ماشین‌ها خنثی نیستند

رافائل کاپورو از استادان مهم در حوزه فلسفه اخلاق است که تحقیق «بررسی اخلاق روباتیک» را منتشر کرده و از سال ۲۰۱۰ به موضوعات اخلاقی در حوزه روباتیک پرداخته است. او تجربه‌های زیاد همکاری با محققان آسیایی از دانشگاه رمین چین (Remin University) داشته است. نقطه‌نظر ویژه او در زمینه اخلاق از سنت فکری شرق ریشه می‌گیرد. در این مصاحبه به نگرش او در مورد روندهای گذشته، کنونی و آتی اخلاق روباتیک می‌پردازیم. شما از سال ۲۰۱۰ که تحقیق «بررسی اخلاق روباتیک» را منتشر کردید، پیشتاز حوزه اخلاق در این زمینه بودید. چه چیز باعث شد بر این موضوع جدید تمرکز کنید؟ این تحقیق در واقع حاصل همکاری من در کارگاهی بود که 30 سپتامبر ۲۰۰۹ در دانشگاه تسوکوبای ژاپن برگزار شد. در آن زمان مسائل مربوط به اخلاق و روباتیک بسیار جدید بودند، اما موضوع به سرعت گسترش یافت. علاقه من به روباتیک و هوش مصنوعی به اواسط دهه 80 و خواندن کتاب‌هایی مثل مسائل اخلاقی و استفاده از رایانه‌ها اثر دیوید جانسون و اسنپر، ماشین‌هایی که فکر می‌کنند نوشته پاملا مک‌کوردوک و غیره برمی‌گردد. شما اشاره کرده‌اید که «روبات‌ها در آینده وابسته به نظارت اخلاقی انسان و مسئولیت اخلاقی و قانونی انسان‌ها» خواهند بود. چگونه می‌توان اخلاق روباتیک را تنظیم کرد؟ تنظیم اخلاق روباتیک به معنای توسعه استانداردهای مختلف برای رفتارهای روبات‌ها در فرهنگ‌ها و زمینه‌های گوناگون است که متفاوت با بررسی اخلاقی توسعه و استفاده از روبات‌ها در جامعه است. این ایده که روبات‌ها روزی به فیلسوفان یا اخلاق‌گرایان تبدیل خواهند شد و خواهند توانست بازتاب ذهنی خود را منعکس و جامعه را نقد کنند بیشتر مربوط به داستان‌های علمی‌تخیلی است. نظر شما در مورد روبات‌های اخلاق‌گرا چیست؟ آیا معتقدید قوانین سه‌گانه روباتیک* آسیموف در تعامل انسان با روبات عملی خواهد بود؟ همان‌طور که می‌دانید آیزاک آسیموف نویسنده داستان‌های عملی‌تخیلی بود. این قوانین اولین بار در جلد...