مدیرعامل سابق مجیک لیپ در پادکست AllThingsXR: متاورس آینده ما خواهد بود

به پادکست AllThingsXR خوش آمدید، نظر شما در مورد داغ‌ترین بحث روز دنیای فناوری یعنی متاورس چیست و چطور آن را تعریف می‌کنید؟

من واژه Xverse را بیشتر می‌پسندم. به این معنی که X متغیری دارد برای حالت‌های مختلف یک دنیای مجازی و به اعتقاد من در آینده به تعداد وب‌پیج‌های فعلی، Xverse وجود خواهد داشت و می‌توان به‌ راحتی با ایجاد یک پست وبلاگ یک Xverse ساخت و به هیچ‌ وجه این فضا توسط یک شرکت کنترل نمی‌شود، این دنیاها به‌ شدت پراکنده خواهند بود و اگر به سرعت و پردازش مورد نیاز این دنیاها نگاهی بیندازیم متوجه خواهیم شد عملاً کنترل چنین مساله‌ای از سوی یک شرکت عملیاتی و ممکن نخواهد بود. از طرف دیگر من کلمه Xverse را بیشتر می‌پسندم چون دوست و همکارم Neal Stephenson نویسنده کتاب علمی‌تخیلی Snow Crash، کلمه Metaverse را برای یک مورد استفاده خاص ابداع کرده بود و منظوری که ما از این دنیاها داریم با آن دنیا کاملاً متفاوت است و دنیای Xverse که من تصور می‌کنم ادامه و تکامل وب فعلی به سمت رابط‌کاربری است که دیگر کامپیوتر در صفحه‌نمایش محدود نبوده و پیرامون ما را فرا خواهد گرفت. این همان مفهوم Spatial Web یا “وب فضایی” است که توسط Spatial Computing پیش برده شده و امکان تجربه کارکرد کامپیوتر در محیط و احاطه شدن توسط آن را به‌ جای نگاه کردن به کامپیوتر، به ما می‌دهد. در این حالت شما به‌ جای آنکه به یک صفحه‌نمایش ۵۰ اینچی نگاه کنید، می‌توانید دیتا و وب را در محیط اطراف خود تجربه کنید. به این ترتیب به‌ عنوان مثال در یک بازی ویدئویی دیگر زمین بازی شما در یک صفحه‌نمایش گنجانده نمی‌شود و زمین بازی می‌تواند در ابعاد زمین یا یک قاره باشد. بعضی از این موارد آن‌قدر جذاب و باورنکردنی هستند که برخی افراد فکر می‌کنند این موضوعات در حد یک تب یا یک خوش‌بینی در دنیای فناوری است. در حالی که ما در Magic Leap در ابتدای این راه هستیم و می‌توان به این چشم‌اندازها دست یافت. من مراحل رسیدن به این چشم‌اندازها را مثل ماموریت پا گذاشتن بشر به ماه می‌بینم که شامل ماموریت‌های تیر (Mercury)، جوزا (Gemini) و در نهایت آپولو (Apollo) بود. من فکر می‌کنم ما در حال حاضر در ماموریت Mercury هستیم، مرحله اول را موفقیت‌آمیز طی کرده‌ایم اما مرحله دوم را هنوز نگذرانده و در اواخر آن هستیم. به اعتقاد من انتهای دهه فعلی در ماموریت Gemini خواهیم بود و در دهه بعدی به ماه قدم گذاشته و ماموریت آپولو را به اتمام خواهیم رساند. اما دیدن مسیر با این پرسپکتیو احتیاج به نگاه بلندمدت دارد تا افراد قادر باشند مسیر را تصور کنند.

شما اولین نفری بودید که مفهوم Metaverse را بین عموم در دنیای فناوری مطرح کردید و حتی Neal Stephenson، نویسنده کتاب Snow Crash، را استخدام کردید تا در این مورد به شما کمک کند و در آن زمان پروژه Magic Verse را معرفی کردید. لطفاً در این باره کمی بیشتر توضیح دهید.

