آغاز از نقطه صفر

در پی مجموعه روایت‌هایی که کارمندان شرکت‌های گوگل، اوبر و غیره از محیط کار خود ارائه دادند خرده فرهنگ داشی( bro culture) به موضوع مهم روز تبدیل شده است. خرده فرهنگی که شاخصه آن جمعی بسته از مردان خوشگذران، غالبا با رفتارهای جنسیت‌گرا و متوقع است.شرکت‌هایی که اغلب محور گفت‌وگوها قرار می‌گرفتند سازمان‌های مبتنی بر فناوری بودند که مردان بر آنها تسلط داشتند. اخیراً زنان هالیوود با هشتگ‌های بسیار مشهور #MeToo و #TimesUp نشان داده‌اند که دیگر ساکت نخواهند نشست و آزار و اذیت را تحمل نخواهند کرد. ولی اگر همه به ناسازگاری ذاتی این دو صنعت واقف هستند، چرا چنین مشکلاتی همچنان ادامه دارد؟ فرهنگ داشی را اکنون موضوع فراگیر می‌دانند که صرفاً بر برخی صنایع تاثیر گذاشته است و نمی‌تواند به همه ابعاد فرهنگی و حرفه‌ای نفوذ کند. این امر دامنه تحلیل رهبران تجاری را، که فکر می‌کنند باید نگاه خوب و عمیقی به چالش‌های بنیادین شرکت‌های خود بیندازند، محدود می‌کند. در بسیاری از موارد توقف ناگهانی اصول بنیادین منجر به از بین رفتن روند تدریجی اصلاح مشکلات بلندمدت می‌شود. اگر شرکتی دارای فرهنگ نامناسب باشد، ایجاد تغییر بزرگ بیشتر به ضرر آن خواهد بود. در این نوشتار گام‌های عملی تبیین می‌شود که هر رهبر تجاری‌ای باید اکنون اتخاذ کند نه فردا که دیر شده است، تا تضمین کند که فرهنگ سازمانی مثبت در کل شرکت جریان خواهد یافت. از روز اول صاحب فرهنگ شرکت خود باش ایجاد فرهنگ سازمانی سالم به رویکرد بالا به پایین نیاز دارد. نابرابری در محل کار مشکل همه است، اما این مسئولیت رهبری شرکت است که استانداردهای فرهنگ خوب سازمانی را برای کارمندان تعریف کند. مدیران باید محیط کاری آسوده‌ای را برای کارمندان خود در تمام سنین فراهم کنند تا همکاری و سازندگی شکل بگیرد. هنگام شروع کار بسیاری از شرکت‌ها از روشی استفاده می‌کنند که به آن «بی‌باکی حساب‌شده» می‌گویم؛ یعنی...