۹ آبان ۱۴۰۳
میزگردی درباره حمایت از مالکیت فکری در عصر دیجیتالی
کاپی نکنید
از زمان تصویب قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرمافزارهای رایانهای در سال ۱۳۷۹ انتقادات بسیاری درباره این قانون مطرح شد، از جمله اینکه آیا این قانون میتواند پاسخگوی صنعت پویای نرمافزار در عصر انقلاب دیجیتالی با این سرعت از تحولات باشد یا خیر. اما فارغ از حیطه نرمافزارهای رایانهای، اساساً موضوع حمایت از مالکیت فکری سالهاست در کشور ما محل مناقشات جدی بوده و قوانین موجود برای آن نیاز به اصلاحات جدی دارد. از یک طرف بحث بر سر الحاق به کپیرایت و کنوانسیونهای بینالمللی و از طرف دیگر مشارکت نکردن بخش خصوصی برای تعیین الزامات حمایت از مالکیت فکری باعث شده تلاش برای تدوین و تصویب لایحه حمایت از مالکیت فکری با وجود گذشت بیش از ۱۵ سال به نتیجه نرسد. به همین بهانه میزگردی را با مدیریت مصطفی مسجدیآرانی ،دبیر بخش حقوق فناوری ماهنامه پیوست و با حضور دبیر کمیسیون تجارت الکترونیکی کمیته ایرانی اتاق بازرگانی بینالملل، رئیس مرکز مالکیت معنوی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، رئیس گروه مالکیت فکری دفتر حقوقی و مالکیت معنوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین مدیر عامل برید سامانه نوین به عنوان یکی از شرکتهای تولیدکننده نرمافزار برگزار کردیم تا نظرات آنها را در زمینه حمایت از مالکیت فکری در حوزه محتوای دیجیتالی و چالشهای آن جویا شویم. شرح این میزگرد را در ادامه میخوانید:
آقای عبدالهزاده، شما به نمایندگی از اتاق بازرگانی و عضو هیات علمی دانشگاه انگیزهتان از پرداختن به موضوع مالکیت فکری چه بوده است؟ احمد عبدالهزاده، عضو هیات علمی دانشگاه امیرکبیر و دبیر کمیسیون تجارت الکترونیکی کمیته ایرانی اتاق بازرگانی بینالملل: من به عنوان یک دانشگاهی و به نمایندگی از ICC در این بحث شرکت کردهام. ICC به عنوان یک NGO بینالمللی در پاریس بحث مالکیت فکری را دنبال میکند و آن را به رسمیت میشناسند. مالکیت فکری کمیسیون فعال و مستقلی دارد که سعی میکند تمام قواعد و قوانین بینالمللی در این رابطه را با نظر اعضای خود، یعنی تمام ذینفعان تجاری دنیا و بدون حضور دولتها، هدایت کند. به نظر میرسد دریچه همکاری با این روش امکانپذیر باشد. آنها در تلاش هستند دادگاهی همچون دادگاه لاهه تشکیل دهند تا آن دادگاه در صورت نقض مالکیت فکری از سوی شرکتی علیه شرکت دیگر بتواند به طور مستقل به آن رسیدگی کند. ICC نیز معتقد است مالکیت فکری دریچه ورود به تجارت بینالمللی و مباحث مربوط به تسهیلات خارجی است. اگر آمریکا بازی مالکیت فکری دارد، به این دلیل است که حجم تولیدات مالکیت فکری آنها به اندازهای است که به تنهایی با تمام جهان برابری میکند و اساساً دولت باید از تولید داخلی آن حمایت کند. این در حالی است که ما یک کشور در حال توسعه هستیم که تولید داخل نداریم و مصرفکننده اعظم تولیدات آنها هستیم. آیا به نفع شرکتها و مصرفکنندههای ماست که وارد این بازی شویم؟ احمد عبدالهزاده: حدود ۵۰ سال است که نتوانستهایم از عبارت «در حال توسعه» خارج شویم. یکی از راههای خروج از آن رعایت قوانین و قواعد بینالمللی است. ورود به بحث مالکیت فکری هم از نظر مادی هم از نظر معنوی به نفع ما خواهد بود. بیشترین ضربه را از آنجایی میخوریم که اطلاع دقیقی از قوانین و قواعد مربوط به...