بله پروژه خیلی جالبی بود. در آن پروژه سال ۲۰۱۸ همراه John Gaeta که جایزه اسکار را برای فیلم Matrix گرفت، مفاهیم ویدئوهای والیومتریک (Volumetric Video) را مطرح کرده بودیم و اگر به ماتریکس نگاهی دوباره بیندازیم، در حقیقت این فیلم خیلی از این مفاهیم را روی پرده سینما مطرح کرد که در زمان خودش فوق‌العاده بود و مفهوم Magic Verse تعریف و تفسیر ما از موضوع Xverse بود چون در آن زمان هم ما معتقدم بودیم تعداد زیادی از این دنیاها وجود خواهد داشت که ما فقط می‌توانیم تعبیر خودمان را از آن بسازیم و به دنیا معرفی کنیم.

در این مفهوم ما به دنیای فیزیکی، «دنیای صفر» (Zero World) می‌گوییم. این دنیا همان دنیایی است که ما هر روز صبح بعد از بیدار شدن از خواب می‌بینیم. اگر بخواهیم برای روشن شدن بیشتر موضوع این مساله را با سینما قیاس کنیم، دنیای صفر شبیه فیلم‌های موج جدید فرانسه در دهه ۵۰ میلادی است. فیلم‌هایی بدون هیچ جلوه ویژه و خالص. اما زمانی که سینما را با جلوه‌های ویژه به‌ صورت هنرمندانه ترکیب می‌کنید چیزی شبیه ارباب حلقه‌ها خواهید داشت. این مرحله در واژه‌شناسی فعلی «واقعیت افزوده» یا Augmented Reality نام دارد. پس از این مرحله به دنیاهای کاملاً مجازی می‌رسیم (Virtual Reality) و من اعتقاد دارم در آینده دستگاه‌های ما قادر خواهند بود هر دو قسمت (AR و VR) را با یکدیگر عرضه کنند. این دقیقاً چیزی است که ما از Xverse توقع داریم. چیزی که ما از Xverse می‌خواهیم این است که این دنیاها (verseها) را بتواند در لایه‌های مختلف به‌مان نشان دهد و امکان تجربه کردن‌شان را در هر نقطه فیزیکی روی کره‌ خاکی برایمان فراهم کند. اگر بخواهیم نهایت این ایده را تصور کنیم، یک دوقلوی دیجیتالی (Digital Twin) از کل سیاره خواهیم داشت که در هر نقطه آن، بی‌نهایت دنیا (verse) خواهد بود که بعضی از این دنیاها مرتبط با دنیای فیزیکی و برخی دیگر از آنها انشعابات و درگاه‌هایی از دنیاهای کاملاً مجازی خواهند بود. به این ترتیب شما انشعابات بی‌نهایتی از لایه‌های دیجیتالی را که می‌توانید در آنها حضور داشته باشید در هر نقطه از زمین خواهید داشت. به این ترتیب در آینده عینکی دارید که می‌تواند شما را از دنیای صفر به بی‌نهایت لایه و دنیا ببرد و اجازه دهد بین این طیف جابه‌جا شوید که احتمالاً در دهه بعدی به عینکی با این توانایی خواهیم رسید.

 همه شرکت‌های بزرگ دنبال ساخت نسخه خود از متاورس هستند، به‌ نظر شما مهم‌ترین اپلیکیشن یا Killer App متاورس چه چیزی می‌تواند باشد؟

به‌ نظر من باید مساله را از زاویه دیگری و در حقیقت برعکس ببینیم. Killer App، فناوری‌های 5G و Giga Networks در دنیاهای Xverse هستند. منظورم این است که چندین تریلیون دلار خرج این شبکه‌ها شده‌ و من همیشه از خود پرسیده‌ام چرا این هزینه‌ها باید صرف شود و به چه کاری می‌آید؟! تلفن همراه من ویدئو و موزیک را با شبکه‌های فعلی موبایل به‌ راحتی و با کیفیت خوب پخش می‌کند، در بقیه موارد هم به همین ترتیب است و برای اپلیکیشن‌های فعلی این شبکه‌ها کارکرد خاصی ندارند و ارزش افزوده‌ای ایجاد نمی‌کنند. اما این شبکه‌ها برای فناوری‌های Spatial Web و Spatial Computing و دنیاهای Xverse حیاتی هستند. پس به‌ نظرم این شبکه‌های پرسرعت می‌توانند به‌ عنوان زیرساخت برای این فناوری‌ها و فناوری‌های دیگر نظیر پهپادها و ماشین‌های خودران عمل کنند و افراد و ماشین‌ها می‌توانند تجربه‌های مرتبط با فناوری‌های Xverse را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. پس به‌ نظر من مساله کاملاً برعکس است و این دنیاهای Xverse هستند که Killer App شبکه‌های پرسرعت نظیر 5G به شمار می‌روند و در این میان هزاران کارکرد جذاب وجود دارد. یکی از این کارکردها که در زمان پاندمی کرونا رشد بسیار زیادی پیدا کرد از بین رفتن موضوعیت حضور فیزیکی بود، کاری که Xverse می‌تواند انجام دهد؛ بردن این نوع از ملاقات‌ها و جلسات به سطح جدیدی که در آن افراد یکدیگر را در اتاق خود حس کنند و ببینند و این اتفاق به‌ صورت کاملاً سه‌بعدی و برخط بیفتد. در حقیقت با استفاده از این فناوری می‌توان تلپورت کردن را محقق کرد و افراد می‌توانند در هر لحظه در مکان جغرافیایی مورد نظر خود باشند. این اتفاق همچنین می‌تواند برای کنفرانس‌ها در سراسر دنیا رخ دهد.

