مهارت دیجیتالی قبلاً به معنی دانش ابتدایی درباره کامپیوترها بود. حالا اما مهارت دیجیتالی یعنی توانایی کار انطباقپذیر و استراتژیک با انواع ابزارها، دستگاهها و پلتفرمها. سواد دیجیتالی قبلاً به این معنی بود که میتوانستید ایمیل بفرستید یا با استفاده از برنامه پردازش واژگان تایپ کنید. سواد دیجیتالی اغلب یکی از پیشنیازهای کارکنان دانش بود- افرادی که از نرمافزاری خاص در محل کار استفاده میکنند و باید بر همان اساس بتوانند با آن نرمافزار خوب کار کنند. اما روزگار بهسرعت عوض میشود و تکامل مییابد. حالا سواد دیجیتالی به معنی داشتن مهارتهای لازم برای شکوفا شدن در جامعهای است که در آن ارتباطات و دسترسی به اطلاعات بهطور روزافزون از طریق فناوریهای دیجیتالی مانند پلتفرمهای آنلاین و دستگاههای قابل حمل انجام میگیرد. مفهوم سواد دیجیتالی به معنی شناخت کامل مجموعهای از ابزارهای دیجیتالیای است که کار دفتری، کار ترکیبی و دورکاری را در همه انواع محلهای کار تسهیل میکنند: نرمافزارهای مشارکت، اپهای گپ زنده در محل کار و ابزار کار پیشرفته هماهنگ. امروز سواد دیجیتالی دیگر صرفاً موضوع کارکردی نیست بلکه نوعی ذهنیت است. در محیطهای کاری مدرن انتظار بیشتری از کارمندان میرود تا با فناوریهای جدید کارشان سریع سازگار شوند و همچنین ابزار و رویکردهایی را به کار گیرند که همیشه در حال تغییر و تحولاند. همچنین انتظار میرود کارکنان از فناوری به صورت استراتژیک استفاده کنند: از کار با دستگاه همراه شخصی تا استفاده از برنامههای جریان کاری (ورکفلو) مشارکتی. و نکته مهم این است که مهارتهای دیجیتالی برای کارهای دیگری علاوه بر کار دانشمحور اهمیت پیدا کردهاند. یینگ ژو، رئیس مرکز تحقیقات آینده کار در دانشگاه سری در بریتانیا، میگوید: «این مهارتها در همه جای جهان تقریباً برای همه کاربرد دارند.» گزارشی در بریتانیا در سال ۲۰۱۹ نشان داد حداقل ۸۲ درصد آگهیهای استخدام بر مهارتهای دیجیتالی تاکید کرده بودند. ژو میگوید کارکنانی که پیشرفت نمیکنند و...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.