پایان معصومیت

خلاقیت در محصولات اپل کاهش یافته، مدیرعامل رسانه‌گریزش اختیار محصولات جدید را به یک طراح واگذار می‌کند و وال‌استریت نگران بازخرید سهام است. اما در همین زمان که ادعای رقبای آسیایی بیشتر از هر دوره دیگری است، اپل همچنان رکورد می‌شکند و بازار وفادارش در مقابل تمام دشواری‌ها خم نمی‌شود. سیر حرکت اپل در ایران هم اگرچه روایت ایرانیزه‌ای از جریان بزرگ جهانی است اما قواعد این بازی در مرز پرگهر بسیار متفاوت از تمام هنجارهایی تعیین می‌شود که در سالیان طولانی حضور ابزارهای همراه در ایران نهادینه شده‌اند. اپل در ایران پدرخوانده ندارد و کسی نمی‌تواند بازار آن را جمع کند ولی هنوز بوی رویای آمریکایی می‌دهد و همین برای شروع یک جنگ خونین کافی است. به یک پدرخوانده نیازمندیم برخلاف ماهیت مدرن تلفن همراه، تجارت این کالا در ایران غالبا توسط چندین شرکت اقماری از خاندان‌های مشخصی انجام می‌شود و در واقع نیروی محرک یک برند در رقابت تلفن همراه، پشتیبانی این خاندان‌هاست که معمولا طبق اصول سنتی خود حرکت می‌کنند و توجه چندانی به روش‌های نوین بازارسازی و بازاریابی ندارند. از مهم‌ترین نام‌هایی که برخلاف میل این تجارت‌های خانوادگی وارد بازی رسانه شده‌اند می‌توان به خاندان ابریشمچی که پشتوانه مطمئن برندهایی مانند سامسونگ و هواوی است یا اسم‌هایی تکراری که سونی، ال‌جی و اچ‌تی‌سی و اخیرا آلکاتل را حمایت می‌کند و حتی حاج رضا علاءالدینی که نبض بازار تلفن همراه را در دست دارد، اشاره کرد. با نگاهی به حرکت تاریخی اپل در ایران می‌توان دریافت این برند جهانی از فقدان یک متولی مشخص و البته قدرتمند رنج می‌برد. این متولی می‌‌تواند سمت و سوی بازار را مشخص کند و در ساماندهی آن موثر باشد اما آنچه اکنون در جریان است به بازار مکاره‌ای می‌ماند که همسویی اعضای آن ارتباط معنی‌داری با جریان عرضه و تقاضا ندارد و صرفا بر اساس حاشیه سود و جریان کالا شکل...