هویت مجازی واقعی برابر با سطح رضایت بیشتر از زندگی

تحقیقات نشان می‌دهد که پلتفرم‌های شبکه اجتماعی در واقع توسعه و بسط هویت‌های آفلاین محسوب می‌شوند و کاربران نسخه‌ای نسبتا واقعی از خود را به نمایش می‌گذارند. با اینکه سطحی از ایده‌آل گرایی فردی غیرقابل اجتناب است، اما ماهیت اجتماعی این پلتفرم‌ها بار مسئولیتی را به دنبال دارد و افراد درنتیجه آن آنچنان هم از هویت اصلی خود فاصله نمی‌گیرند. مثلا با اینکه بسیاری از دنبال کنندگان فیسبوک یا اینستاگرام ممکن است مجازی باشند، اما تعدادی از آنها مسلما در جهان آفلاین هم با ما در ارتباط هستند و همین بار مسئولیت و پیامدی را برای عرضه دروغین به دنبال دارد.

 آیا همه برابرند؟

در نگاه اول به نظر می‌رسد که واقعی بودن در شبکه‌های اجتماعی شاید برای یک یا چند گروه از افراد مفیدتر و مطلوب‌تر باشد. از آنجایی که یک سری تیپ‌های شخصیتی از مقبولیت بیشتری در جامعه برخوردارند، درنتیجه شاید افرادی از همین تیپ بیشتر به سمت واقعی بودن پیش بروند و این کار برایشان هم ساده‌تر و هم مطلوب‌تر از دیگران باشد. در اینجا به وضوح تنش میان ایده‌آل گرایی و حقیقت‌طلبی کاهش پیدا می‌کند و آنچه ایده‌آل جامعه محسوب می‌شود در واقع در حقیقت فرد نهفته و دیگر نیازی به اصلاح بیش‌ازحد وجود ندارد.

موضوع دیگر تعریف واقعیت و حقیقت فردی است. اگر واقعیت را شباهت نحوه ارائه فرد در شبکه‌اجتماعی با برداشت وی از خودش تعریف کنیم،‌ درنتیجه می‌توان فعالیت در شبکه اجتماعی را در کنار نگاه و برداشت افراد از خودشان به عنوان یک ملاک در نظر گرفت.

با این حال اریکا بیلی، ساندرا متز، و یویو و شینا لینگار تحقیقی را در مجله نیچر منتشر کرده‌اند که نشان می‌دهد ارائه و بیان واقعی در شبکه‌های اجتماعی برای تمامی افراد با رضایت از زندگی و سلامت فردی بالاتر همراه است. البته براساس این تحقیق به تنهایی نمی‌توان رابطه سببی این دو را به روشنی مشخص کرد و شاید سلامت و رضایت بالای از زندگی دلیلی باشد که فرد خود را به شکلی واقعی‌تر در شبکه‌های اجتماعی ارائه کند.

همین موضوع باعث شد تا محققان در مطالعه دیگری با ۹۰ دانشجو این رابطه سببی را بررسی کنند. در این مطالعه شرکت‌کنندگان دو مرحله را پشت سر گذاشتند. ابتدا از آنها خواسته شد تا به مدت هفت روز پست‌های واقعی در شبکه اجتماعی منتشر کنند و در مرحله دوم عکس آن، یعنی پست‌های ایده‌آل گرایانه، را به مدت هفت روز منتشر کنند. پس از هر دوره هفت روزه، سلامت شرکت کنندگان مورد بررسی قرار گرفت و درنتیجه امکان مقایسه برای محققان مشخص شد. نتایج این تحقیق نشان داد انتشار پست‌های واقعی با وضعیت سلامتی بهتری همراه است.

کدام بهتر است: ترک شبکه‌های اجتماعی یا نشان دادن واقعیت خود

این تحقیق شواهدی مبنی بر بدتر یا بهتر بودن ترک کامل شبکه‌های اجتماعی نسبت به فعالیت واقعی در آنها ارائه نمی‌دهد. با این حال آنچه براساس یافته‌های محققان مشهود است، تمام افراد با تمامی ویژگی‌های شخصیتی از واقعی بودن در شبکه اجتماعی نفع می‌برند و اینکه فرد از لحاظ اجتماعی شخصیت مطلوب و جذابی باشد تاثیری بر نتیجه حاصل ندارد.

اریکا بیلی می‌گوید: «فایده یا ضرر فعالیت در شبکه اجتماعی برای سلامت فرد تا حدی به نحوه استفاده او بستگی دارد. تحقیقات ما نشان می‌دهد که اگر فردی به دنبال فعالیت در شبکه اجتماعی است، باید آن را برای انتشار چیزی که واقعا برایش مهم است یا کاری که واقعا انجام می‌دهد و احساس واقعی خودش استفاده کند.»

به گفته ساندرا متز «شبکه اجتماعی کنترل زیادی به فرد می‌دهد تا برای آنچه به جهان نمایش می‌دهد تصمیم گیری کند و این قدرت وسوسه‌ای برای ساخت یک خود کامل به همراه دارد. ما [در این تحقیقات] نشان دادیم که مقاومت در برابر این وسوسه و اشتراک‌گذاری تجربه‌های واقعی و روزمره تاثیر مهمی بر رضایت زندگی و شادی کاربران دارد.»

برای مطالعه متن کامل این تحقیق می‌توانید روی این لینک کلیک کنید.