در کنار فراز و نشیبهای فنافزار شریف
سوشیانتهایی که گرشاسب را ساختند
۶ آبان ۱۳۹۴
زمان مطالعه : ۱۰ دقیقه
شماره ۵
تاریخ بهروزرسانی: ۴ آبان ۱۳۹۸
تماشا کردن زندگی، بلوغ یا زوال شرکتهای جوانی که کار خود را به عنوان یک استارتآپ دانشبنیان آغاز میکنند و بهرغم گذر سالیان همچنان ماهیت و روحیهای تجربهگرا و ساختارگریز دارند، لذتبخش است. گویی در تضاد با مدیران شرکتهای بزرگ که دیپلماتها و ژنرالهای متفکرند، موسسان این استارتآپهای ماندگار میکوشند همیشه سربازی جنگجو باقی بمانند. تن به اجبارها و محدودیتهای آدم بزرگ نمیدهند و میخواهند همیشه جهان را از چشمان متعجب کودکی ببینند. از دیدی فنافزار همیشه چنین شرکتی بوده است. در دایره نهچندان بزرگ دوستان فناوری اطلاعات میشد دید و شنید که چگونه یکی از پیشگامان بازیسازی ایرانی که اتفاقا نزدیک به یک دهه هم قدمت دارد و چرخی در تمامی حوزههای کارآفرینی فناورانه زده است، همچنان ساختار اولیهاش را حفظ کرده و روحیه استارتآپیاش را ادامه داده است. شاید برای همین منظور هم بود که این ماه به سراغ تولیدکننده بازی محبوب گرشاسب و یکی از قدیمیهای تولید بازی در ایران رفتیم که داستان این بزرگ نشدن را از زبان خودشان بشنویم.
فن افزار شریف زمینه کاری: طراحی و تولید بازی های ویدئویی نیروی انسانی: نزدیک به ۲۰ نفر سال تاسیس: ۱۳۸۲ دفتر در ساختمانی قدیمی و خوشساخت در حوالی سیدخندان با تراس و نورگیری قابل توجه واقع شده است. در و دیوار فنافزار شریف را پوسترهای هنری مربوط به گرشاسب پر کردهاند و در یک قفسه میتوان چندین و چند جایزه شرکت را دید. در گوشه و کنار حتی گرز و سپری هم به چشم میخورد و جایی میان میز و صندلیهای راحتی که اغلب هیچ هارمونیای هم با هم ندارند، چند نفری از طراحان و کارشناسان که صبح خودشان را به دفتر رساندهاند، مشغول کار خود هستند. دو نفر در اتاق آخری فیلم میبینند و سیگار میکشند و یک نفر دارد نسخه مخصوص تبلت یک بازی را با استفاده از مانیتور بازی میکند. یکی از طراحان مشغول زدن پیشطرح یک شخصیت خیالی است و خود امیرحسین فصیحی که در اتاق مجرایی نشسته، آرام با چند نفر از مهمانان گپ میزند. سالن نسبتا بزرگ آپارتمان شلوغ نیست ولی جو راحتی بر آن حاکم است که بیشتر یک دفتر کار خانگی را تداعی میکند تا شرکتی جدی و منضبط. با کسری تهرانی که رابط رسانهای ما بود دست میدهیم و کمی درباره مزایا و معایب ساختارهای غیررسمی با هم گپ میزنیم تا سر امیرحسین هم خلوت شود. سازوکار فعلی فنافزار شریف بازمانده یک تفکر دانشجویی کارآفرین است که برخلاف برداشت رایج کارش را نه از حوزه محبوب بازی که در واقع از اولین روزهای گسترده شدن طراحی وب در ایران شروع کرده است. ایده اولیه هم واقعا در زمان خودش ناب بود؛ سایت خودرو وب که یک بستر آنلاین برای آگهیهای اتومبیل به حساب میآمد و با داشتن عکاس و موتورسوار و سیستم پرداخت آنلاین در زمان خود پروژه بدیعی به شمار میآمد. طرح مانند اغلب ایدههای جذاب استارتآپی به سد اقتصادی...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.
وارد شویدعضو نیستید؟ عضو شوید