ایامدی از چیپ جدید هوش مصنوعی برای رقابت با انویدیا رونمایی کرد
مدیرعامل AMD با رونمایی از پردازندههای جدید هوش مصنوعی گفت فاصله این شرکت با انویدیا…
۲۰ مهر ۱۴۰۳
۷ اردیبهشت ۱۴۰۱
زمان مطالعه : ۹ دقیقه
در این مطلب میخوانید
ایلان ماسک توییتر را خرید. ثروتمندترین مرد جهان پس از چندین ماه صحبت از این موضوع با قراردادی به ارزش ۴۴ میلیارد دلار این پلتفرم رسانه اجتماعی را خریداری کرد و به نظر میرسد برنامههای زیادی برای این شبکه اجتماعی دارد. ماسک روز ۲۶ آوریل لیست کوتاهی از اهداف خود را منتشر کرد. اهدافی که بیشترشان را پیش از این با ۸۳ میلیون دنبالکننده توییترش در میان گذاشته بود. او در توییتی گفت: «آزادی بیان پایه و اساس یک دموکراسی پویاست و توییتر مرکز اخبار دیجیتالی است و موضوعات مهم جامعه بشری در آن به بحث گذاشته میشود. من قصد دارم با ارائه قابلیتهای جدید توییتر را بهتر از همیشه کنم، برای افزایش اعتماد الگوریتمها را متنباز کنم، روباتهای اسپم را شکست بدهم و تمام انسانها را احراز هویت کنم.»
اما آیا اهداف ماسک واقعاً شدنی هستند؟ آیا او میتواند توییتر را به پلتفرمی با نظارت کمتر بدل کند؟ محیطی که مروج آزادی بیان باشد و در عین حال درآمدش از مشترکان بیشتر از تبلیغات باشد؟ بله او ثروتمندترین مرد جهان است اما حداقل برای بازپرداخت میلیاردها دلاری که از بانکها وام گرفته به درآمد توییتر نیاز دارد. در ادامه این مقاله به تغییرات پیشنهادی ماسک و وضعیت فعلی توییتر در این زمینهها میپردازیم و با نگاهی تاریخی به این تغییرات، نظر متخصصان را در مورد موفقیت این تغییرات بررسی میکنیم.
ماسک مارس ۲۰۲۲ در یک توییت خودش را یک طرفدار «آزادی بیان مطلق» معرفی کرد. در ژانویه ۲۰۲۱، درست سه روز پس از تعلیق دائم حساب ترامپ از سوی توییتر که به دلیل «خطر افزایش خشونت» پیرو شورش ۶ ژانویه انجام گرفت، ماسک در توییتی نوشت: «این اتفاق بسیاری از مردم را به شدت آزردهخاطر میکند که غولهای تکنولوژی کرانه غربی خود را داور واقعی آزادی بیان تلقی کنند.»
صحبتهای ماسک در حوزه آزادی نقطه مقابل روند تکاملی توییتر است. این وبسایت در سال ۲۰۱۸، پس از انجام مطالعهای در دانشگاه MIT که نشان داد شایعات سریعتر از خبر واقعی در این وبسایت منتشر میشوند به شدت مورد انتقاد قرار گرفت و از آن زمان تا به امروز تلاش خود را برای مبارزه با نفرتپراکنی و افزایش امنیت کاربران افزایش داده و برای مثال کاربران میتوانند اطلاعات اشتباه را گزارش دهند. توییتر در اقداماتی از همین قبیل مثلاً حساب کاربری Libs of Tik Tok را دو مرتبه به دلیل «نفرتپراکنی» معلق کرده و هفته گذشته تبلیغات مخالف با تغییرات اقلیمی را ممنوع کرد.
اما شایعات، پروپاگاندا و دیدگاههای تندرو هنوز به ویژه در رابطه با حمله روسیه به اوکراین در این وبسایت دیده میشوند. در حالی که به گفته ماسک نفرتپراکنی همچنان ممنوع باقی میماند، اما هنوز نواحی خاکستری را مشخص نکرده و احتمال دارد سیاستهای مداراجویانه نظارتی به افزایش رفتار سمی در توییتر منتهی شود. مشکلاتی که این شرکت سالها برای حذف آنها تلاش کرده است.
اما کاهش محدودیتها در مجموع برای توییتر وجهه خوبی ندارد: خریداران تبلیغات احتمالاً پول کمتری بابت برخی پستها پرداخت میکنند. زیرا احتمال دارد این پستها با نژادپرستی، تعصب و جنسیتزدگی همنشین شوند. از سوی دیگر ماسک مجبور است با خواستههای دولتهایی مدارا کند که تعریف خاص خود را از بیان پذیرفتهشده دارند. جنیفر گرایگیل، استادیار دانشگاه سیراکیوز و متخصص شبکه اجتماعی، میگوید: «زاکربرگ و ماسک در سطح ملی پاسخگو هستند و باید دولتهای جهان را به نوعی راضی کنند. مانورهای سیاسی زیادی در راه است.»
