نئوبانک و بانکداری دیجیتال شبیه به هم اما متفاوتند

اگر رگولاتور مجوز مستقل بدهد نئوبانک‌ها جهشی بزرگ خواهند داشت

به گزارش پیوست، محسن زادمهر، مدیر بانکینو در این پنل در پاسخ به این سوال که آیا بانکینو نئوبانک است گفت: «هیچ جای دنیا در مورد تعریف نئوبانک توافقی وجود ندارد زیرا هنوز تا جایی که به چارچوب‌های نئوبانک برسیم فاصله داریم اما می‌توانیم تعریف فوربس را قبول کنیم که می‌گوید: نئوبانک استارت‌آپی فینتکی است که تلاش می‌کند در صنعت بانکداری نوآوری انجام دهد و قوانین سنتی را به چالش بکشد. گاهی در قالب سهامداری با بانک‌ها همکاری می‌کند و گاهی بانکداری را به عنوان یک سرویس از بانک مادر دریافت می‌کند. فلسفه وجودی نئوبانک این است که با کمک تکنولوژی روز مخصوصا موبایل، خدمات بانکی را به نسل جدید ارائه می‌دهد. هر چند که ما اصراری نداریم به خودمان نئوبانک بگوییم. آنچه که برای ما اهمیت دارد نیاز مشتری است.»

زادمهر همچنین در مورد استقلال نئوبانک‌ها از بانک‌های مادر گفت: «اگر رگولاتور می‌گفت شما با ۵۰ یا ۱۰۰ میلیون تومان می‌توانید یک نهاد مالی مستقل ایجاد کنید قطعا ما این کار را می‌کردیم. اما امروز و با قوانین فعلی سعی کرده‌ایم نوآوری داشته باشیم. صنعت بانکی در جهان جزو ۵ صنعت دنیاست که رگولاتوری سختی بر آنها اعمال می‌شود. اگر رگولاتور مجوز دهد قطعا علاقه داریم نهادی مستقل شویم.»

مدیر بانکداری دیجیتال بانک خاورمیانه در ارتباط به تفاوت بانکداری سنتی و نئوبانک گفت: «‌در بانکداری سنتی تلاش بر این است که ریسک صفر شود ولی در نئوبانک ما ارزیابی می‌کنیم که چه ریسک‌هایی را می‌توانیم بپذیریم تا در ازای آنها نوآوری بیشتری داشته باشیم. این دو نوع بانکداری در کنار یکدیگر دست و پای هر دو بسته می‌شود. بنابراین اگر رگولاتور مجوز بدهد جهشی بزرگ در خدمات نئوبانک‌ها به وجود می‌آید.»

نئوبانک و بانکداری دیجیتال شبیه به هم هستند اما یک چیز نیستند

فرهاد اینالوئی، مدیر فناوری اطلاعات بانک ایران زمین شخص دیگری بود که در این پنل صحبت کرد. اینالوئی گفت: «نئوبانک و بانکداری دیجیتال شبیه به هم هستند. ورود به حوزه نئوبانک از سمت صنعت است نه از سمت بانکداری. بنابراین اگر بانکی بگوید من نئوبانک می‌سازم خیلی به مفهوم نئوبانک نیست و بهتر است به آن بانکداری دیجیتال بگوییم. ما در بانک ایران زمین نئوبانک را به عنوان یک سرویس ارائه می‌دهیم. یعنی اگر کسی می‌خواهد نئوبانک راه بیندازد ما به او می‌گوییم به شکل این کار را بکند و سرویس‌های مورد نیاز او در حوزه نئوبانک را تضمین می‌کنیم. با این همه من موافقم که خیلی در مرحله تعریف نمانیم.»

ولی‌الله فاطمی، صاحب‌نظر حوزه فناوری‌های مالی نیز در این بخش از رویداد فیناپ گفت: «اگر تعریف ما از نئوبانک این است که می‌خواهیم از صنعت به عنوان کانال بازاریابی و برای کارهای ستادی بانک استفاده کنیم ولی همچنان دستورالعمل و سازمان و همه موارد این چنینی همان نظام بانکداری است خیلی نمی‌توان توقع نوآوری داشت. از نظر من بانکی نئوبانک است که اصلا کلمه بانک در آن نباشد.  در حال حاضر بزرگ‌ترین رقیب بانک‌ها، بانک مادر یا همان بانک سنتی است. اگر نئوبانک طرح نوآورانه‌ای از سمت نئوبانک دریافت کند این سوال را می‌پرسد که چرا من در بانک خودم این خدمت را ارائه نکنم؟»

بنیان‌گذار توسن افزود: «وقتی می‌توانیم ادعا کنیم نئوبانک داریم که عملا صنعت غالب باشد، سرمایه اصلی را داشته باشد و پوششی از بانک به آن کمک کند. نئوبانکی که بانک حتی یک درصد سهام آن را داشته باشد نمی‌تواند انتظارات مشتری را برآورده کند.»

نئوبانک یک بانک کامل نیست

امیرحسین داوودیان، مشاور کسب‌وکار و بانکداری باز سنباد نیز گفت: «من باور دارم اگر به مجموعه‌ای برچسب نئوبانک بزنیم آن مجموعه نئوبانک نمی‌شود. نئوبانک‌ها وقتی شکل می‌گیرند لزوما وارد کار بانکی نمی‌شوند. یعنی در حوزه مالی به مشتری خدمت ارائه می‌دهند ولی الزاما سپرده‌ نمی‌پذیرند، تسهیلات نمی‌دهند و کارهای این چنینی نمی‌کنند. چالشی که در ایران داریم قانون‌گذار با دادن تسهیلات مشکلی ندارد اما منع کرده است که کسی وارد عرصه گرفتن سپرده شود. نظام رگولاتوری ما به دنبال این است که با ایجاد انحصار فضا را اداره کند و تصور می‌کند هر چه بازیگران کم‌تر باشد ریسک پایین‌تر است.»

داوودیان در ادامه تعریفی از نئوبانک ارائه داد و گفت:‌ «نئوبانک نمی‌خواهد یک بانک کامل باشد، نئوبانک هیچ فضای فیزیکی ندارد که مردم به آن مراجعه کنند و نئوبانک به خاطر اینکه از منظر مشتری ساخته شود سرویس‌های خود را برای بخش مشخصی از بازار ارائه می‌دهد و استفاده از تکنولوژی برای آن معنادارتر است.»