شتاب‌دهنده‌ها انحراف از مسیر را انتخاب کرده‌اند؛ ورودهای بدون خروجی

اکوسیستم استارت‌آپی ایران با چالش جدی اگزیت و ورود سرمایه جدید مواجه است و بسیاری‌ از تیم‌های استارت‌‌آپی گاه با گذشت بیش از ۱۰ سال، کماکان در پرتفوی سرمایه‌گذاران و شتاب‌دهندگان خود حضور دارند. این چسبندگی جدا از اینکه امکان استقلال و توسعه برخی تیم‌ها را سلب کرده، سرمایه‌گذاران و به طور خاص شتاب‌دهنده‌ها را نیز در پذیرش تیم‌های جدید و سرمایه‌گذاری‌ روی آنها دچار چالش جدی کرده است. چون در واقع سود و درآمد حاصل از اگزیت و گردش نقدینگی است که می‌تواند امکان سرمایه‌گذاری‌های مجدد را برای آنها فراهم کند. اتفاقی که در سال‌های اخیر در اکوسیستم استارت‌آپی ایران رخ داده، حذف و کمرنگ شدن شتاب‌ده‌هنده‌ها و شاید تغییر مسیری است که آنها برای بقای خود انتخاب کرده‌اند. شتاب‌دهنده‌های ایرانی حالا VC و CVC شدن و سرمایه‌گذاری روی استارت‌آپ‌های بالغ را به سرمایه‌گذاری روی استارت‌آپ‌ها در مرحله بذری و پیشابذری ترجیح داده‌اند و در حقیقت همین خلاء سرمایه‌گذاری در این مرحله به ضعف در خلق ایده‌های تازه و نوآور منجر شده است. البته شتاب‌دهنده‌ها نیز فضای راکد اکوسیستم‌ استارت‌آپی ایران، بالا رفتن انتظارات سرمایه‌گذارانِ شتاب‌دهنده‌ها از استارت‌آپ‌ها و نبود شناخت کافی از فضای پرریسک نوآوری را از جمله عوامل این تغییر مسیر می‌دانند و اگر منصفانه به موضوع نگاه کنیم، سرمایه‌گذاران نیز حق دارند پول و سرمایه خود را در بخش کم‌ریسک‌تر و با احتمال نتیجه‌بخشی بیشتر قرار دهند. از سویی، مدیران برخی از شتاب‌دهنده‌های خصوصی نیز تفاوت جدی در تامین هزینه‌‌های مراکز نوآوری و فضاهای شتابدهی بین بخش خصوصی و دولتی را از عوامل کمرنگ شدن یا حذف خود از اکوسیستم می‌دانند و می‌گویند برخلاف دولت دوازدهم که تسهیلات زیادی برای راه‌اندازی شتاب‌دهنده‌ها در اختیار متولیان امر قرار داد، بعد از آن دیگر هیچ امکاناتی برای توسعه به آنها تعلق نگرفت؛ موضوعی که البته انتقاد بسیاری دیگر از فعالان اکوسیستم را نیز به همراه داشته است. مخالفان...