زندگی بهتر برای همه

من در این متن کوتاه قصد دارم به طور بسیار خلاصه به تاثیر تکنولوژی بر بهبود کیفیت زندگی افراد دچار معلولیت بپردازم.

به طور کلی موضوع را به دو دسته تقسیم می‌کنم: تاثیر تکنولوژی بر حوزه ابزار، وسایل زندگی و توانبخشی و… و تاثیر آن بر حوزه فناوری اطلاعات یا به عبارتی دنیای دیجیتالی.

به نظر می‌رسد در حوزه تولید وسایل زندگی روزمره از سال‌های دور اقدامات موثری صورت گرفته؛ از تولید رمپ متحرک و بالابرهای پرتابل قابل نصب که ساده‌ترین آن می‌تواند باشد تا ابزارآلات پیشرفته‌تر از جمله ربات‌های پوشیدنی برای حرکت افراد دچار مشکلات ضایعه نخاعی و حتی کار گذاشتن چیپ برای کنترل لرزش دست در افراد مبتلا به بیماری‌هایی نظیر پارکینسون و…

از طرفی در حوزه فناوری و اطلاعات نیز شاهد پیشرفت‌های چشمگیری بودیم که از مهم‌ترین آنها می‌توان به دسترس‌پذیر بودن سایت‌ها و پلتفرم‌ها و نیز پیدایش نرم‌افزارهایی برای مدیریت کارهای روزانه در حوزه افراد نابینا اشاره کرد.

اما سوال مهم این است که با وجود این پیشرفت‌ها آخرین باری که در خیابان با یک فرد دچار معلولیت روبه‌رو شده‌اید کی بوده؟ در کدام مرکز خرید، سینما و فضاهای عمومی شهری با یک ویلچر برخورد کرده‌اید؟ احتمالاً افراد بسیار کمی چنین مشاهده‌ای داشته‌اند و متاسفانه این معضل هرروزه یک فرد دچار معلولیت است.

هیچ جای شهر ما و مهم‌تر وسایل حمل‌ونقل عمومی دسترس‌پذیر نبوده و امکان استفاده از آن برای این افراد میسر نیست.

با توجه به مطالب گفته‌شده و تجربه شخصی من، به نظر می‌رسد ما هنوز از ظرفیت‌های بالای تکنولوژی در بهبود کیفیت زندگی افراد دچار معلولیت استفاده لازم را نکرده‌ایم.

به همین دلیل است که به منظور آگاه‌سازی جامعه از این ظرفیت، مجتمع رعد هرساله در نمایشگاه الکامپ با غرفه توان‌تک شرکت می‌کند و سعی دارد از طریق ارتباط مناسب با اکوسیستم فناوری و اطلاعات ظرفیت را نمایش دهد تا از این ظرفیت‌ها بهترین بهره را ببریم.