آمارها همگی نشان از افزایش ضریب و سرعت اینترنت نسبت به گذشته میدهد، اما تجربه کاربران به خصوص پس از قطع سراسری اینترنت در آبانماه سال گذشته و خانهمانی اجباری در پی شیوع ویروس کرونا حکایت دیگری دارد. سرعت اینترنت در ماههای گذشته به شکل محسوسی کاهش یافته است. به خصوص پس از شیوع کرونا و رواج خانهمانی و دورکاری، ناگهان اینترنت خانگی دچار افت قابل توجهی شد و وزیر ارتباطات هم در چند نوبت در مقام پاسخگویی برآمد و مشکل را به دستگاههای دیگر از جمله صداوسیما حواله داد. هرچند در هفتههای اخیر سرعت اینترنت حداقل در بخش خانگی بهتر از ماههای گذشته شده، اما همچنان با استانداردهای جهانی فاصله بسیار داریم. اما مشکل سرعت اینترنت در ایران فراتر از وضعیت سرویسهای خانگی است؛ با رشد کسبوکارهای اینترنتی در چند سال گذشته و رواج سرویسهای آنلاین، حیات و رشد این کسبوکارها ارتباط مستقیمی با کیفیت و کمیت اینترنت در کشور پیدا کرده است. در این شرایط قطعی گاه و بیگاه اینترنت و همچنین سرعت پایین آن باعث وارد آمدن ضررهای پیشبینینشده بر پیکره این شرکتها شده که با افزایش تحریمها و رشد قیمت ارز، نیازشان به خدمات داخلی بیش از گذشته اهمیت یافته است. کندی اینترنت به خصوص در سرویسهای گرافیکمحور و پرمخاطب محسوستر است. اختلال و کندی سرعت باعث بروز مشکلات ناشی از فروش ناقص و پیک بالای مشتریان در مواقع خاص شده و در نهایت افزایش نارضایتی از سرویسهای آنلاین و اتلاف وقت سرویسگیرندگان جزو اولین آثار نامطلوب این معضل به شمار میرود. مشکلات فوق در شرایطی به وجود آمده که دولت در چند سال گذشته و پس از رشد یکباره شرکتهای دانشبنیان و سرویسهای آنلاین از برنامهریزی برای افزایش هرچه بیشتر سرعت اینترنت و همچنین ضریب نفوذ آن خبر میداد. برنامههایی که بیشتر آنها روی کاغذ ماندند و همانگونه که در دوران خانهمانی کرونا و افزایش...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.