ماسک در توییتی که در حال حاضر پاک شده از حذف تمام تبلیغات توییتر سخن گفت و نوشت: «اگر توییتر برای بقا به پول تبلیغات وابسته باشد، شرکتها قدرت بیشتری در دیکته کردن سیاستها دارند.»
تقریباً تمام درآمد توییتر از تبلیغات است. این شرکت در سهماهه چهارم سال ۲۰۲۱، ۱.۵۷ میلیارد دلار درآمد داشت که ۱.۴۱ میلیارد دلار آن از بخش تبلیغات بود. توییتر همچنین در نوامبر ۲۰۲۱ اولین بسته اشتراکی خود را منتشر کرد. بر اساس این طرح که توییتر آبی (Twitter Blue) نام دارد، مشترکان در ازای پرداخت ماهانه سه دلار، به «قابلیتهای ویژه» دسترسی پیدا میکنند. اما طبق گزارش والاستریت ژورنال، پاراگ آگراوال در ماه فوریه اعلام کرده است که توییتر آبی «مهره مهمی» در برآورد درآمدی این شرکت نیست.
ماسک از مدل اشتراکی حمایت کرده اما میخواهد قیمت آن را کاهش دهد. او در ماه جاری (آوریل ۲۰۲۲) در یک کنفرانس TED اعلام کرد هدفش از توییتر «پولسازی نیست». اما از آنجا که نیمی از بودجه خرید توییتر را از طریق موسسات مالی مثل بانک مورگان استنلی تامین کرده، مجبور است به فکر درآمدزایی باشد. برای بازپرداخت این بدهی، نه تنها باید درآمد تبلیغاتی توییتر را حفظ کند بلکه نیاز به توسعه آن هم دارد.
ماسک از روباتهای اسپم به عنوان «زنندهترین مشکل» توییتر یاد میکند. این روباتها در حال حاضر عمدتاً کلاهبرداریهای رمزارزی را منتشر کرده و برای به دام انداختن قربانیان پستهای زیادی در صفحه اصلی آنها منتشر کنند.
البته که توییتر همین حالا هم فرایندی برای شناسایی حسابهای جعلی دارد: این شرکت در مرحله ثبتنام با استفاده از یک نرمافزار، ثبتنام ماشینی و خودکار را شناسایی میکند. اما سازندگان روباتها هم روشهای تازه و پیچیدهتری را اتخاذ کرده و در نتیجه بسیاری از فیلترهای توییتر را پشت سر میگذارند. بهعلاوه شناسایی حسابهای ساختگی دستی هم دشوار است و در این روش افراد واقعی برای انتشار شایعات یا فریب مردم حساب جعلی ایجاد میکنند. برای مثال یک فرد ۲۱ ساله به مدت حدود یک سال حسابی جعلی از اعضای خانواده ترامپ در توییتر داشت و حتی رئیسجمهور را هم فریب داد.
به نظر میرسد ماسک در حال حاضر باور دارد که بهترین راه برای رفع مشکل روباتها، احراز هویت «تمام انسانهای واقعی» یا اتصال حساب به شناساگرهای شخصی مثل شماره تلفن، آدرس ایمیل یا یک تصویر است. اما این ایده بسیاری از کاربران را نگران کرده که به صورت مستعار و دقیقاً به همین دلیل از توییتر استفاده میکنند. یکی از این کاربران در پاسخ به ماسک گفت: «من روباتهای اسپم را به احراز هویت انسانی ترجیح میدهم. من تا اینجا فعالیتهایم را بدون ارتباط با نام دولتی انجام دادهام.»
گراگیل میگوید حذف قابلیت گمنامی ممکن است افراد گروههای به حاشیه راندهشده را به خطر اندازد. آنها میگویند: «اقلیتها در پلتفرم ممکن است با آزار جدی روبهرو شوند و در نتیجه شاید نخواهند نام واقعیشان را نمایش دهند. میتوانید به نظریههای رایجی مثل مارپیچ سکوت [که در آن افراد به دلیل ترس از طرد شدن صحبت نمیکنند] نگاه کنید. اینکه همه را احراز هویت کنیم، باعث پیشبرد گفتمان نمیشود.»
جین مانچون وانگ، بلاگر تکنولوژی، به خطرات احراز هویت برای مردم کشورهای استبدادی اشاره میکند. او در توییتی در همین باره گفت: «چطور میتوانیم به مردم مناطق خطرناکی که به صورت مستعار فعال هستند تضمین دهیم که احراز هویت کنند و از آزادی بیان لذت ببرند در حالی که پوششان حفظ میشود.» گروه دیگری هم اعتقاد دارند که لیست کاربران حتی اگر تنها در اختیار توییتر باشد، باز هم در معرض خطر هک دولتی یا فعالان تبهکار قرار میگیرد.
