هوش مصنوعی می‌خواهد در خط مقدم تحول صنایع ایران قرارگیرد

به گزارش پیوست، رویداد Iran AI 2025 با حضور مدیران ارشد و متخصصان حوزه‌های مختلف برگزار شد و تلاش داشت به این پرسش پاسخ دهد که هوش مصنوعی در عمل چگونه بر صنایع اثر گذاشته و آینده‌ی آن در ایران چه خواهد بود.

بانک‌ها میان امید و هراس از هوش مصنوعی

وحید خاتمی، مشاور کسب‌وکار بانکینو، با اشاره به نقش نئوبانک‌ها گفت: بانک‌های سنتی و نئوبانک‌ها باید یاد بگیرند کنار هم کار کنند. اعتماد و ساختار سنتی هنوز پشتوانه‌ کل سیستم بانکی است، اما نوآوری جایی است که نئوبانک‌ها و استارت‌آپ‌ها وارد می‌شوند.

مسعود ظهرابی، عضو هیئت‌مدیره سداد، چالش داده‌ها را مطرح کرد: ما داده‌های زیادی داریم اما کیفیت‌شان چندان مناسب نیست. اگر بخواهیم با AI ریسک مشتری را بسنجیم، باید داده‌ها تمیز و یکپارچه باشند. وگرنه مدل‌ها خروجی معناداری نمی‌دهند.

صدرا بابایی، مدیرعامل کارخانه نوآوری امیدینو، تأکید کرد که باید دانشگاه، دولت و بانک‌ها به هم نزدیک شوند: ما فضایی ساختیم که استارت‌آپ‌ها بتوانند با بانک‌ها و دولت همکاری کنند. این هم‌افزایی لازمه‌ توسعه‌ واقعی هوش مصنوعی در صنعت مالی است.

آرتین خاچاطوریان، مدیر راهبرد محصول شرکت داده‌کاوان توسن، به پذیرش مدیریتی اشاره کرد: برای سنجش ریسک و قانع کردن مدیریت بانک تنها اعداد کافی نیستند و باید توضیح و تحلیل ارائه داد. به این صورت که الگوی پرداخت با سابقه تراکنش‌ها باید بررسی شود. تفسیرپذیری کلید پذیرش هوش‌مصنوعی در بانک‌هاست.

وقتی هوش مصنوعی پشت‌صحنه خرید آنلاین می‌ایستد

مسعود تاج‌فرد درباره تجربه‌ اسنپ‌دکتر گفت: ما از همان روزهای اول، به جای اینکه صرفاً از AI در پیشنهاددهی استفاده کنیم، رفتیم سراغ پشت‌صحنه؛ جایی که سرعت و دقت در تأمین دارو اهمیت داشت. خیلی وقت‌ها مشتری حتی نمی‌فهمد که در تأمین و تحویل دارو از هوش مصنوعی استفاده می‌شود.

او اضافه کرد: در سال اول بیش از ۱۵۰۰ سفارش آنلاین داشتیم و وقتی داروها نایاب می‌شد، الگوریتم‌های ما کمک کردند که سریع‌ترین و کم‌هزینه‌ترین مسیر برای رساندن دارو به دست مشتری پیدا شود.

آرمین ایلدرمی قائم مقام مهندسی بازار توضیح داد سابقه‌ استفاده از AI در بازار به بیش از هشت سال قبل برمی‌گردد. او در مورد کاربردهای هوش‌مصنوعی در این روزها گفت: امروز اما با حجم عظیم داده‌ای که از جست‌وجو و نصب اپلیکیشن‌ها داریم، می‌توانیم پیش‌بینی کنیم کدام کاربر احتمالاً چه محصولی را نصب یا خرید خواهد کرد.

به گفته او: کلید موفقیت ما داده است. هرچه داده بیشتر و تمیزتر باشد، هوش مصنوعی هم بهتر کار می‌کند. الان بیشترین استفاده‌مان از AI در شخصی‌سازی تجربه خرید و تحلیل رفتار کاربر است.

رضا موحدی مدیرکل برند ایرانسل به نقش AI در برندینگ ایرانسل اشاره کرد: تقریباً یک سال است که دیگر تیزر واقعی تولید نکردیم. تمام تیزرهایمان مبتنی بر هوش مصنوعی است. این تغییر باعث شده زمان تولید از سه هفته به دو سه روز کاهش پیدا کند.

او در ادامه گفت: البته هنوز هم محدودیت‌هایی داریم. هوش مصنوعی قوانین تبلیغات در ایران را نمی‌شناسد. برای همین ایده‌ نهایی را خودمان طراحی می‌کنیم و بعد از AI برای تولید تصویر و ویدئو استفاده می‌کنیم. با این رویکرد هزینه ۱۴ میلیارد تومانی به حدود ۷۰۰ میلیون تومان کاهش پیدا کرده است.

سهیل تهرانی‌پور درباره کاربرد LLMها گفت: ما AI را به مرکز تماس اضافه کرده‌ایم. کاربر شاید متوجه نشود که پشت خط یک مدل هوش مصنوعی است، اما تجربه‌اش ساده‌تر و سریع‌تر شده. حتی تحلیل مکالمات تلفنی هم به ما کمک می‌کند تا بفهمیم کجا باید خدمات را بهبود بدهیم.

