کسی به‌فکر بازی‌ها نیست *

هنر صنعت بازی‌های دیجیتالی که در زمره صنایع دانش بنیان قرار می‌گیرد چند وقتی است مسیر شغلی عده‌ای از جوانان کشور را به سمت خود تغییر داده است تا جایی که برخی افراد حتی بدون داشتن تحصیلات دانشگاهی در این صنعت به موفقیت‌هایی نیز دست یافته‌اند. با توجه به پیشرفت‌های فناوری و توسعه زیرساخت‌های مربوطه در کشور، سمت و سوی کسب و کارها نیز به طرف کسب و کارهای دیجیتالی رفته است و برخی از مشاغل سنتی نیز در قامت روش‌های جدید و با به‌کارگیری فناوری‌های دنیای دیجیتالی همان ارزش افزوده یا حتی بیش از آن را به مشتریان خود تحویل می‌دهند. صنعت بازی‌های دیجیتالی نیز که در ایران مراحل آغازین خود را طی می‌کند چندی است مورد توجه جوانان قرار گرفته است. همچنین برخی از کسب و کارهایی که به نوعی می‌توانند از این صنعت در رسیدن به اهداف فرهنگی، اقتصادی، تبلیغاتی و رسانه‌ای نیز بهره جویند حضور خود را در این حوزه قوی‌تر کرده‌اند و با تشکیل گروه‌های ساخت بازی یا حمایت از آنها سعی در استفاده از این فناوری به ظاهر سرگرمی‌آفرین در راستای اهداف خود دارند. بررسی وضعیت این صنعت در سطح جهان نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری جدی به همراه پشتوانه توأمان تجربه و دانش همراه با چاشنی خلاقیت و ایده‌های نو می‌تواند منجر به خروجی بازی‌هایی شود که مشتریان آنها تنها از یک کشور، یک زبان و یک سن نیستند. درآمد 99 میلیارد دلاری بازی‌های دیجیتالی در سال 2016 فعالان اقتصادی را به سمت کسب درآمد سالم و ناسالم از این بازار دو میلیارد نفری و همچنین فعالان فرهنگی اجتماعی را به سمت هدایت پیام‌های برنامه‌ریزی‌شده به سوی اذهان مخاطبان خود، که غالباً از سنین نوجوانی و جوانی با این ابزار سرگرمی مأنوس شده‌اند، سوق داده است. اما در ایران نیز با بررسی بازی‌های موفق و ناموفق و اقبال 23 میلیون نفر بازیکن ایرانی به انجام...