نگاهی به مقررات ان‌اف‌تی در کشورهای خاورمیانه؛ توکن در سایه قوانین

صحنه رگولاتوری ان‌اف‌تی در خاورمیانه مجموعه‌ای پویا از رویکردهاست که هر کدام بازتاب‌دهنده بافت فرهنگی، مالی و حقوقی خاص کشورهای منطقه است. از مقررات پیشرفته و کاربردی امارات تا ممنوعیت کامل کویت، رویکرد سرمایه‌محور لبنان و استراتژی‌های تطبیق‌پذیری ایران در مواجهه با تحریم‌های جهانی، این کشورها هر کدام مسیری منحصربه‌فرد به‌سوی دنیای در حال ‌گسترشِ سرمایه‌های دیجیتالی پیدا می‌کنند. این مجموعه رویکردها نشانگر تعادلی ظریف بین نوآوری و حفظ کنترل رگولاتوری است. چنین رویکردهایی نقش مهم کشورهای خاورمیانه در روایت بزرگ‌تر ان‌اف‌تی و حکمرانی بر سرمایه‌های دیجیتالی را نشان می‌دهند. با پیشرفت بخش سرمایه دیجیتالی، مدل‌های متنوع در خاورمیانه می‌توانند بینش‌هایی حیاتی درباره ادغام فناوری‌های به‌روز در چارچوب‌های موجود به‌دست دهند. امارات متحده عربی برخلاف بسیاری از حوزه‌های قضایی که سرمایه‌های دیجیتالی را بر اساس هدف مد نظرشان دسته‌بندی می‌کنند، سیستم دسته‌بندی امارات بر نوع کاربری استوار است. در این روش، هر سرمایه دیجیتالی‌ای که ابتدا یک توکن کاربردی تلقی می‌شود در صورتی می‌تواند در قالب محصول مالی دسته‌بندی شود که برای اهداف سرمایه‌گذاری محبوبیت پیدا کند. این رویکرد انعطاف‌پذیر و مبتنی بر نوع کاربری کمک می‌کند مفاهیم و مقررات ظریف‌تری درباره سرمایه‌های دیجیتالی از جمله ان‌اف‌تی‌ها عرضه شود. بازار جهانی ابوظبی (ADGM) یکی از نیروهای پیشگام در محیط سرمایه دیجیتالی امارات است. این بازار در جایگاه منطقه آزاد مالی در ابوظبی یکی از اولین مراکز در جهان بود که مقرراتی برای سرمایه‌های مجازی وضع کرد. بر اساس تعریف بازار جهانی ابوظبی، سرمایه مجازی به هرگونه بازنمایی دیجیتالی، جامع و فراگیر از ارزشی گفته می‌شود که به‌صورت تجاری قابل معامله است. سرمایه مجازی نقش واسط معامله را ایفا می‌کند؛ نوعی واحد حساب یا پس‌انداز ارزش محسوب می‌شود. با وجود این تعریف گسترده که احتمالاً می‌تواند شامل ان‌اف‌تی نیز باشد، سازمان تنظیم مقررات خدمات مالی بازار جهانی ابوظبی (FSRA) توضیح می‌دهد که مقرراتش به‌طور عمده بر رمزارزها، سرمایه‌های دیجیتالی، استیبل‌کوین‌ها و...