تاثیر بزرگِ تغییرات کوچک

به گزارش پیوست به نقل از نیویورک تایمز، قرار است در این مطلب آماری را مرور کنیم که شاید دیدگاه شما را نسبت به شهرت یک سری عادت‌ها عوض کند؛ اما همین تغییرات کوچک در رفتار جمعی ممکن است تاثیرات بزرگی داشته باشد. برخی از این آمارها به شکل زیر است.

آمریکایی‌ها حدود دو سوم از زمان تلویزیون نگاه کردن خود را به تماشای تلویزیون معمولی مشغول هستند و تنها 6 درصد از این زمان را صرف تماشای نتفیلیکس می‌کنند. یا خرید آنلاین کمتر از 14 درصد از تمامی خرید‌های آمریکایی‌ها را تشکیل می‌دهد. با آن که دورکاری امروز موضوع داغی در جهان است اما از هر ۶ کارمند آمریکایی تنها یک نفر دورکاری می‌کند. همچنین حدود ۶ درصد از آمریکایی‌ها از معروف‌ترین شرکت تحویل غذا در آمریکا سفارش می‌دهند.

این آمار نشان می‌دهد که ما گاهی باور داریم که تغییرات رفتاری ناشی از تکنولوژی‌های جدید از یک اجماع و اتفاق نظر جمعی منشا می‌گیرند. چرا؟ دو توضیح احتمالی برای این موضوع وجود دارد.

اول اینکه مردم و روزنامه‌نگاران تمایل دارند به موضوعات جدید بیشتر توجه کنند. اگر این تغییرات رفتاری برای افراد فراوانی رخ دهد، احتمال این رویکرد بیشتر است. اکثریت کارکنان آمریکایی حتی در اوج پاندمی هم حضوری به کار خود ادامه دادند اما نیمی از کارکنان تخصصی درنتیجه ویروس کرونا کار خود را به بیرون از اداره منتقل کردند.

پلتوتون، سازنده دوچرخه‌های ثابت 2 هزار و 500 دلاری، برای کلاس‌های فیتنس آنلاین حدود 2.1 میلیون مشتری دارد که از دوچرخه‌ها یا تردمیل‌های این شرکت برای ورزش استفاده می‌کنند. در مقابل براساس گزارش دام‌پزشکان، 3.5 میلیون خانوار در آمریکا در سال اخیر پرنده‌ای را در خانه نگهداری کردند پس یعنی پلوتون حتی از طوطی‌ها هم شهرت کمتری دارد اما توجه بیشتری را جلب کرده است.

آنچه گفتیم به این معنا نیست که پلوتون اهمیتی ندارد، دورکاری ارزش توجه ندارد یا نتفیلیکس چیز بزرگی نیست. ایده‌های نو امروز ممکن است به عرف رایج فردا تبدیل شوند.

این موضوع ما را به توضیح دوم سوق می‌دهد که تغییراتی نسبتا کوچک اما سریع در رفتار‌های فردی که میلیون ها یا میلیارد‌ها بار تکرار شوند، می‌توانند همه چیز را در اطراف ما تغییر دهند.

پیش از این هم در این باره که چطور عادت‌ها و فعالیت تمام شرکت‌ها و شهر‌ها با آمازون و پدیده خرید آنلاین که هنوز کسر کوچکی از خرید‌ها است متحول شده است مطالبی نوشته شده؛ همینطور در مورد سیستم‌های تاکسی آنلاین مثل اوبر و لیفت. این شرکت‌ها سهم کوچکی از مسافت‌های طی شده از آمریکا را به خود اختصاص می‌دهند اما خودر‌وهای آنها کمک زیادی به حمل و نقل کرده و رفتار آنها با راننده‌ها باعث شده تا معنای شغل در آمریکا و اروپا یک بار دیگر بررسی شود.

در مقاله‌‌های مربوط به احیای اقتصادی نیویورک از پاندمی به آمار حیرت آوری اشاره شده که اگر تنها یک نفر از هر ۱۰ کارمند ادارات منهتن بیشتر اوقات خود را به اداره نیاید، پیامد این موضوع «بیش از 100 هزار نفری است که در مسیر خود تا محل کار قهوه و نان شیرینی نمی‌خرند یا پس از کار نوشیدنی نمی‌نوشند.»

می‌توان گفت که این موضوع به فروش کافه‌های میدان تایمز ضربه می‌زند و شاید به یک مغازه در حومه شهر کمک کند و این افراد به جای سفارش نوشیدنی پس از اتمام کار حالا پس از پایان جلسه زوم یک نوشیدنی سفارش دهند. اگر دورکاری کمی بیشتر شود، جاده‌ها و سیستم حمل و نقلی که براساس حرکت در زمان‌های اوج رفت و آمد کارکنان تنظیم شده‌اند به طور جدی تغییر می‌کنند.

اثر پروانه‌ای تغییرات کوچک ممکن است غیرقابل پیش‌بینی و نابرابر باشد. مردم، شرکت‌ها و سیاست‌مداران باید به دنبال راهی باشند تا خودشان را با تفاوت‌های بزرگی که از تغییرات کوچک حاصل می‌شود وفق دهند.

منبع: NYTimes