چگونه داده‌های باکیفیت را حفظ کنیم؛ داده‌های دقیق، آینده روشن

اگر محتوایی که به وسیله هوش مصنوعی تولید شده، به اینترنت سرازیر شود، چه کسی تصمیم می‌گیرد کدام اطلاعات آنلاین ارزش آرشیو کردن دارد؟ خیلی جوان‌تر که بودم، به هم‌نسلی‌هایم می‌گفتند مراقب مطالبی که در فضای آنلاین می‌گذارند باشند، زیرا «اینترنت همیشه هست». اما در واقعیت، مردم عکس‌های خانوادگی خود را که در حساب‌های شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته‌اند به دلیل قفل شدن حساب‌شان از دست می‌دهند. از طرف دیگر خدمات پخش استریم دسترسی به نمایش‌های محبوب را امکان‌پذیر می‌کند، محتوایی که مالکیت‌شان هرگز ممکن نبود. با مرگ شرکت‌های وب و پلتفرم‌های فناوری، روزنامه‌نگاران، انیماتورها و توسعه‌دهندگان وب کار خود را از دست می‌دهند. در همین زمان، ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی مانند چت جی‌پی‌تی و سازنده تصویر Midjourney محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند. بعضی‌ها معتقدند این ابزارها روزی جایگزین کارهایی می‌شوند که به طور سنتی انسان‌ها انجام می‌دادند. بیش از همه در میان این کارها می‌توانیم به کپی‌رایت‌نویسی یا فیلمبرداری ویدئو B-roll اشاره کنیم. فارغ از توانایی واقعی این ابزارها در انجام چنین وظایفی، یک چیز مسلم است: اینترنت در آستانه غرق شدن در انبوهی از محتوایی است که تلاش کمی برای تولیدشان صورت گرفته و به وسیله هوش مصنوعی ایجاد شده است. چنین محتوایی به طور بالقوه کارهای انسان را در خود می‌بلعد. این موج پیشرو برای دانشمندان کامپیوتری مانند نویسنده این مطلب که به حفظ حریم خصوصی داده‌ها، صداقت و انتشار روزانه محتوا فکر می‌کنند، مشکل‌ساز خواهد بود. اما همه باید به این نکته توجه کنند که بدون برنامه‌های حفاظتی روشن، داده‌ها و اطلاعات خوب زیادی را از دست خواهیم داد. در نهایت، حفظ داده‌ها یک مساله مرتبط با منابع است: چه کسی مسئول ذخیره و نگهداری اطلاعات خواهد بود، و چه کسی برای انجام این وظایف هزینه خواهد کرد؟ علاوه بر این، چه کسی تصمیم می‌گیرد چه چیزی ارزش نگه داشتن دارد؟ شرکت‌هایی که به‌اصطلاح مدل‌های هوش...