مرکز داده فرامقیاس (Hyperscale data center)، یا همان مراکز داده بزرگی که در کشور ما به شهرک مرکز داده مشهور شده، مرکز دادهای عظیم با قابلیت مقیاسپذیری بسیار بالا و انعطافپذیری در زیرساخت و پردازشهاست. این مراکز داده، زیرساخت شبکه بهینهای دارند که تاخیر در خدماتدهی را به حداقل میرسانند. با توجه به تقاضای روزافزون برای ذخیرهسازی و مدیریت دادهها، مرکز دادههای فرامقیاس در هسته مدلهای کسبوکار ارائهدهندگان خدمات داده قرار دارد و نیاز اصلیِ طیف گستردهای از فعالیتها مانند هوش مصنوعی، اتوماسیون، ذخیره و تجزیه و تحلیل داده و دیگر عملیات مرتبط با کلان دادهها را تامین میکند و با گسترش روزافزون استفاده از فناوریهای پیشرفته تقاضا برای زیرساختهای قویتر و انعطافپذیرتر افزایش یافته است. در چنین فضایی، مراکز داده فرامقیاس به عنوان نسل جدیدی از مراکز داده طراحی و اجرا شدهاند. این مراکز بزرگ به دلیل ظرفیت بالا، مقیاسپذیری و بهرهوری انرژی نقشی کلیدی در پشتیبانی از خدمات دیجیتالی ایفا میکنند. شهرکهایی از داده و پردازش مراکز داده فرامقیاس، ساختارهایی عظیم و پیچیده برای ذخیرهسازی و پردازش کلاندادهها هستند. این مراکز به دلیل انعطافپذیری، مقیاسپذیری بالا و زیرساخت پیشرفته، هستهای برای فعالیتهای مبتنی بر هوش مصنوعی، تجزیه و تحلیل دادهها و خدمات ابری به شمار می روند. این مراکز داده برتر از انواع سنتی خود هستند و به زیرساختهایی نیاز دارند که حتی نیازهای سختافزاری و پردازشی آینده را پوشش دهند. در ادامه این مقاله، به بررسی ویژگیها، مزایا و چالشهای این مراکز و مقایسه آنها با مراکز داده معمولی میپردازیم. تفاوت مراکز داده معمولی و فرامقیاس ۱- ظرفیت و اندازه مراکز داده معمولی: این مراکز به طور معمول شامل چند صد تا چند هزار سرور هستند و برای شرکتهای کوچک و متوسط طراحی شدهاند. مساحت آنها بهندرت از ۹۳۰۰ متر مربع فراتر میرود. مراکز داده فرامقیاس: حداقل پنج هزار سرور دارند و گاه شامل دهها هزار سرور...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.