هوش مصنوعی و بازتعریف رابطه کارفرما و کارجو

عرفان یوسفی دادرس در ابتدای سخنانش به دغدغه‌ کارکنان درباره حذف شغل‌ها اشاره کرد: ترس این بود که AI بیاید و جای ما را بگیرد. اما واقعیت این است که هوش مصنوعی جای آدم‌ها را نمی‌گیرد؛ در حقیقت فردی که بلد نباشد با AI کار کند، جای خودش را به کسی می‌دهد که بلد است.

او درباره استفاده عملی در ایران‌تلنت افزود: ما بیش از سه میلیون رزومه در اختیار داریم. خیلی‌ها فارغ‌التحصیل بهترین دانشگاه‌ها هستند، اما سابقه فعالیت ندارند. اینجا AI کمک می‌کند که داده‌های خام را تحلیل کنیم و کارجوها را به کارفرمای درست وصل کنیم.

سهیل عظیمی از تجربه دیجیکالا گفت: در ابتدای موج AI، بزرگ‌ترین چالش ما و ترس کارکنان بود. برای همین آموزش را اجباری کردیم. حتی دوره‌های خارجی مثل پرامپت‌نویسی گوگل را خریدیم و همه باید می‌گذراندند.

او ادامه داد: داشبوردهای HR را به AI وصل کردیم. حالا هر روز داده‌ها تحلیل می‌شود و مدیران گزارش‌های آماده می‌گیرند. این فقط یک شروع است؛ چون به مرور این گزارش‌ها می‌تواند پیش‌بینی‌های دقیق‌تری بدهد و تصمیم‌های منابع انسانی را بهینه کند.

سعید قنبری، استاد دانشگاه، بر فرهنگ سازمانی تأکید کرد: فرهنگ‌سازی برای پذیرش AI از بالا به پایین کافی نیست. ما در سازمان‌ها به قهرمانان هوش مصنوعی نیاز داریم؛ کسانی که هم فناوری را بفهمند و هم تعامل انسانی را. این افراد می‌توانند سفیر گسترش فرهنگ AI باشند.

او درباره نقش آموزشی AI افزود: آموزش رسمی کافی نیست. باید تیم‌های میان‌رشته‌ای بسازیم و فضاهایی ایجاد کنیم که کارکنان بتوانند با آزمون و خطا کار کنند، بدون اینکه از شکست بترسند.

نقش هوش‌مصنوعی در سنجش اثرگذاری

مژگان رضایی مدیر ارتباطات داتین درخصو نقش هوش مصنوعی در روابط عمومی‌ها در این رویداد گفت: هوش مصنوعی مثل هر تکنولوژی دیگری، ابزاری برای کمک به ما است؛ نه جایگزین ما. خلاقیت انسانی چیزی نیست که ماشین بتواند جایش را بگیرد. به‌ویژه در روابط عمومی و ارتباطات.

از نظر او این تعادل بین فناوری و خلاقیت انسانی است که اهمیت پیدا می‌کند. به همین دلیل است که روابط عمومی باید انسان‌محور باقی بماند.

او تاکید کرد: کارهایی مثل برقراری ارتباط با مخاطبان و مشتریان، درک ظرایف متنی، شیوه و زمان مناسب استفاده از هر کلمه، اصلا انتخاب دایره واژگان مناسب با شخصیت برند و موقعیت مکانی و زمانی همگی نیازمند حضور و نظارت یک انسان است. به‌طور کلی مدیریت موقعیت‌های پیچیده ارتباطی، مخصوصاً در جامعه‌ای مثل ایران، چیزی نیست که هوش مصنوعی به‌تنهایی از پس آن بربیاد.

سیما محسنی درباره تجربه‌اش در روابط عمومی گفت: خیلی زود فهمیدم که بحث اندازه‌گیری اثرگذاری فعالیت‌های روابط عمومی موضوع پیچیده‌ای است. این پیچیدگی دلیل نمی‌شود که آن را کنار بگذاریم. هر لحظه باید بدانیم کجا ایستاده‌ایم و چقدر با اهداف فاصله داریم.

به گفته او: سال‌ها قبل ابزارهایی مثل کارما داشتیم که فقط تعداد منشن‌ها را می‌داد. اما امروز با کمک AI می‌توانیم لایه‌های پنهان محتوا را هم تحلیل کنیم، حتی اگر تیتر خبر کنایه داشته باشد.

کسرا قانع با اشاره به نگرانی‌ها درباره حذف شغل‌های روابط عمومی گفت: هوش مصنوعی هرگز جای انسان را در روابط عمومی نمی‌گیرد. بلکه کارشناسان پی‌آر از کارهای تکراری رها می‌شوند و تبدیل به استراتژیست می‌شوند. این یعنی وقت بیشتری داریم برای کارهای عمیق‌تر.

او درباره تجربه‌ی تپسی توضیح داد: ما ساختار ارتباطات سازمانی، ارتباطات بازاریابی و محتوای درون‌اپلیکیشن را یکپارچه کردیم. وقتی منابع محدود است، AI بهترین ابزار برای بهینه‌سازی است. اما در نهایت همچنان نیاز داریم انسان متن را بازنویسی و بومی‌سازی کند.