مایکل سیلور، مدیرعامل شرکت اطلاعات تجاری میکرو استراتژی، نیز هفته گذشته در این باره پیشنهادی به ماسک داد. او گفت: «باید از کاربران بخواهید «تضمین هویتی یکباره» ارائه کنند و در صورت گزارش و فعالیت مشکوک این تضمین هویت لغو شود. با این حال این راهحل هم ممکن است به زورگوییهای جمعی در فضای آنلاین منتهی شود و برای مثال گروهی به صورت جمعی یک فرد را هدف بگیرند و تایید هویت او را لغو کنند.»
آنچه مردم در شبکه اجتماعی مشاهده میکنند معمولاً حاصل کار الگوریتمهایی پیچیده است و جزئیات این الگوریتمها از اسرار مهم غولهای تکنولوژی محسوب میشود. ماسک میخواهد الگوریتمهای توییتر را متنباز کند و در نتیجه فرایند تصمیمگیری را به صورت عمومی در معرض دید همه قرار دهد. او در کنفرانس TED گفت اگر توییتهای یکسری افراد «پررنگ یا کمرنگ میشوند، این اقدام باید واضح و علنی باشد». و بسیاری با این نظر ماسک موافقاند، به ویژه پس از آنکه مستندات سال ۲۰۲۱ فیسبوک نشان داد دستکاریهای الگوریتمی چطور میتواند با پیامدهای مخربی همراه باشد.
اما برخی متخصصان معتقدند فرایند عمومی کردن این اطلاعات از آنچه ماسک تصور میکند پیچیدهتر است. رابین براک، استاد علم اطلاعات در دانشگاه کلرادو، در مصاحبه با واشینگتنپست گفت: «الگوریتم گوشه کوچکی از این مشکل است… موضوع اصلی تمام دادههایی است که توییتر در اختیار دارد.» بروک معتقد است حتی اگر کد کامپیوتر در معرض دید عمومی قرار بگیرد، اکثر شاهدان توانایی درک آن را ندارند و همچنین از آنجا که دادههای ورودی آن (اطلاعات خصوصی و شخصی کاربران) در دسترس نیست، کاربرد چندانی ندارد.
کاربران توییتر به سوالی که ماسک روز ۴ آوریل در مورد ارائه دکمه اصلاح و ادیت مطرح کرد پاسخ مثبت دادند و ۷۳ درصد از ۴.۴ میلیون رأیدهنده گزینه «Yes» را انتخاب کردند. جالب اینکه درخواست برای ایجاد یک دکمه اصلاح تنها خاص توییتر محسوب میشود و دیگر شبکههای اجتماعی مثل ردیت و فیسبوک از مدتها پیش این قابلیت را در اختیار کاربران قرار دادهاند.
اما با اینکه دکمه اصلاح امکان اصلاح متن را برای کاربران فراهم میکند، بدکاران هم میتوانند تاریخچه یک مکالمه را تغییر دهند. خیلیها میتوانند یک بیانیه پذیرفتهشده را برای به دست آوردن لایک و ریتوییت منتشر کنند و سپس متن توییت را تغییر دهند. هکرها هم میتوانند با ورود به حساب دولتها یا شرکتها اطلاعات آنها را تغییر دهند. بن سنگستر، مهندس نرمافزار سابق توییتر، که در یکی از تلاشهای پیشین توییتر برای ساخت دکمه اصلاح در سال ۲۰۱۵ شرکت داشته میگوید این تیم در نهایت «به این نتیجه رسید که پتانسیل سوءاستفاده بیش از حد بالاست».
یکسری مشکلات فنی هم در این مسیر وجود دارد: لویس میشل، استاد علم داده در دانشگاه آدلاید، در مقاله اخیرش میگوید، اپلیکیشنهای شخص ثالث و توسعه دهندگانی مثل اپلیکیشن معروف TweetDeck اجازه دارند توییتهای منتشرشده را در لحظه دانلود کنند. وقتی TweetDeck یک توییت را دانلود کند، دیگر امکان بازپسگیری یا اصلاح آن وجود ندارد.
توییتر چندی پیش هم از طرح یک دکمه ادیت و اصلاح خبر داد که البته جزئیات بیشتری در این باره ارائه نکرده است. یکی از کاربران توییتر در پاسخ به رأیگیری ماسک پیشنهاد کرد دکمه اصلاح تنها برای چند دقیقه پس از انتشار فعال باشد و امکان رویت توییت اصلی برای عموم فراهم شود. ماسک در پاسخ به این پیشنهاد گفت: «منطقی است.»
با این همه، با وجود مشکلات فراوانی که در مسیر ماسک دیده میشود، او با موانع و مشکل غریبه نیست و پیش از این هم در اسپیساکس و تسلا بر موانع بسیاری غلبه کرده است. ماسک در توییتر خود اعلام کرده که آماده شنیدن نظرات منتقدان، آن هم با هر لحن و ادبیاتی است. او میگوید: «امیدوارم حتی بدترین منتقدان من هم در توییتر بمانند، زیرا معنای آزادی بیان همین است.»
منبع: Time