تحقیقات می‌گوید کارشناسان جرم‌شناسی دیجیتالی مستعد سوگیری هستند؛ وقتی بی‌طرفی در خطر است

پژوهشی نشان داده است کارشناسان بسته به اطلاعات زمینه‌ای که درباره یک پرونده در اختیارشان قرار گرفته، ممکن است شواهد کمتر یا بیشتری از هارددیسک کامپیوتر یک مظنون برای متهم کردن او یا رفع اتهام از او بیابند. حتی کارشناسانی که اطلاعات یکسانی دریافت کرده بودند در اغلب موارد به نتایج مختلفی درباره‌ شواهد دست یافته بودند. وجود چنین سوگیری‌هایی به عنوان امری مشکل‌ساز در دیگر حوزه‌های جرم‌شناسی از جمله تحلیل اثرانگشت محرز شده است، با این حال، این نخستین باری است که از وجود این مشکل در حوزه‌ جرم‌شناسی دیجیتالی پرده برداشته می‌شود. دکتر جیلین تالی، استاد رشته سیاست‌ها و قواعد جرم‌شناسی در کالج کینگ لندن و عضو نهاد تنظیم مقررات جرم‌شناسی انگلیس، می‌گوید: «نیازی به گفتن نیست که تا چه حد مهم است دانشمندان حوزه‌ جرم‌شناسی از پتانسیل سوگیری‌های ناخواسته آگاه باشند و از انجام اقدامات لازم برای کاهش این ریسک مطمئن شوند.» حالا نزدیک به ۹۰ درصد از پرونده‌های کیفری شواهد دیجیتالی در خود دارند. کارشناسان جرم‌شناسی دیجیتالی که با پلیس و آزمایشگاه‌های خصوصی همکاری دارند از نرم‌افزارهای تخصصی و دیگر تکنیک‌ها برای کسب، بازیابی و تحلیل داده‌های موجود در ارتباطات، تصاویر و دیگر تعاملات دیجیتالی مظنونان استفاده می‌کنند. این داده‌ها می‌توانند دیگر فعالیت‌های مظنونان را روشن سازند. سرعت بالای رشد و توسعه‌ جرم‌شناسی دیجیتالی سبب شده این حوزه به اندازه‌ دیگر تکنیک‌های جرم‌شناسی تحت بررسی‌های علمی قرار نگیرد. دکتر ایتیل درور، کارشناس سوگیری‌های شناختی در کالج دانشگاهی لندن که پژوهش نامبرده را انجام داده، می‌گوید: «حوزه‌ جرم‌شناسی دیجیتالی را به غرب وحشی تشبیه کرده‌اند چون قبل از آنکه در سیستم عدالت کیفری به کار گرفته شود، قاعده‌مند و اصولی نشده بود.» به گفت ایان والدن، استاد رشته حقوق اطلاعات و ارتباطات در دانشگاه لندن، در حوزه‌ جرم‌شناسی دیجیتالی یک میل به اعتماد به ابزارهای ماشینی وجود دارد. او دراین‌باره می‌گوید: «این پژوهش نشان می‌دهد ما باید...