یک روز در میان تولیدگران امنافزار گستر شریف
امنیتیهای دانشگاهی
۶ آبان ۱۳۹۴
زمان مطالعه : ۲۲ دقیقه
شماره ۵
تاریخ بهروزرسانی: ۲۴ مهر ۱۴۰۰
کمتر زیرشاخهای در بازار فناوری اطلاعات ایران به اندازه امنیت دچار تضادهای درونی و بیرونی است؛ ناشناخته ولی گسترده، پنهان اما حساس، بکر ولی پرفرصت. جریانهای خبری این بخش از بازار معمولا جایی بین ساختار محافظهکار فعالان، دغدغههای امنیتی مدیرانش و نگرانیهای عقیدتی روزنامهنگاران مهجور مانده است ولی پیوست در شماره حاضر خود با تکیه بر آنچه باید آن را نوگرایی و ریسکپذیری مدیران یکی از قدیمیترین و بزرگترین مجموعههای تخصصی امنیت رایانهای کشور دانست، درهای شرکت «امنافزار گستر شریف» را به روی شما گشوده است. امن افزار با هر مقیاسی در بازار امنیت ایران، بازیگری کلیدی است برآمده از دانشگاه و موثر بر حاکمیت که بیش از یک دهه از تاسیس آن گذشته و نهتنها فازهای نخستین تولید داخلی محصولات امنیتی همانند فایروال، توکن و نرمافزارهای امنیتی را از سر گذرانده بلکه به مرزهای جدیدی مانند مرکز میانی برای امضای الکترونیکی، ارزیابی امنیتی و آزمون نفوذ و انواع خدمات مشاوره و طراحی امنیت سازمانی هم رسیده است. نگاهی به درون این شرکت که اغلب از نورافکن رسانهای پرهیز کرده است و رودرروی چالشهای متعددی از تربیت نیروی انسانی متخصص و دشواری تولید در ایران ایستاده و برچسبهای سیاسی و بحرانهای تحریم را تاب آورده، وسوسهای ماندگار است. شما نیز در این سفر یکروزه به قلب بازار امنیت فناوری اطلاعات ایران با ما همراه باشید.
زمینه کاری: امنیت و راه حلهای امن سازی شبکه و سازمانی نیروی انسانی: نزدیک به ۲۰۰ نفر سال تاسیس: ۱۳۸۱ سایت امنافزار شمای دقیقی از محل دفتر شرکت در تهران به دست میدهد؛ خیابان آزادی و بعد حبیبالهی. جایی چسبیده به اردوگاه دانشگاه شریف و در فاصله قدم زدن با لابراتوارهای این قطب علمیصنعتی کشور متوجه میشوم کجا چند نفر از مدیرانش را دیدهایم؛ روز گزارش استارتآپ اول در مرکز فناوری شریف. نمونهکارهای قبلی را دیدهاند و حالا در میانه ماه روزه منتظرمان هستند؛ فرض بر این میگیرم که مانند بسیاری از شرکتهای دیگر در انتقال نیروی انسانی به پارک فناوری پردیس ناکام ماندهاند و یادداشت میکنم که در اولین فرصت آن را بپرسم. حال از کل ساختمان، دو طبقه کاملا در اختیار امنافزاریهاست و با جمعیتی که در قیاس با بقیه ساکنان دارند، قابل پیشبینی است کم و بیش ساختمان را قبضه کردهاند. تولد یک امنیتی همان ابتدا از میان چندین و چند دانشجو که باید کارآموزان این فصل باشند، میگذریم اما خیلی از کارشناسان شرکت که همگی جوان و اغلب جدی هستند قابل تفکیک نیستند. حساسیت قابل توجهی به دوربین دارند و مشخص است خیلی هم دوست ندارند در گزارشها تصویر یا اسمشان باشد. شاید به خاطر دغدغههای مربوط به تحریم یا مهاجرت و بورس تحصیلی از خارج گرفتن باشد. به طبقه بالا که میرسیم و با علیرضا منافی دست میدهیم، به طنز میگویم بچهها مانند مسلسل از دوربین ترسیدهاند و روی زمین دراز کشیدهاند. بهرغم ظاهر جدیاش میخندد و توضیح میدهد یکی از بحرانهای این حوزه دغدغه فرار مغزهاست ولی شرکت هم تلاش نمیکند کارشناسانش را مجبور کند تن به تعهداتی بدهند که آنها را ناگزیر به انتخاب شغل یا محل کارشان کند. او را از فعالیتهای مرکز تحقیقات صنایع انفورماتیک در زمینه مرکز میانی، دورادور میشناسیم و مشخص است طی آمدنش به شرکت تمایل به مدیریت...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.
وارد شویدعضو نیستید؟ عضو شوید