۱۳۱ سال برای رسیدن به برابری جنسیتی زمان لازم است

به گزارش پیوست؛ لیلا فلاحی عضو هیأت علمی گروه مطالعات زنان در پنل «زنان در اقتصاد دیجیتال» درباره نابرابری جنسیتی در بازار کار گفت: در دانشکده‌های فنی از لحاظ جمعیتی، نرخ ۵۰ درصد را برای زنان و مردان می‌بینیم اما در بازار کار این برابری جنسیتی دیده نمی‌شود و آمار درستی نیز از این مشارکت در کار نیست. میزان شکاف جنسیتی در آخرین گزارش مجمع اقتصادی جهان به ۴۸ درصد رسیده است که با این حال ۱۳۱ سال طول می‌کشد که به برابری برسد. در اقتصاد دیجیتال شکاف جنسیتی بیشتری دیده می‌شود. گزارش‌هایی از جنوب آسیا نشان می‌دهد که نابرابری زنان و مردان و شکاف جنسیتی در فضای کار دیجیتال آنقدر زیاد است که در پاکستان ۷۳ درصد می‌رسد.

این شکاف در حوزه تک جدی‌تر است و آموزش از این جا اهمیت پیدا می‌کند که سیستم آموزش تکنولوٰژی را مردانه تصور می‌کند. حتی این سوگیری جنسیتی در کودکی نیز نفوذ کرده و اکنون پپسران هوش تک محسووب می‌شود و امروزه سهم شکاف جنسیتی در حوزه «تک» به ۲۸ درصد رسیده است.

فلاحی درباره حوزه فعالیت زنان در شکاف جنسیتی ایجاد شده می‌گوید: محیط آموزش و پرورش زنان را به جای هدایت به سمت تکنولوژی به سمت خواندن و نوشتن هدایت می‌کند و زنان از ارزش‌آوری اقتصادی ناشی از تکنولوژی عقب می‌مانند. چهار دهه است که سهم مشارکت اقتصادی زنان از ۱۹ درصد بالاتر نرفته است و ۶۸ درصد زنان در بخش خدمات سنتی فعالیت می‌کنند و با این شرایط شاهد شکاف‌های مضاعف جنسیتی هستیم.

فلاحی ادامه داد: چالش اصلی ما داده‌های مبتنی بر جنسیت است تا ما بتوانیم در تمام رشته‌ها و فعالیت‌ها زنان را ارزیابی کنیم تا بدانیم چقدر تخصص در بازارکار اهمیت دارد. می‌توانیم به این فکر کنیم که مسله صرفاً به عاملیت فردی برنمیگردد بلکه شرایط به زنان تحمیل می‌شود و طی این فرایند زنان علاقه خود مبتنی بر کارآفرینی را از دست می‌دهند و شبکه تک تبدیل به یک حوزه مردانه می‌شود.

سهم دو درصدی زنان از حوزه «ICT»

کوثر یوسفی دانشیار اقتصاد مؤسسه نیاوران و دانشگاه شریف بیان کرد: دهه هفتاد و هشتاد زمانی که فناوری وارد اقتصاد شد نظریه پردازان معتقد بودند که دیجیتال بر تبعیض‌های جنسیتی غلبه خواهد کرد. اما ۲۷ و شش دهم درصد در اقتصاد دیجیتال زنان فعالیت می‌کنند که ۱۷ درصد آن‌ها در رده «C» هستند. باید نگاه‌مان را کلان کرده و از بالا نگاه کنیم تا متوجه شویم چه اتفاقی می‌افتد. در تاریخ بشر توابع تولید بر اساس کشاورزی و شکاور و… بوده است و به نیروی فیزیکی احتیاج بوده است و زنان تعداد کمی نسبت به مردان داشتند. پس بنابراین باتوجه به اینکه نیروی بدنی بیشتری داشتند و جمعیت بیشتری را تشکیل می‌دادند، طبیعی بود که نیروی کار خوبی باشند. بروز و ظهور صنعت در قرن بیستم نیز مشکلاتی برای زنان در پی داشت و زنان در این دوره نیز مجبور بودند کار‌های خانه را انجام دهند و باز هم به علت نداشتن وقت نتوانستند مانند مردان به بازار کار بیایند.

حوزه دیجیتال موقعیتی است که زنان بهتر در آن می‌توانند بروز و ظهور پیدا کنند البته عرف جامعه نیز بار مسائل خانوادگی بر دوش یک طرف می‌داند. در این شرایط کار‌هایی که انعطاف بیشتری دارند بیشتر به زنان کمک می‌کند. بخش آی تی هم بخش‌هایی است که اخیراً ظهور پیدا کرده و عمر آن به بیشتر از چهل سال تجاوز نمی‌کند. تعداد آموزش یافته‌های «ICT» نشان می‌دهد که زنان دو درصد و مردان شش درصد از این بازار را تشکیل می‌دهند.

یوسفی درباره تأثیر توسعه اقتصادی در کم شدن شکاف جنسیتی می‌شود بیان کرد: لزوماً نمی‌تواند جواب مثبتی داشته باشد. چرا که ما در کشور‌های همسایه مانند عربستان دیدیم که توسعه اقتصادی اتفاق افتاده اما هیچ فرصت مساوی برای زنان وجود ندارد. برای ابتکار عمل داشتن در بالابردن سهم زنان در بازار کار باید به ساز و کار‌هایی که ما و دولت می‌توانیم تغییر بدهیم توجه توجه کنیم.

زمانی که مطالبه اجتماعی گسترده‌ای وجود دارد تغییر در قوانین وظیفه دولت‌ها است. نقطه بحرانی در تبدیل مطالبات در تغییر قوانین وجود داشته باشد تا نهایتاً به مهاجرت تبدیل نشود و پنجره جمعیتی و توانمندی ما از دست نرود. امکان اینکه در فضای کاملاً روزمه‌ها در فضای برابر بررسی شود.

زنان ایرانی موظف به خانه‌داری و بچه‌داری هستند

نیما نامداری مدیرعامل کارنامه عقب ماندن زنان از تکنولوژی را کار‌های خانگی عنوان کرد و گفت: یکی از مواردی که مانع توسعه زنان در حوزه اقتصاد دیجیتال می‌شود، کار خانگی است چرا که او در این فرهنگ موظف است که فرزندداری کند و وظایف مادری را نیز انجام بدهد، تقسیم کار در خانه نیز به شکل مساوی تقسیم نمی‌شود. تجارب نشان می‌دهد که خانم‌ها در موارد خصولتی به دلیل زمان آن کار و مشکل در پوشش و محدودیت آن را انتخاب نمی‌کنند. بخش قابل توجهی که متأثر هستند در فضای شرکت‌های تک، خارج از عهده ما است و در باقی موارد شکاف‌های جنسیتی را بسییار مؤثر می‌دانم.

شاهین طبری مدیرعامل چارگون نیز درباره این شرکت بیان کرد: طبق تجربه شخصی، در شرکت چارگون حدود ۵۶درصد خانم‌ها تشکیل می‌دهند و ۴۳ درصد از افراد کیلیدی نیز خانم هستند. معتقدم که زنان مسولیت‌پذیری بیشتری نسبت به آقایان دارند.