چرا کار ارتباطات و فناوری اطلاعات با شهرداری پیش نمی‌رود؛‌ بلوک‌های سیمانی مقابل فناوری

«هیات مقررات‌زدایی اخذ عوارض مضاعف شهرداری از پلتفرم‌های آنلاین حمل‌ونقل را خلاف قانون دانست.» این جدیدترین خبری است که درباره شهرداری تهران و اکوسیستم فناوری کشور منتشر شده است؛ اما تنها یکی از خیابان‌هایی است که به لطف هیات مقررات‌زادیی، بازگشایی می‌شود. خیابان‌ها و کوچه‌های زیادی هستند که ابتدای آنها را شهرداری با بلوک‌های سیمانی مسدود کرده است. صحنه مسدود شدن ساختمان‌ها و مغازه‌ها با بلوک‌های سیمانی برای عموم مردم شهر، آشناست و در همین حال تقریباً همه می‌دانند اگر ساختمانی مسدود شده است، کارش با پرداخت جریمه راه می‌افتد. این داستانی است که اهالی شهر با شهرداری دارند و بخشی از این داستان در زمین فناوری رقم می‌خورد. ماجرای مشکلات شرکت‌های فناور با شهرداری‌ها در تمام کشور جریان دارد و بیش از همه‌جا این معضل در پایتخت دیده می‌شود. جایی که قاعدتاً باید نمونه‌ای پیشرو در زمینه فناوری باشد، طی سال‌ها به مانعی مهم برای فناوری تبدیل شده است. گاهی موانعی که شهرداری بر سر راه فناوری قرار می‌دهد، از پنجره سیاست دیده می‌شود اما اگر به سابقه موضوعات بازگردیم، می‌بینیم که شهرداری در تمام ادوار و بدون توجه به موضع سیاسی دولت‌ها و شرکت‌ها، مسیر خود را رفته است. بوروکراسی درون شهرداری از هر جناح سیاسی قدرتمندتر است. ماجرای شهرداری و فناوری نه از این دوره آغاز شده و نه می‌توان امیدوار بود در این دوره تمام شود. مساله بیش و پیش از آنکه به هر چیز دیگری مرتبط باشد، به جریان‌های مالی وابسته است. تلاش برای کسب درآمد از هر آنچه در شهر می‌گذرد و البته انحصارآفرینی در تمامی زیرساخت‌ها و سرویس‌ها، کلیدی‌ترین نکته‌ای است که رابطه حاکم شهر با اکوسیستم فناوری را به اینجا رسانده است؛ به خیابانی مسدودشده. فیبر گره‌خورده اصلی‌ترین نمونه از سیاسی نبودن مشکل شهرداری با فناوری، فیبر نوری است. آغاز طرح اتصال منازل و کسب‌وکارها به فیبر نوری با مقاومت شهرداری‌ها همراه...