخورده است و این فرصت در همه جاهای دیگر هم وجود دارد.»
او گفت: «طبیعی است با توجه به شرایط تحریمی کشور، امکان جذب سرمایهگذار خارجی و استفاده از متخصصانی که تجربه دانشی خوبی در این حوزه دارند نداریم و شاید به سختی بتوانیم از آنها استفاده کنیم.»
خلج بر این باور است که رسیدن به این هدفگذاری مستلزم استفاده از ابزارهای مختلف تامین مالی مانند بازار سرمایه یا سرمایهگذار خارجی است که میتواند همراه خود علاوه بر سرمایه، دانش و تجربه نیز وارد کشور کند. او تاکید میکند که تامین مالی میتواند از طریق سرمایهگذاران داخلی نیز انجام شود اما نیاز است ارتباط بین زیستبوم فناوری و سایر حوزهها بیشتر شود.
شهرام شکوری، مدیرعامل هلدینگ طرفهنگار، در رابطه با معیارهای مورد نیاز استارتآپها برای جذب سرمایه گفت: «ما درباره یک اکوسیستم صحبت میکنیم که باید تمام عوامل و زیرساختهای آن را در نظر بگیریم. موضوع اصلی ارزشآفرینی یا کارآفرینی است و سرمایهگذار، روی فرد سرمایهگذاری میکند.»
او با تاکید بر اینکه واژه کارآفرینی یا ارزشآفرینی با نوآوری عجین شده است ادامه داد: «من فکر نمیکنم که ما به لحاظ نوآوری در کشور چیزی کم داشته باشیم؛ باید بگردیم ببینیم مساله اصلی کجاست که وقتی سرمایهگذاری میکنیم چیزی را که میخواهیم به دست نمیآوریم.»
او معتقد است یکی از روشهایی که هم در دنیا و هم در ایران جوابگوست این است که یک شرکت بزرگ بخش R&D خود را به یک استارتآپ واگذار کند و استارتآپ هم از بازار شرکت استفاده کند.
شکوری در این باره توضیح داد: «در حقیقت یک استارتآپ دانش خوبی دارد و به موضوع نوآورانه نگاه میکند، باهوش است و میداند به دنبال چه هدفی میگردد. در عوض یک شرکت بزرگ به جای اینها سرمایه، تجربه و بازار دارد؛ ما باید بتوانیم اینها را با هم ترکیب کنیم؛ این راهکار مهمی است که شرکتهای بزرگ بتوانند وارد این حوزه شوند و هزینههای هنگفت شرکتها را در R&D کاهش بدهند.»
علیرضا صادقیان، معاون استراتژی اسنپ و مدیرعامل اسنپ ونچرز، نیز در ادامه این پنل در رابطه با فعالیت اسنپ ونچرز و تجربه خود از ادغام نتبرگ گفت: «یکی از سوءبرداشتهایی که در مورد اسنپ ونچرز پیش میآید این است که اسنپ قصد دارد از این طریق به ادغام یا تملیک استارتآپها بپردازد. در حالی که اینطور نیست؛ یا این تصور وجود دارد که اسنپ تنها روی کسبوکارهای نزدیک به فعالیت خود سرمایهگذاری میکند. در حالی که ما در اسنپ ونچرز محدودیتی در این زمینه نداریم.»
او ادامه داد: «ما مانند هر صندوق سرمایهگذاری خطرپذیر دیگری تیمها را مورد بررسی قرار میدهیم و تمرکزمان بیشتر روی ایدههای در مراحل اولیه و مرحله بذری است اما مراحل دیگر را هم بررسی میکنیم.»
صادقیان در آخر درباره ادغام مجموعهها با یکدیگر گفت: «ادغام و تملیک به طور کلی کار سختی است و کم انجام میشود. من این کار را برای همه توصیه نمیکنم چون شانس شکست در آن زیاد است. اما اگر کسی میخواهد آن را انجام بدهد باید درک کند که یکی از سختترین کارها این است که این تیمها با اهداف مختلف فعالیت میکردهاند و پس از ادغام از هر موقعیت شغلی دو نفر وجود خواهد داشت و به طور کلی اینکه مسائلی از این دست پس از ادغام چطور تعریف شود بسیار مهم است.»