قهرمان ناشناخته عصر اطلاعات

نوربرت وینر 26 نوامبر سال 1894 میلادی در میسوری متولد شد. مادر و پدرش یهودیان آلمانی مهاجر بودند. پدرش (لئو وینر) دانشمندی مسلط به 40 زبان بود و در دانشگاه هاروارد کرسی استادی زبان و ادبیات اسلاو را در اختیار داشت. او عملا سنت اندیشه آلمانی، فرهنگ روشنفکری یهودی و رویای آمریکایی را با هم جمع کرده بود. لئو وینر مترجم مجموعه 24 جلدی آثار لئو تولستوی از روسی به انگلیسی است. او در جوانی و با وجود وابستگی افراطی به فرهنگ و زبان آلمانی، با ترک تابعیت آلمان، به ایالات متحده مهاجرت کرد. پس از چند سال آوارگی در ایالت‌های غربی و جنوبی و مدتی تدریس زبان‌های مختلف در مدارس کانزاس و میسوری توانسته بود کرسی استادی زبان اسلاو دانشگاه هاروارد را به دست آورد. در خانه او جلساتی ماهانه برگزار می‌شد که در این جلسات برجسته‌ترین دانشمندان اروپایی که در هاروارد تدریس می‌کردند، با یکدیگر به گفت‌وگو می‌پرداختند.او اعتقاد داشت با شیوه آموزشی و تربیتی خاصی که طراحی کرده، می‌تواند از هر کودکی یک نابغه تربیت کند. نوربرت وینر عملا موش آزمایشگاهی او برای اثبات این باور بود. آموزش او از سه‌سالگی شروع شد؛ زبان و ریاضی و دانش در معنای عام بخش‌های سه‌گانه این آموزش بود. تحت سیستم سختگیرانه آموزشی و تربیتی پدر، نوربرت در چهار سالگی خواندن و نوشتن آموخت. در هفت سالگی بیشتر آثار داروین، کینکزلی (زیست‌شناس)، شارکو (پزشک) و ژانه (روانپزشک) را خوانده بود. این شیوه آموزش نوربرت وینر را به فردی گوشه‌گیر تبدیل کرد که به سختی قادر بود رابطه دوستانه عمیقی با دیگران داشته باشد؛ دغدغه‌ای که تا پایان عمر با او بود. مشکل دیگر، ضعف بینایی و نزدیک‌بین بودن شدید چشمانش بود. این نقص باعث می‌شد نتواند در اغلب بازی‌های عمومی هم‌سالانش شرکت کند و بر تنهایی او می‌افزود. به قول خودش «ضعف بینایی و شیوه سختگیرانه تربیتی پدر، دوران کودکی...