نگاهی به وضعیت شکاف دیجیتال در خاورمیانه؛ فرصت‌های از دست‌رفته

دولت‌ها در سراسر جهان دیجیتالی می‌شوند تا خدمات و زندگی شهروندان را ارتقا دهند. این امر، آسودگی و کارآمدی را به ارمغان می‌آورد اما «فاصله دیجیتال» را نیز به وجود آورده است. در واقع، جوامع و افراد در سراسر جهان هنوز هم نمی‌توانند از مزایای پیشرفت‌های عصر دیجیتال بهره‌مند شوند زیرا فاصله‌هایی در زمینه اتصال و زیرساخت فناوری اطلاعات و ارتباطات در میان است. همچنین محدودیت دسترسی به فناوری و دستگاه‌های ارزان و فقدان سواد دیجیتال برخی از دلایل شکل‌گیری فاصله دیجیتال به شمار می‌روند. این فاصله دیجیتال مانع از شکل‌گیری مشارکت و فرصت برابر در همه قسمت‌های جامعه می‌شود و تاثیر بیش از اندازه‌ای بر جوامع محروم، خانوار کم‌درآمد، افراد ناتوان، مناطق روستایی و بزرگسالان سالخورده‌تر می‌گذارد. این فاصله دیجیتال برای رفاه و انسجام اجتماعی مضر است زیرا در نهایت به دسترسی نابرابر به آموزش، سلامت، استخدام و خدمات عمومی می‌انجامد. تلاش دولت‌ها، بخش خصوصی و سازمان‌های بین‌المللی برای برطرف کردن فاصله دیجیتال با مفهومی به نام «شمول دیجیتال» شناخته می‌شود. شمول دیجیتال از پنج عنصر تشکیل می‌شود: ۱. اینترنت ارزان ۲. دسترسی به دستگاه‌های مبتنی بر اینترنت ۳. دسترسی به آموزش سواد دیجیتال ۴. پشتیبانی فنی کیفی ۵. اپلیکیشن‌ها و محتوای آنلاینی که برای خودکفایی، مشارکت و همکاری طراحی شده‌اند. شمول دیجیتال مستلزم طراحی استراتژی‌های هدفمند و سرمایه‌گذاری به منظور کاهش و حذف موانع تاریخی، نهادی و ساختاری برای دسترسی به فناوری و کاربرد آن است. شمول دیجیتال موفقیت‌آمیز منجر به «برابری دیجیتال» می‌شود. در دنیای مدرن جوامع هوشمند، شهرهای هوشمند و خدمات دولتی دیجیتال، شمول دیجیتال به پیش‌شرطی اجتناب‌ناپذیر برای رفاه اجتماعی و اقتصادی تبدیل شده است. فاصله دیجیتال: شکاف ناشی از دسترسی نابرابر به فناوری‌های دیجیتالی در جوامع که نتیجه تفاوت‌ها در مهارت، اتصال یا سواد دیجیتال است. شمول دیجیتال: فعالیت‌های ضروری برای تضمین اینکه همه افراد و جوامع از جمله محروم‌ترین آنها به فناوری‌های اطلاعاتی...