سود عملیاتی آسیاتک ۳۷ درصد افزایش یافت
درآمد عملیاتی آسیاتک در سال مالی منتهی به اسفند ۱۴۰۳ به ۳ هزار میلیارد تومان…
۱۸ تیر ۱۴۰۴
۱۸ تیر ۱۴۰۴
زمان مطالعه : ۳ دقیقه
قائممقام مدیرعامل شرکت لجستیکی «ترابرنت» قطع اینترنت و اختلال در دیتاسنترهای داخلی را به عنوان دو چالش اصلی این کسبوکار در روزهای جنگ دوازده روزه مطرح کرد که برای عبور از این چالشها مجبور شدهاند تغییراتی در معماری زیرسیستمهای ترابرنت ایجاد کرده و بخشی از خدمات را بهصورت داخلی پیادهسازی کنند.
به گزارش پیوست، ابوذر نوری، قائممقام مدیرعامل «ترابرنت» درباره مشکلات قطعی اینترنت در طول جنگ دوازده روزه گفت: در جریان این جنگ و بحران دوازدهروزه، مهمترین چالشی که با آن مواجه شدیم، قطع دسترسی به اینترنت بینالملل و اختلال در ارتباط سرورهایمان با زیرساختهای جهانی بود. اگر حتی بیستوچهار ساعت زودتر، از این محدودیتها مطلع میشدیم، میتوانستیم آمادگی بهتری داشته باشیم و بخش قابلتوجهی از مشکلات را کاهش دهیم.
او در ادامه به اختلالات دیتاسنترهای داخل و سامانه DNS پرداخت و گفت: دومین مسئله جدی، اختلال در دیتاسنترهای داخلی بود؛ از مشکل در سامانههای DNS گرفته تا اختلالات شبکهای میان دیتاسنترهای مختلف. یکی از مشکلات اساسی در این شرایط نبود نهاد پاسخگو در حوزه زیرساخت است. نمیدانستیم از کدام مسیر ارتباطی میتوانیم استفاده کنیم، کدام DNS بدون اختلال قابل بهرهبرداری است یا کدام پروتکلها باز هستند و کدام نیستند. سامانهای مانند ترابرنت که نیمی از بارهای جادهای کشور را پوشش میدهد و ۸۵ درصد ناوگان حمل بار جادهای کشور در آن فعال هستند، باید در همه ۳۶۵ روز سال حتی در شرایط بحرانی دسترسی پایدار به اینترنت داشته باشد تا بتواند به لجستیک کشور خدمترسانی کند.
نوری ادامه داد: مسئله سوم این بود که بسیاری از شرکتهایی که از آنها سرویس میگرفتیم، خودشان هم بهدلیل قطع ارتباط با سرورها، دورکاری نیروها و محدودیتهای اینترنتی، عملاً ناتوان از ارائه خدمات قابل قبول به ما بودند. در عمل ما هم از دریافت خدمات پایدار از سرویسها و زیرساختهای خارجی بیبهره بودیم و هم از سرویسدهندههای داخلی نمیتوانستیم خدماتی مشابه آنچه قبلاً دریافت میکردیم، بگیریم.
او در خصوص راه حل ترابرنت توضیح داد: در نهایت، ناچار شدیم تغییراتی در معماری زیرسیستمهای ترابرنت ایجاد کرده و بخشی از خدمات را بهصورت داخلی پیادهسازی کنیم. البته از نظر فنی و اقتصادی، این کار در حالت عادی چندان منطقی نیست. همچنان که سرویسی که یک شرکت داخلی با صد مشتری ارائه میدهد، قابل مقایسه با کیفیت و پایداری سرویسی که یک شرکت بینالمللی به هزاران مشتری عرضه میکند، نیست. همچنین، این روش، هزینهها را نیز به شکل چشمگیری افزایش میدهد. با این حال، در شرایط موجود چارهای جز این نداشتیم و احتمالاً ناچار خواهیم بود در آینده این روند را گسترش دهیم.
در حوزه مسئولیت اجتماعی، دو کار عمده کردیم. در مرحله اول که مهمتر هم بود، تمام تلاشمان را کردیم که حتی برای یک ثانیه کاربران اختلالی در خدمات ترابرنت حس نکنند. البته حدود بیستوچهار ساعت مشکلاتی وجود داشت که مستقیماً ناشی از مشکلات زیرساختی در ارتباط بین دیتاسنترهای کشور بود و با تغییر معماری ارتباطی بین سرویسها، آن را اصلاح کردیم. در سایر بازهها نیز تلاش کردیم بهگونهای عمل کنیم که کاربران با اختلال روبهرو نشوند. تیم پشتیبانی در تمام روزهای هفته، حتی روزهای تعطیل، فعال بود و تیم فنی نیز در کل آن بازه بهطور کامل و تماموقت درگیر کار بود.
کار دوم این بود که پس از پایان بحران، در اقدامی حمایتی، همهٔ کمیسیونهایی را که در این دوازده روز از رانندگان خودروهای باری سبک یعنی وانت و نیسان کسر شده بود، به حسابشان در ترابرنت بازگرداندیم، بهپاس شجاعت و همراهیای که با مردم ایران داشتند.