نقش سواد دیجیتالی در سلامت روان؛ پشت صفحه‌نمایش چه می‌گذرد؟

سال ۲۰۲۳ نشان می‌دهد که اصلی‌ترین نگرانی والدین پس از پاندمی، سلامت روان فرزندان‌شان بوده است و اغلب انگشت اتهام به سوی استفاده از رسانه‌ها نشانه می‌رود. با توجه به این نگرانی‌ها درباره تاثیر منفی رسانه‌ها بر سلامت روان، چرا به آموزش سواد دیجیتالی برای فرزندان‌مان آن‌قدرها نپرداخته‌ایم؟ شواهد نشان می‌دهند آموزش سواد دیجیتالی به حفظ امنیت جسمی و روانی کودکان کمک و آنها را با استراتژی‌های موثر برای مقابله با مشکلات توانمند می‌کند. در شرایطی که با انبوهی از یافته‌های تحقیقاتی، تفسیرهای متناقض و نظرات مختلف روبه‌رو هستید، به‌ویژه زمانی که نگران کودکان‌تان هستید، تحلیل این مسائل دشوار است. همچنین ممکن است به نظر برسد توضیح مفهومی مانند سواد دیجیتالی به عمل در مواجهه با کودک هشت‌ساله‌ای که خواستار گوشی هوشمند است یا نوجوانی که دائماً در حال استفاده از TikTok است دشوار باشد اما این‌طور نیست. رسانه‌ها قربانی تمام اضطراب‌های ما درباره فرزندپروری شده‌اند و مدام سرزنش‌شان می‌کنیم. درست است که نگرانی‌مان باعث می‌شود بخواهیم مشکلات را حل کنیم اما محدود کردن استفاده از رسانه‌ها نه این مشکلات را حل و نه مهارت‌های پیشگیرانه و محافظت را نیز تقویت می‌کند. هیچ‌کس نمی‌تواند منکر این باشد که رسانه‌ها می‌توانند تاثیرات منفی بر جا بگذارند، اما می‌توانند تاثیرات مثبتی نیز داشته باشند. کنترل دسترسی به رسانه‌ها برای حفاظت از کودکان در برابر رسانه‌های اجتماعی، همان‌طور که در برخی مقررات جدید پیشنهاد شده، راه‌حل موقتی، مصنوعی و بی‌دوام است. وقتی رسانه دوباره سروکله‌اش در زندگی کودکی پیدا شود که حالا کمی سنش بیشتر شده، او درباره نحوه مقابله با چالش‌های دنیای دیجیتال هیچ چیزی یاد نگرفته‌؛ مگر اینکه مهارت‌های اصلی خود را ارتقا داده باشد. اما سرمایه‌گذاری در سواد دیجیتالی، مهارت‌های حفاظتی را ایجاد می‌کند که به کودکان امکان می‌دهد رسانه‌ها را به طور موثر و هدفمند استفاده کنند تا از مشکلات جلوگیری کنند یا آنها را کاهش دهند. سواد دیجیتالی...