پایان انحصار ثبت سنتی ملک؛ سکوی «دیرباز» نخستین ثبت رسمی را انجام داد
ورود پلتفرمهای خصوصی به سامانه «کاتب» از مرحله تفاهمنامه عبور کرده و وارد فاز اجرایی…
۲۷ آبان ۱۴۰۴

صندوق سرمایهگذاری جسورانه تدبیر با تخصیص سرمایه ۵۰ میلیارد تومانی در زمینه زیستفناوری کشاورزی، رویکرد جدیدی را برای پیوند میان علم، داده و بازده اقتصادی آغاز کرد. طبق گفته مدیرعامل این صندوق، هدف از این سرمایهگذاری، ارتقای کارکرد فناوری از سطح آزمایشگاهی به مقیاس صنعتی است. از نظر او رویکرد فناورانه در این زمینه منجر به افزایش بهرهوری مزارع در کوتاهمدت و توقف چرخه فرسایش منابع در بلندمدت میشود.
سبحان عابدیننژاد، مدیر سرمایهگذاری صندوق ارزشآفرینان تدبیر، سرمایهگذاری ۵۰ میلیارد تومانی در حوزه زیستفناوری کشاورزی را تصمیمی در امتداد یک تحلیل چندلایه از روند جهانی اقتصاد سبز عنوان کرد.
به گفته او، «سرمایهگذاری در کشاورزی زیستی» دیگر صرفا یک موضوع محیطزیستی نیست، بلکه بخشی از سیاست صنعتی آیندهمحور بهشمار میرود؛ زیرا پایداری خاک به معنی پایداری اقتصاد غذایی است.
عابدیننژاد اشاره کرد که ساختار سرمایهگذاری تدبیر در این پروژه نه بر مبنای صرف تزریق نقدینگی، بلکه بر پایه انتقال دانش فنی و راهبری مدیریتی تنظیم شده است. او در این باره گفت: «هدف ما این است که فناوری را از سطح آزمایشگاه به مقیاس صنعتی برسانیم و در عین حال، کنترل کیفی و پیوست اقتصادی آن را حفظ کنیم.»
مدیر سرمایهگذاری صندوق ارزشآفرینان تدبیر اشاره کرد که این رویکرد، صندوق تدبیر را در موقعیتی قرار داده تا نقش واسط میان شرکتهای دانشبنیان زیستی و نظام مالی سنتی کشور را ایفا کند.
پایداری بازار داخلی، قابلیت گسترش منطقهای و همراستایی با سیاست جهانی اقتصاد سبز، ۳ محور اصلی تحلیل صندوق سرمایهگذاری صندوق ارزشآفرینان تدبیر اعلام شد.
عابدیننژاد با تمرکز بر مفهوم «احیای زیستی خاک» توضیح میدهد که در این روش، خاک نه بهعنوان بستری منفعل بلکه بهعنوان منبع داده و توان عملیاتی تلقی میشود. او معتقدست در این رویکرد بهجای تزریق مداوم مواد شیمیایی، باید سازوکارهای طبیعی خاک را فعال و بازسازی کرد که این مسیر اقتصادیتر و پایدارتر است.
او اشاره کرد که چنین فناوریهایی میتواند در کوتاهمدت ضریب بهرهوری مزرعه را بالا ببرد و در بلندمدت چرخه فرسایش منابع را متوقف کند. تحلیلهای صندوق نشان داده که نسبت هزینه به بازده (Cost-to-Yield Ratio) در محصولات زیستی احیای خاک، تا ۳۰ درصد پایینتر از روشهای مبتنی بر کودهای سنتی است و این تفاوت در مقیاس کشوری به افزایش قابلتوجه سود خالص تولیدکنندگان منتهی میشود.
عابدیننژادهمچنین گفت: «در این پروژه، ما علاوهبر بازده سرمایهگذاری، به اثرات ساختاری بر اشتغال و بهرهوری خاک نیز توجه کردهایم. شرکتهای فعال در این مدل میتوانند برای هر واحد تولید، اشتغال دانشبنیان چندبرابری نسبت به صنایع سنتی ایجاد کنند.»

به گفته او، ورود سرمایه جسورانه به کشاورزی زیستی میتواند مسیر صادرات محصولات دانشبنیان مبتنی بر احیای خاک را هموار کند. بازار منطقهای برای این فناوریها هنوز رقابت اندکی دارد و کشورها یا مجبور به واردات نهادههای گرانقیمتاند یا بهدنبال تأمین فناوری داخلی مشابه هستند. این یعنی ایران با توسعه فناوری احیای خاک، میتواند از واردکننده نهاده به صادرکننده دانش تبدیل شود.
سبحان عابدیننژاد مسیر پیشرو را نیازمند همکاری سهجانبه دولت، بخش خصوصی و صندوقهای مالی دانست. از دیدگاه او، کشاورزی زیستفناورانه بهطور بالقوه میتواند شاخص بهرهوری خاک کشور را در صورتی که سیاستهای حمایتی و سرمایهگذاری هماهنگ اجرا شود در پنج سال آینده تا دو برابر افزایش دهد.
مدیرسرمایهگذاری صندوق ارزشآفرینان تدبیر همچنین گفت:«زمان آن رسیده که نگاه به کشاورزی زیستی از سطح پروژههای پراکنده به سطح سیاست ملی ارتقا یابد. صندوقهای جسورانه باید نقش کاتالیزور را ایفا کنند؛ نه فقط سرمایهگذار، بلکه سازنده زیرساخت پایدار برای آینده خاک و داده کشور باشند.»