می‌دانم که شما در دنیای NFTها هم سررشته دارید، لطفاً نظر خود را در این باره بگویید؟

نظر من کمی در این مورد دو وجهی است. از طرفی برای محیط‌زیست بسیار مضر هستند، اما به‌ نظرم این مساله در آینده حل خواهد شد. اگر این مورد را در نظر نگیریم، فناوری بسیار جذابی است و من در این حوزه دوست‌های خوبی دارم. در واقع مشهور‌ترین هنرمند این حوزه یعنی Beeple از دوستان نزدیک من است که اخیراً دوباره اثری را به ارزش 29 میلیون دلار فروخته است. این حوزه را از نزدیک دنبال می‌کنم. چیزی که در این خصوص بسیار دوست دارم این است که هنرمندان این حوزه می‌توانند به موفقیت‌های خوبی دست یابند که سابق بر این ممکن نبود. نکته دیگری که در این حوزه برای من جذابیت دارد ذات فناوری حوزه کریپتو و خودنظارتی این فناوری است. به طوری که هیچ‌کس ناظر بر آن نیست و خود فناوری خودش را مدیریت می‌کند. از این طریق است که نقش مخرب انسان را می‌توان کمرنگ و به برقراری یک دموکراسی واقعی کمک کرد. چیزی که در حال حاضر در شرکت‌های فناوری‌محور می‌بینیم سلطنت‌های مجازی در این شرکت‌هاست و این شرکت‌ها با کاربران‌شان به‌ هیچ وجه به شکل دموکراتیک برخورد نمی‌کنند؛ اگر این شرکت‌ها به سمت متاورس حرکت کنند و این رویه را در این دنیاها نیز دنبال کنند به‌ شدت خطرناک خواهد بود. از این بُعد، فناوری کریپتو می‌تواند به‌ شدت در این حوزه‌ها راهگشا باشد و خطراتی از این قبیل را از بین ببرد.

در سوال آخر، آینده فناوری‌های AR و VR را چطور ارزیابی می‌کنید؟

من دوست دارم امیدوار باشم. به‌ نظر من اواخر این دهه یا اوایل دهه آینده شاهد اتفاقات خوبی خواهیم بود. پول‌های زیادی در این حوزه خرج می‌شود و من از درون این صنعت اطلاعات محرمانه خوبی دارم. در آینده شاهد عینک‌های واقعیت افزوده‌ای خواهیم بود که رزولوشن چشم و همین‌طور زاویه دید انسان را خواهند داشت. این عینک‌ها در تمام روز کار خواهند کرد و در محیط‌های مختلف قابل استفاده خواهند بود و حس کاملاً طبیعی به انسان خواهند داد. مانند نسخه‌های passthrough (حالتی که دوربین محیط را گرفته و در عینک واقعیت مجازی نمایش می‌دهد) حس غیرطبیعی نخواهند داشت. همچنین آن‌قدر محتوا را طبیعی در محیط اطراف‌مان اضافه خواهند کرد که مغز کاملاً آن را باور می‌کند. این اتفاق، تولید اپلیکیشن‌های بسیار زیادی مثل تلپورت را به همراه خواهد داشت که کاملاً حس جادویی بودن به کاربر می‌دهد.